Love Lessons H.S.

Part 9

Destiny Point Of View ★

Ik voel me zo veilig bij hem, als mijn 2e thuis. Hij weet alles van me en nu ik weet hoe ik denk over meisjes, weet ik hoe ik me moet gedragen bij hem. Ik praat altijd veel, omdat ik niet wil dat het akward wordt, maar nu weet ik dat stilte voor hem wel eens fijn is.

Misschien voor mij ook wel. Ik zit altijd al in een drukke wereld, met overal kinderen, geroep en gezeur. Ik wil ook wel eens rust.

Na die vraag van mij, kijkt hij een paar seconden in mijn ogen. Maar al snel sluit zijn hand zich om mijn hoofd heen en haalt hij mijn lippen naar die van hem. Ik huiver, op een goede manier, wanneer zijn lippen die van mij raken en ik kan voelen hoe zacht ze echt zijn.

Zijn duim wrijft over mijn wang en ik heb geen idee wat ik met mijn handen moet doen. Het is best gek, ook al vertelt het dwingende gevoel in mijn onderbuik iets anders.

Na een paar tellen trekt hij terug en kijkt hij me aan. "Tuurlijk mag je dat," glimlacht hij dan. Als hij me opnieuw wil kussen, deins ik terug.

"Ik uh.." mompel ik en ik keer mijn hoofd af. Het voelde goed en als ik naar mijn kriebels moet luisteren, kus ik hem nu weer, maar mijn brein vertelt me iets anders. Ik heb geen idee wat ik moet doen als ik hem kus.

"Ik wil het je leren, Dessie." Ik kijk hem aan als hij een nieuwe bijnaam voor me heeft en hij glimlacht licht.

"Ik weet niet wat ik moet doen." Ik schaam me en kijk dan ook weg. "Wat als ik iets fout doe?"

"Er kan niks fout gaan, dat kusje was al super, dan één stapje verder ook wel. Je gaat snel, weet je? Je vertrouwt me al, maakt lol, knuffelt me en kust me, dat zijn sowieso 3 stappen op 1 dag." Ik zucht en kijk naar mijn nagels. "Je hebt mijn mond nog niet geproefd hoor," grinnikt hij.

Ik bloos omdat ik dit al speciaal vond en het eigenlijk niks voorstelde. "Het hoeft niet vandaag, laat dit eerst maar bezinken."

Hij drukt een paar kusjes op mijn voorhoofd en knuffelt me dan stevig. Het overvalt me, maar is zo'n lief gebaar dat ik het niet kan afslaan. Ik leg mijn armen om hem heen en snuif zijn geur op. Alles aan deze jongen is speciaal.

"Wil je wat eten?" Vraagt hij als hij terug trekt en me aankijkt. Ik kijk op de klok, het is pas half 3. "Ik wilde samen pizza gaan maken, dat duurt altijd wel een paar uur."

Ik kijk hem opnieuw aan en knik. Hij staat op en steekt zijn hand uit, die ik blozend aanpak. Het voelt vertrouwd als we naar de keuken lopen, ook al ben ik hier pas voor de eerste keer en hou ik Harry's hand pas voor de 2e keer vast. Alles voelt vertrouwd als ik met hem ben.

Hij pakt allerlei spullen uit de kastjes en legt het op het aanrecht. "Heb je dit ooit eerder gedaan?" Vraagt hij en ik knik trots. "Mooizo."

We spreken af dat hij de saus maak en dat ik het deeg kneed. Terwijl we dit doen is het stil en komt het enige geluid van de radio die zacht aanstaat. Zelfs dat geluid gaat voor mij weg als ik me concentreer op mijn eigen wereldje. Ik hoef eventjes niet aan Harry of Lexi te denken, gewoon alleen aan mezelf.

"Klaar?" vraagt Harry dan, waarmee hij me uit mijn gedachtes op laat schrikken. Ik knik en hij giet de saus erover. Intussen heeft hij al salami gesneden en kaas geraspt. We beleggen onze eigen kant heel rijk met kaas, salami en paprika, voordat we de pizza in de over schuiven. Het is inmiddels half 5 en ik kijk in Harry's ogen, het laatste wat ik zag voordat ik mijn ogen sloot en zijn lippen op die van mij voelde. Dat was al 2 uur geleden.

Ik mis ze, dat zeker. Zijn lichaam is altijd lekker warm.

"Nu is het wachten," zegt hij en hij leunt tegen het aanrecht, naast mij. Ik kijk hem opnieuw aan en zie hem glimlachen, terwijl mijn blik neutraal blijft.

"Hoe veel lessen zijn er?" vraag ik dan en ik kijk van hem weg.

