Love Lessons H.S.

Part 37

Destiny Point Of View ★

Als hij zijn sterke armen om mijn benen heeft geklemd, neemt hij me mee naar de auto en zet hij me daar in de achterbak, die groot is en waar ik makkelijk kan zitten.

"Harry.. Je bloe-bloesje," snotter ik en hij geeft me een lange kus.

"Rustig maar.." fluistert hij. "Ik maak me meer zorgen om jou, gaat alles goed?" Ik schud mijn hoofd en voel nog een traan over mijn wang rollen. "Je heup en je knie, toch?"

Ik knik en hij fronst. "Ik kan bij je heup wel bij, maar je knie gaat moeilijk."

"Volgens mij bloedt het ook," zeg ik zacht en ik kijk naar mijn knie, waarvan de broek gescheurd is.

"Volgens mij ook. Het moet ontsmet worden." Hij mompelt nog wat en loopt dan naar de voorkant van de auto, waar hij de verbanddoos pakt en dan weer naar me toe komt. Voorzichtig ontsmet hij de wond bij mijn knie en op mijn heup. Het prikt, maar Harry kust me en stelt me gerust.

"Zo.. Dat ik schoon," zegt hij zacht en ik kijk naar hem. Hij haalt zijn haar uit zijn gezicht en dan moet ik weer denken aan die woorden die ze over hem hebben gezegd. Tranen wellen weer op in mijn ogen en ik klem mijn armen om zijn nek heen.

"Hey.. Baby.. Niet huilen," fluistert hij zacht. "Het is al goed.."

Ik durf niet te zeggen wat me dwars zit, want dan beschadig ik zijn kijk op zichzelf. Maar als ik het niet vertel, dan blijf ik er voor altijd mee lopen.

Voorzichtig trek ik terug en veeg ik mijn neus af aan mijn mouw, voordat ik me besef dat het die van Harry is.

"Sorry," fluister ik en hij grinnikt. "Ik koop een nieuwe, echt waar. Deze is kapot."

"Hoeft niet, ik wilde hem toch aan jou geven." Hij pakt mijn hand en drukt zachte kusjes op mijn handpalmen.

"Maar.. Hij is van jou en ik moet een nieuwe kopen." Hij kijkt me aan en veegt mijn traan dan weg.

"Dat hoeft echt niet, babyprincess." Hij kust me zacht en legt zijn hand op mijn onderrug. "Relax.. We gaan naar huis toe en daar kan je een warme douche nemen. Goed?"

Ik knik voorzichtig en hij tilt me op, waarna hij me op de bijrijdersstoel zet. Hij komt naast me zitten en rijdt dan naar zijn huis. Het is best ver rijden, zoals altijd.

Hij legt zijn hand op mijn knie en ik schrik even. "Auw," fluister ik, waarna hij snel zijn hand weghaalt.

"Sorry," zegt hij wel 20 keer.

"Geeft niet," stel ik hem gerust en ik pak zijn hand, die ik aan de binnenkant van mijn knie leg.

"Doet het daar geen pijn?" Ik schud mijn hoofd en hij knikt even. Het is de rest van de rit stil en ik kijk naar buiten, mijn hoofd tegen Harry's schouder.

Als we bij hem thuis aankomen, pakt hij mijn tas van me over en opent hij de deur.

"Wil je wat te drinken?" vraagt hij en ik knik. "Cola?" Ik knik opnieuw en hij hangt zijn jas op de kapstok. "Okay, ik pak het wel even, ga jij maar alvast douchen."

Hij drukt nog een kus tegen mijn wang en wrijft over mijn hoofd. Ik trek mijn schoenen uit, zet ze naast de trap en loop naar de zolder, Harry's kamer. Bij zijn kamer zit een badkamer met douche, waar ik naartoe loop en dan de deur sluit en op slot doe.

Ik kleed me voorzichtig uit en laat het water dan stromen om warm te worden. Het voelt gek om bij iemand anders thuis te douchen, maar als het bij Harry is maakt het me niet uit.

De schaafwond bij mijn heup en knie ziet er heftig en prikt als het water erlangs stroomt. Ik kijk naar de rest van mijn lichaam en zie een paar blauwe plekken, maar de schade is beperkt gebleven. Ik vind het alleen zo rot van Harry's bloesje, daar zit ik nog het meest mee.

In deze douche staat alleen Harry's shampoo, dus daar moet ik het mee doen. Niet dat ik het erg vind. Het ruikt fantastisch.

Als ik uit de douche stap, veeg ik het condens van de spiegel af, zodat ik mezelf kan zien. Ik zucht als ik mijn gezicht zie en haal mijn uitgelopen mascara weg met een nat wcpapiertje.

