Love Lessons H.S.

Part 61

Destiny Point Of View ★

Langzaam druk ik kusjes van zijn kaak naar zijn kin. Ik moet me kunnen vermaken in de auto, en hij vindt dit ook niet erg. Hij geniet er zelfs van.

"Ik kan niet wachten om alleen met je te zijn," zucht hij als hij in mijn knie knijpt.

"We gaan niks seksueels doen op vakantie, hoor." grinnik ik en ik beweeg mijn hand onder zijn shirt.

"Oh, dat denk ik toch van wel. Je maakt me nu al gek en we zijn nog niet eens bij mij thuis," zegt hij en ik kijk hem aan.

"Ik wil het niet," zeg ik zacht en hij knikt.

"Okay dan, maar dan moet je het niet gek vinden als ik voor een half uurtje in de badkamer zit." Hij laat geen een emotie zien in zijn gezicht en ik frons.

"Uh.. Okay," zeg ik ongemakkelijk en hij grinnikt even.

"Serieus hoor."

"Ik hoef geen details." Ik kijk naar hem en dan weer weg. Hij stopt voor zijn huis en kijkt me dan aan. Vlug stap ik uit de auto en pak ik mijn koffer uit de achterbak. Als ik snel naar de deur wil lopen, pakt hij mijn pols en houdt hij me tegen.

"Hey, het was een grapje," grinnikt hij en ik rol mijn ogen.

"Ja, zal wel," mompel ik als ik van hem wegloop. Hij loopt me achterna en zegt er verder niks over, dat irriteert me nog het meest.

"Hoe laat gaan we weg?" vraagt hij aan zijn moeder en ik zet mijn koffer in de hal.

"Over 2 uurtjes." Harry knikt en loopt naar mij toe, alleen net voordat hij bij mij is, loopt hij de trap op. Ik kijk naar zijn moeder, glimlach even lichtjes en loop dan achter Harry aan. Hij is al op de zolder en pakt daar zijn koffer in. Ik ga op het bed zitten en kijk naar mijn vingers.

Zou hij er nu echt niet aandenken? Of laat hij het niet merken? Ik weet niet eens waarom ik echt geïrriteerd ben, eerst ging het nergens om maar nu denk ik vooral omdat hij doet ofdat er niks is.

Als hij zijn koffer heeft dicht geritst, gaat hij naar me naast me zitten en legt hij zijn armen om me heen. Ik schud zijn armen soepel van me af en kijk naar de grond. Om te voorkomen dat hij me weer knuffelt, sta ik op en loop ik naar de badkamer.

"Ben je boos?" vraagt hij.

"Nee," lieg ik en ik sluit de deur achter me. Die vraag maakt me alleen nog maar geïrriteerder, hij doet echt alsof er niks is gebeurd.

"Je lijkt wel boos," zegt hij als hij de deur opent.

"Kun je me alleen laten?" vraag ik als ik mijn borstel pak en die door mijn haar haal.

"Nee, waarom zou ik?" Opnieuw knuffelt hij me en opnieuw loop ik weg. Ik wil gewoon alleen zijn.

"Ik wil het niet Harry. Het enige wat ik wil is even alleen zijn, kan dat?" vraag ik bitchie en ik sla mijn armen over elkaar.

"Ik snap niet waarom, wat heb ik fout gedaan?" Ik zucht en sluit mijn ogen.

"Je doet alsof er niks is gebeurd!" roep ik dan en ik draai me om naar hem.

"Hoe bedoel je?" vraagt hij.

"Precies zoals ik het zeg!" Ik kreun geïrriteerd en draai me weer van hem weg. "Je maakt van die klote opmerkingen en dan verwacht je van mij dat ik de minuut daarna weer vrolijk tegen je doe?"

"Ik snap het probleem niet, Destiny!" zegt hij verontwaardigd.

"Dat heb ik je toch net vertelt?!"