"Phoe.." zucht hij. "Ik heb geen idee. Er zijn er zo veel, het ligt eraan hoe ver je wil gaan."

"Op hoeveel zit ik?"

"3, denk ik." Ik kijk hem opnieuw aan en bijt even op mijn lip.

"Dan wil ik les 4 wel weten."

"Wil je dat wel? We kunnen ook even blijven haken op 3, kussen is best intiem al. Het maakt mij niet uit hoe lang je erover doet." Zijn hand pakt die van mij lichtjes en ik knik.

"Ja, ik wil verder." Hij maakt zich los van het aanrecht en komt recht tegenover me staan. Ik voel me wel wat opgesloten, nu ik hier zo met mijn rug tegen het aanrecht sta. "Vertel me eerst wat ik moet doen."

"Okay, stap 4 is zoenen. Maar zoenen is niet alleen je mond open doen en je tong bewegen." Ik kijk naar zijn mond die beweegt als hij praat en probeer te luisteren naar wat hij zegt. Deze jongen gaat de eerste worden waarmee ik zoen.

"Het gaat eigenlijk allemaal vanzelf." Ik knik een beetje en hij glimlacht.

"En mijn handen dan?" Vraag ik zacht. Zijn handen zijn altijd precies waar ze fijn voelen, maar ik heb geen idee wat ik moet doen.

"Doe wat je fijn vindt. Het is echt niet zo moeilijk." Hij pakt allebei mijn handen en ik staar in zijn ogen.

"Maar er kan zo veel fout gaan." Ik klink vast hopeloos, gestoord, zielig.. Voordat ik er bij na kon denken, voel ik zijn lippen tegen die van mij. Ze zijn zo zacht en mijn lippen zijn zo gevoelig voor die van hem, dat ik me moet concentreren om op mijn benen te blijven staan.

Nu hij hier zo voor me staat, merk ik pas hoe lang hij is. Het was een kort kusje, waarschijnlijk alleen om me gerust te stellen.

"Het is niks engs." Hij strijkt met zijn duim over mijn wang en dwingt me in zijn ogen te kijken. Ik leg mijn hand voorzichtig achter zijn hoofd en trek hem naar me toe. Zijn grote handen plaatsen zich op mijn heupen en ik laat mijn handen om zijn nek liggen, daar voelen ze goed.

Zachtjes voel ik zijn tong over mijn onderlip gaan en open ik mijn mond twijfelend. Ik had meer vragen moeten stellen..

Het voelt goed als hij zijn tong om die van mij laat glijden en zijn hand optilt naar mijn wang. Een gevoel in mijn onderbuik vertelt me dat ik moet doorgaan, maar we zoenen nu al zo lang dat ik buiten adem ben. Toch is hij degene die terug trekt en me aankijkt. Ik bloos als ik weg kijk. Het voelde fijn, maar denkt hij er ook zo over?

"Hoe voelde het?" vraagt hij en hij kantelt mijn hoofd zijn kant op.

"Fijn," geef ik eerlijk toe en hij glimlacht.

"Echt?" Ik knik. "Vond ik ook. Het was echt goed, voor je eerste keer."

"Bedankt.. Denk ik?" Het belletje van de oven klinkt en Harry maakt zich met een zucht van me los. Ik baal ervan, dat hij nu al zo snel weg gaat om die pizza's te pakken. Ik vind het fijn om tegen hem aan te staan.

Snel verdrijf ik die gedachtes uit mijn hoofd en help ik hem met de pizza op een bord schuiven.

"Dit ga ik niet opkrijgen," zeg ik als ik voor lange tijd in zijn ogen kijk en dan een paar seconden naar zijn lippen.

"Hm.. Ik wel." Hij likt de saus van zijn vingers af en pakt zijn bord. "Kom, dan gaan we naar de woonkamer."

Hij wenkt en ik loop gehoorzaamend achter hem aan. We gaan op de bank zitten en eten in stilte. Het is een fijne stilte. Harry had gelijk, soms is het beter om even stil te zijn.

Hij heeft zijn pizza op en likt opnieuw zijn vingers af. "Is hij lekker?" Vraagt hij aan me en ik knik snel.

"Ja, super, maar te veel zoals ik al dacht," grinnik ik en ik lik ook mijn vingers af. "Je mag pakken, ik zit vol."

Ik leun tegen de rugleuning aan en kijk naar hem als hij mijn laatste deel opeet. Raar genoeg voel ik me meer thuis bij hem na de ene zoen, hij weet meer van me dan wie dan ook. Ik hoef me bij hem niet te schamen om iets genants te vertellen, hij zal me toch niet uitlachen of het gek vinden.