Love Lessons H.S.

Part 5

Destiny Point Of View ★

"Hey," zegt Harry's stem en meteen kijk ik met een ruk op. Gelukkig is Lexi weg, anders zou ze me gaan plagen hiermee. Ze zou eens moeten weten..

"Ow, hey. Ik ben over een paar minuutjes klaar." Vertel ik hem en hij knikt.

"Weet ik. Ik wilde nog een koffie." Ik knik ook en geef zijn vaste bestelling door. Hij praat nog even met me en loopt dan door. Als na een paar minuutjes mijn dienst voorbij is, hang ik mijn schort op en loop ik dan naar Harry.

"Klaar om te gaan?" vraagt hij en ik knik. Hij staat op en loopt naast me de zaak uit.

"Heb je vandaag gewerkt?" vraag ik als ik zie dat hij een zwarte skinnyjeans aanheeft met een zwart shirt. Hij schudt zijn hoofd. Raar.. Normaal draagt hij alleen een zwart shirt als hij naar zijn werk is geweest.

"Hierzo," zegt Harry als hij ziet dat ik langs de zwarte auto loop en ik kijk om naar hem.

"Wat gaan we eigenlijk doen?" vraag ik. Hij opent de deur voor me en ik ga blozend in de auto zitten. Harry is anders als andere jongens..

"Dat.. Is voor jou een vraag en voor mij een weet," glimlacht hij als hij naast me in de auto komt zitten. Ik kijk hem verwonderd aan en dan om me heen als de auto gaat rijden. "Okay, we gaan naar het park."

Hij grinnikt en ik glimlach. "Als je dat leuk vind? We kunnen ook naar mij thuis, of naar een restaurant. Zeg het maar." Hij haalt even zijn schouders op.

"Het park is prima." Hij knikt en stopt na 5 minuutjes zijn auto. Allebei stappen we uit en lopen we het park in. Ik had gedacht dat het akward zou zijn, nadat ik "ja" heb gezegd op zijn aanbod. Maar dat is het niet. Hij praat volop, waardoor ik hetzelfde doe.

We zoeken een plekje in het park en ik ga naast hem zitten. "Hoe laat moet je thuis zijn?" vraagt hij.

"Shit.. Mijn moeder weet niet eens dat ik hier met jou ben." Ik pak snel mijn telefoon en stuur mijn moeder een berichtje, dat ik bij Lexi ben.

"We kunnen samen eten? In het restaurantje daar." Hij wijst naar een italiaans restaurantje en ik knik.

"Ja, dan vraag ik ofdat ik weer tot half 12 mag." Ik stuur nog een berichtje erachteraan en als het dan goed is, berg ik mijn telefoon weer op.

"Maar over onze afspraak he?" vraagt hij en ik knik. Ik voel dat mijn handen klam worden en veeg mijn haar ongemakkelijk uit mijn gezicht.

"Ja?"

"Ik snap het als je je twijfels erbij hebt."

"Ja, dat heb ik wel. Ik heb geen idee wat ik tegen mijn vriendinnen moet zeggen," beken ik en ik kijk van hem weg. Hij knikt.

"Snap ik. Wat wil je zelf?"

"Nog even geheim houden? Ik praat pas sinds 1 dag met je." Hij knikt en gaat rechtop naast me zitten. Ik kijk naar zijn gezicht en dan naar mijn nagels.

"Ik vind het goed." Hij raakt zacht even mijn wang aan met zijn duim en ik kijk met een ruk op. Om zijn lippen speelt een glimlacht, die me laat blozen.

"Waarom doe je dit eigenlijk?" Ik heb zo veel vragen over dit onderwerp.

"Zodat je beter met jongens om kan gaan. Het is om je te helpen." Ik draai me wat meer naar hem toe, zodat ik hem beter aan kan kijken.

"Maar.. Jongens praten toch niet met me."

"Nee, ik ben een meisje." Hij rolt zijn ogen en ik glimlach.

"Zo bedoel ik het niet. Jongens die wel echt interesse in me hebben, geen jongens die me proberen te helpen." We kijken elkaar aan en hij haalt zijn schouders op.