Love Lessons H.S.

Part 83

Destiny Point Of View ★

Harry is al weg als ik de volgende ochtend wakker word. Niet naast hem wakker worden voelt als iets wat mist. Normaal is hij er elke ochtend, hier naast me.

Langzaam woel ik in het bed, wat veel te lekker ligt. De eerste keer dat we erin sliepen en we hadden meteen seks, dat is gek. Alleen wisten we wel allebei dat we het echt wilde. Het was geen vertrouwde omgeving, maar ik denk dat je hem zelf vertrouwd moet maken. Na 2 weken wil ik hier niet weg, omdat het dan ons plekje is.

Door de gordijnen valt een lichtstraal, die heel de kamer oplicht. Het is zo'n mooi huisje, met alle perfecte meubels en kleuren. Zo had ik mijn huisje met hem voorgesteld.

Ik stap uit bed, strek een onderbroek en shirt aan en wandel dan naar beneden. Het tapijt op de trap voelt grappig tussen mijn tenen, en meteen weet ik dat als ik hier langer woon en het dan voor een paar dagen niet voel, dat dat het gevoel wordt van thuis zijn.

Eerst loop ik de woonkamer in, voordat ik pas naar de keuken kan. De gordijnen zijn al open, waardoor ik het groene gras buiten in de achtertuin zie. Zouden we hier later onze kindjes ook op laten groeien? Dat zou wel echt fantastisch zijn.

Ik zie het al voor me, een schommel in het middel, rechts in de hoek een trampoline en dan links Harry en ik op het terras, kijkend naar een ouder jongetje en jong meisje, die met elkaar spelen. Dat zou nog eens fijn zijn..

Langzaam loop ik verder naar de keuken en zie ik Harry met zijn rug naar me toe staan. Hij draagt alleen een witte boxer, die hij draagt zoals niemand dat kan. Perfect dus.

"Baby.." fluister ik zacht als ik over de stenenvloer naar hem toeschuifel.

"Hey liefje," zegt hij zacht terug. Ik leg mijn armen om zijn middel en druk een kus tegen zijn schouder.

"Ik miste je," fluister ik met mijn lippen in zijn nek en neus tegen zijn huid. Zijn lichaamsgeur is zo fijn.

"Hm.." is het enige wat hij mompelt.

"Wat maak je?" vraag ik en ik ga op mijn tenen staan, zodat ik mijn kin op zijn schouder kan zetten en met hem mee kan kijken.

"Broodjes." Ik kijk naar hem en druk mijn neus dan weer tussen zijn krullen. "Ze zijn klaar," zegt hij na een kleine 5 minuutjes. Ik haal mijn neus uit zijn nek en kijk dan naar hem.

Hij kijkt me terug aan en drukt een lange kus tegen mijn lippen. Ik glimlach tevreden naar hem en hij loopt naar de eettafel. Ik ga tegenover hem zitten en hij geeft me mijn broodjes.

"Bedankt, baby," zeg ik zacht en hij knikt even. "Wat wil je vandaag doen?"

"Sowieso even naar de supermarkt, want hier hebben we niks. Dit was eigenlijk het enige eten." Ik knik eventjes en kijk naar hem.

"Ik wil ook nog wel eventjes knuffelen, want je was vanochtend weg toen ik wakker werd." Hij kijkt me aan en knikt.

"Ja, sorry. Je sliep lekker dus ik wilde je niet wakker maken." Ik knik even.

"Het geeft ook niet. Het was gister gewoon een speciale nacht en dan wil ik de dag ook weer fijn beginnen." Hij knikt.

"Snap ik."

"Maar dit was ook fantastisch." Ik glimlach en hij kijkt naar zijn bord.

"Ik wilde je verrassen, maar het faalde."

"Niet waar. Het was alsnog lief en schattig, bedankt daarvoor." Ik wrijf over zijn kaak en zorg dat hij me aankijkt. Een blos kruipt over zijn wangen en ik glimlach alleen maar meer, voordat ik voorover buig en hem een kus tegen zijn lippen geef.