"Babe?" vraagt Harry als hij op de deur klopt.

"Ja?" vraag ik.

"Alles goed?"

"Ja, alles is goed. Ik ben bijna klaar." Hij mompelt nog wat en dan hoor ik niks meer. Als ik me wil aankleden, kom ik er pas achter dat ik geen kleren heb. Alleen mijn bh kan ik nu aan.

"Harry?" vraag ik zacht als ik de deur open en hij staat glimlachend op van zijn bed. "Ik heb geen kleren.. En geen onderbroek."

"Ow, ja. Komt goed." Hij loopt naar zijn kast toe en ik beweeg mijn voeten nerveus over de vloer heen. "Hierzo, de onderbroek heb ik nog nooit aangehad omdat ik ze te klein had gekocht.. Dus bij jou zullen ze wel passen."

Ik knik even en hij geeft me een kus. "Bedankt." Hij glimlacht en ik sluit de deur voorzichtig. Ik kijk wat hij heeft gepakt, een sportbroekje en zwart shirt, met een zwarte boxer. Dit moet wel lukken.

Ik trek de boxer aan en ben verbaast hoe fijn het zit. Zoals Harry al zei: past het me precies en het is veel comfortabeler als meidenondergoed. Weer een reden waarom jongen zijn makkelijker is..

Als ik ben aangekleed, open ik de deur en stap ik de kamer binnen. "Alles gelukt?" vraagt Harry en ik knik.

"Ja.. Je shampoo ruikt heerlijk," glimlach ik en hij strekt grinnikend zijn armen als hij op het bed zit.

"Je kon ook beneden douchen, dan had je Gemma's shampoo." Ik haal mijn schouders op en loop naar hem toe, waarna hij me op zijn schoot trekt.

"Dit was prima en daarbij: weet ik hoe irritant het is als mensen zomaar je spullen gebruiken. De vriendin van Louis en Kelvin doen dat ook altijd." Ik zucht en laat mijn hoofd tegen zijn schouder aanhangen.

"Daar heb je gelijk in." Hij kruist zijn benen met elkaar en zet mij er dan tussen, mijn hoofd tegen zijn schouder geleund en zijn armen om mijn middel. "Al een beetje bekomen van de schrik?"

Ik knik voorzichtig en hij wrijft over mijn hoofd. "Ik snap niet waarom ze zoiets doen.."

"Ik snap dat ook niet, babygirl," zucht hij. Ik weet hoe erge hekel hij eraan heeft als mensen onaardig tegen elkaar doen. Opnieuw hoor ik die stem van dat meisje wat zegt dat Harry op een zwerver lijkt en kijk ik naar zijn haar.

"Ik hou van je haar," fluister ik en ik leg mijn arm om zijn schouders, mijn hand in zijn haar. "Echt.. Het is prachtig."

Ik bijt op mijn lip tegen de tranen en leg mijn voorhoofd tegen zijn wang.

"Ze beledigde jou," zeg ik met mijn mond dicht bij zijn oor. Ik moest het zeggen, anders bleef ik er altijd aan denken. Als ik erover praat, dan gaat dat gevoel misschien wel weg.

"Hoezo?" vraagt hij als hij zijn hand over mijn beschadigde heup laat gaan. Raar genoeg voelt het niet pijnlijk, maar juist genezend.

"Ze zeiden dat je haar op een zwerver leek." Tranen ontstaan in mijn ogen en ik haal mijn neus een paar keer op. "Het is niet waar. Echt niet. Ik hou van je haar, Harry. Je bent mooi. Echt," ratel ik.

"Destiny.. Het maakt me niet uit wat hun denken. Ze denken dat je kilo's mascara en foundation nodig hebt om mooi te zijn, maar dat is niet zo. Schoonheid zit van binnen en als je zoiets over iemand durft te zeggen, dan heb je geen schoonheid." Ik voel hoe mijn schouders gaan schokken en verberg mijn hoofd in zijn nek.

"Je bent de allerliefste," fluister ik en hij knuffelt me stevig.

"Jij ook, daarom passen we zo goed bij elkaar." Ik druk mijn hoofd weg in zijn nek en sluit mijn ogen om niet nog meer tranen te laten.

"Schoonheid zit van binnen, maar alsnog ben jij ook mooi van buiten," zeg ik en hij grinnikt.

"Je bent lief," ik kijk hem aan en geef hem een lange kus.

"Jij ook." Ik kietel hem bij zijn heupen en hij schopt met zijn benen.

"Doe me dit niet aan!" Ik lach net als hem en kijk op hem neer. Vandaag was zwaar maar gelukkig kan ik hem weer beleven met hem.