Part 42

4K 166 33
                                    

Destiny Point Of View

Langzaam word ik wakker en rek ik me uit. Ik voel wel Harry's bed, maar Harry niet. Meteen open ik mijn ogen en ga ik rechtop zitten. Zoals ik al dacht, is Harry er niet.

Ik voel om me hem en merk meteen dat zijn warmte er wel is, in de dekens. "Harry?" vraag ik dan zacht en ik kijk om me heen. De kamer is net ietsjes verlicht door het licht wat de gordijnen doorlaten. "Harry?" vraag ik dan nog een keertje. Weer hoor ik niks en pulk ik aan de deken. Misschien komt hij nog wel terug.

Na een paar minuutjes is hij er alsnog niet. Voorzichtig sta ik op uit het bed en loop ik naar de badkamer, waar ik niemand zie. Dan loop ik naar de hal en zie ik hem naar boven lopen, met een dienblad met eten.

"Hey," glimlacht hij en ik loop snel de trap weer op.

"Hey, wat was je doen?" vraag ik en ik ga op het bed zitten. Het was niet fijn om zonder hem wakker te worden.

"Ontbijt maken." Hij komt naast me zitten en zet het dienblad voor ons neer. "Lekker geslapen?" vraagt hij als hij zijn arm om mijn middel legt en me naar achter trekt, zodat ik naast hem in de kussens val.

"Ja.. Alleen was wakker worden niet zo heel erg fijn zonder jou." Ik leg mijn hoofd tegen zijn borst en speel met het mouwtje van zijn shirt. Het past precies om zijn bovenarm.

"Sorry.. Ik wilde eigenlijk al het ontbijt klaar hebben voordat je wakker werd en je dan wakker maken." Hij wrijft over mijn hoofd en kijkt op me neer.

"Het geeft niet.. Ik wil gewoon met je wakker worden." Hij glimlacht naar me en ik kijk hem aan.

"Ik ook met jou, je bent altijd zo schattig als je slaapt." Ik geef hem een kus en hij kijkt om zich heen als zijn telefoon afgaat. Vlug leg ik mijn hoofd weer tegen zijn borst en kijk ik naar zijn telefoon als hij er ook naar kijkt. Een foto van gister staat op zijn achtergrond, van mij en hem samen in de stad.

Hij zucht even als hij door zijn berichtjes kijkt en ik sluit mijn ogen. Het is niet echt beleefd om met hem mee te kijken, al zou het hem niet veel uitmaken.

"Niall vraagt om te chillen," zucht hij en ik kijk hem aan. "Ik vind het altijd zo verschrikkelijk om hem af te zeggen."

"We kunnen ook met z'n 3e?" Ik raak voorzichtig met mijn vingertoppen zijn kin aan en kijk ernaar. Als hij gaat praten, schiet mijn vinger zijn mond in, wat moet doet grinniken.

"Maar we zouden vandaag een dag alleen hebben, uitrusten." Ik kijk hem aan en hij kijkt me terug aan.

"Dan rusten we nog een paar uurtjes uit, eten we ons ontbijt en gaan we dan met Niall chillen." Ik wrijf over zijn kaak en hij knikt voorzichtig.

"Moet wel kunnen.." Hij pakt het ontbijt en ik ga ook rechtop zitten, mijn hoofd ligt nu toch niet meer tegen zijn borst aan, er is niks meer aan. "Babe," zegt hij snel en ik kijk op. Hij houdt een broodje voor mijn mond en ik neem er een hap van, voordat ik het van hem overpak en verder eet.

"Harry.." zeg ik zacht en hij knikt. "Kan je me nog meer leren?"

"Hoe bedoel je?" Ik kijk hem aan, maar hij kijkt geconcentreerd naar een glas melk wat hij inschenkt. Voorzichtig druk ik mijn lippen in zijn nek. Nog steeds ben ik niet super met woorden en snapt hij dit ook wel.

"Dat," fluister ik in zijn oor en ik kijk hem aan, mijn gezicht dicht bij dat van hem.

"Er valt zo veel te leren, babe. Maar ik wil dat je er helemaal klaar voor bent, want het volgende gaat echt verder. Te ver voor nu." Ik slik even en hij knikt. "Ja, dat dacht ik al."

Love Lessons H.S.Where stories live. Discover now