Love Lessons H.S.

Part 51

Harry Point Of View ★

Haar ogen zijn gesloten, haar wimpers liggen op haar wangen en haar tranen liggen om haar oogleden heen. Ze huilt aan 1 stuk door, ondanks het goede gesprek met haar moeder en Louis. Ik kan het niet aanzien..

Voorzichtig wrijf ik onder haar ogen om haar tranen weg te halen en kus ik haar voorhoofd. Ze had mijn hulp gevraagd met economie, maar door al haar stres en druk maken om al het gedoe, is ze luisterend naar mijn hart en stem in slaap gevallen. Het boek ligt nog op haar schoot, maar ik ben bang dat als ik het aanraak, ze wakker wordt. Nu heeft ze eindelijk rust en dat gun ik haar zo erg.

Haar haar is voor haar ogen gevallen en voorzichtig haal ik het er vandaan en stop ik het achter haar oor. Ze zucht en pakt mijn middel vast, waar ze haar nagels even indrukt, maar dan weer verder slaapt. Ik kus haar voorhoofd en wrijf met mijn duim over haar wang.

"Destiny?" vraagt Louis en hij opent de deur voorzichtig. Ik leg mijn vinger op mijn lippen als teken dat hij stil moet zijn en hij knikt, voordat hij dichter naar me toe loopt.

"Ik wilde morgen gaan stappen," fluistert hij en ik knik. "Ook met jou en Destiny."

Ik knik opnieuw en glimlach naar hem. "Ja, lijkt me leuk."

"Zou er nog iemand zijn die jij of Destiny mee zou willen nemen?" vraagt hij en hij wrijft even bij Destiny over haar wang.

"Niall, daar zou ze echt blij mee zijn." Hij knikt en glimlacht. "Hij is ook eigenlijk de reden dat ze niet naar een andere school wil."

Hij knikt opnieuw en zucht. "Het komt wel goed, maar we moeten wel ons best doen."

Ik kijk naar Destiny en druk dan een kus tegen haar hoofd. "Ze doet het niet alleen, maar dat lijkt ze nog niet echt te snappen." Een zucht verlaat mijn lippen en ik voel tranen in mijn ogen ontstaan.

"We komen er wel uit, Harry. Ik beloof het je. Morgen zal het haar al goed doen om te gaan stappen en zeker als het met jou en mij is." Ik knik en blijf naar Destiny haar haar kijken. "Nu wordt het denk ik tijd om te gaan eten, ook dat zal haar goed doen," zegt hij als hij even over Destiny haar buik wrijft.

"Dat denk ik ook wel. We komen eraan," zeg ik zacht en ik glimlach naar Louis. Hij knikt en drukt nog een kus tegen Destiny's wang, voordat hij opstaat en de kamer uitloopt. Ik haal het boek van Destiny haar schoot af en leg het naast me op het bed, voordat ik haar optil en op mijn schoot zet, haar buik tegen die van mij aan en haar hoofd tegen mijn schouder.

"Schatje.." fluister ik en ik druk een kus tegen haar lippen.

"Harry.." kreunt ze moe en ze fronst haar wenkbrauwen.

"Rustig.. Niet huilen alsjeblieft." Ik wrijf over haar hoofd en kijk haar aan. "We gaan zometeen eten."

"Ik wil niet.. Alsjeblieft.." Ze verbergt haar hoofd, waaraan ik herken dat ze zometeen alsnog gaat huilen.

"Baby pinguïn, je moet wat eten. Je vader heeft friet gehaald, volgens mij." Ik pak haar hand en ze duwt geïrriteerd tegen mijn borst.

"Nee," knort ze. "Ik wil niet."

"Voor mij?" Ze schudt haar hoofd. Ik zucht en kijk hopeloos naar het plafond. "Okay, ik ga nu wel naar beneden om te eten."

Ze kijkt me aan en knikt dan droevig. Alleen het zien ervan doet me al pijn, maar ik moet nu doorzetten en haar van mijn schoot af halen om te kunnen eten.

Voorzichtig til ik haar op en zet ik haar naast me op het bed. Meteen mis ik haar warmte, wat me al bijna terug laat kruipen. Maar opnieuw, dwing ik mezelf om door te zetten.