Love Lessons H.S.

Part 66

Destiny Point Of View ★

Bij het plaatsje waar we nu zijn, is niet heel erg veel te zien. Het is vooral relaxen, waar zijn gezin heel erg goed in is.

Vandaag gaan we naar eigenlijk het enige wat er te zien is. Harry is er al super vaak geweest en kijkt er super erg naar uit om het ook aan mij te laten zien.

Na een kwartiertje stappen we uit de auto en pakt Harry mijn hand vast. "Wij lopen voorop," zegt hij tegen zijn moeder, die grinnikend knikt. Hij verstrengelt onze vingers en loopt met een snelle pas verder. Ik kijk om me heen. Hier is het al mooi, met overal bergen.

Ik blijf een beetje om me heen kijken en bewonder alles. "Niet zo snel," zeg ik tegen Harry en ik kijk hem aan. Ook al kan geen enkele omgeving de schoonheid van Harry overtreffen, wil ik toch goed om me heen kijken. "Ik wil alles zien."

Hij zucht en loopt wat langzamer. "Vrouwen.." mompelt hij grinnikt en hij kijkt om, naar zijn moeder en zus die ook al zo langzaam lopen.

"Het is hier gewoon mooi. Ik ben hier nog nooit geweest." Ik voel Harry's duim over die van mij wrijven en kijk naar de afgebrokkelde stenen aan de rotsen. Er hangt een soort gaas overheen, waar heel erg veel slotjes aan hangen. "Zullen we hier kijken? Wachten op je moeder?"

Ik kijk naar Harry en hij knikt voorzichtig. We gaan voor de wand staan en ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder. Het is gek om hier te komen en te zien dat iedereen hier zijn of haar slotje hangt, met degene waar hij het meest van houdt. En hier sta ik met Harry. Mijn grote liefde.

"We kunnen dit ook doen," zegt hij zacht en hij kijkt op me neer.

"Echt?" vraag ik en hij knikt, voordat hij een slotje uit zijn broekzak pakt. "Echt?" vraag ik opnieuw, grinnikend en bijna huilend.

"Ja, dat was mijn plan. Maar ik wil het eigenlijk op een bepaald plekje." Ik knik en we lopen langzaam verder. Zijn moeder en zus lopen inmiddels vlak achter ons.

Na een tijdje van lopen, gaat de weg om de berg heen en is er een super mooi uitkijk punt. Je kan zo ver kijken, totdat alles vervaagt is. Helemaal achteraan ligt de zee, onder ons een dorpje en naast ons de berg.

"Wow.." mompel ik zacht en Harry drukt een kus tegen mijn slaap. "Dit is.."

Ik kan er geen woorden voor vinden. Dat ik dit met Harry kan bekijken, dat is nog het beste. Ik heb de jongen naast me waar ik het meest van hou op heel de wereld.

"In de zomervakantie wil je hier niet zijn, dan is het zo druk dat je niet eens het dorp kan zien liggen," zegt hij zacht en ik kijk op naar hem, voordat ik mijn hoofd tegen zijn borst aan leg en weer voor me uit kijk. Het is best koud, zo op een open stuk, waar het best hard waait.

Ik kruip nog meer tegen Harry aan en hij drukt een kus tegen mijn voorhoofd, zijn armen om mijn middel.

"Hm.." mompel ik en hij grinnikt.

"Foto?" vraagt zijn moeder dan en ik kijk om. Owja, we waren hier met hun naartoe gegaan. Ik was het alweer helemaal vergeten en Harry ook, zo te zien.

Hij pakt zijn en mijn telefoon uit mijn tas en geeft die aan zijn moeder. We glimlachen allebei naar de camera en dan drukt hij een kus tegen mijn wang, waarna ik hem tevreden en klein kusje geef. Zijn moeder geeft ons onze telefoon breed glimlachend terug en Harry pakt het slotje uit zijn broekzak.

"Hoe wil je het doen?" vraagt hij en hij geeft het slotje aan mij. Ik zie onze namen erin gekerfd zijn en kijk dan naar Harry, die me glimlachend en blozend aan kijkt. Schattig.

"Weet ik niet," zeg ik zacht en ik haal mijn schouders op. Hij pakt het sleuteltje en laat mij het slotje vastmaken, voordat hij het sleuteltje in het dal gooit. Dit was de beste verdeling, want ik had nooit zo ver kunnen gooien.