Part 49

3.4K 140 27
                                    

Destiny Point Of View

Hier had ik natuurlijk weer niet zo goed overna gedacht.. We moeten omkleden bij gym, staat iedereen daar in strings en gewone onderbroekjes, zoals ik ook normaal zou doen. Kom ik aan: een boxershort van Harry. Ja, dat valt natuurlijk op.

"Had je geen onderbroeken meer?" lacht iemand en ik trek snel mijn joggingbroek aan, voordat ik mijn spullen pak en naar de gymzaal vertrek. Ze krijgen me niet meer klein. Ik reageer er niet meer op.

Die uitspraak over Harry heeft me toen zo veel pijn gedaan, dat ik ze niet eens meer aankijk. Ze kunnen het bekijken.

"Niall," zeg ik als ik de jongen een knuffel langs achter geef en hij kijkt om, voordat hij zijn arm om mijn middel legt en ik naast hem ga lopen.

"Hey, je bent een stuk vrolijker," glimlacht hij en ik knik. Ondanks dat van daarnet, voel ik me beter als gistermiddag.

"Ja, gister was Harry's en mijn 1 maand verkering en ik dacht dat hij het was vergeten," zeg ik zacht en hij kijkt op me neer.

"Meen je dat? Hij kwam een week geleden al met de vraag wat hij moest kopen." Ik kijk hem aan en frons mijn wenkbrauwen, nu voel ik me daar dan nog slechter over.

"Ja.. Ik kwam er ook achter dat hij het niet was vergeten en heb bij hem geslapen." Hij knikt en neemt me dan mee de goede gymzaal in, waar zijn klas en mijn klas tegenover elkaar zitten. Weer onze klassen tegen elkaar.

"Nog iets spannends gebeurd?" Hij wiebelt met zijn wenkbrauwen en ik frons. Zou hij het aan me merken.

"Niks hoor," zeg ik dan snel en ik laat hem los, voordat ik snel naar mijn eigen klas loop. Hij gaat tegenover mij zitten op de bank, terwijl ik op de grond zit omdat niemand me erbij laat. Vlug wiebelt hij met zijn wenkbrauwen, voordat ik mijn ogen rol en mijn hoofd schud.

Het is zo gek om tegen 1 van zijn beste vrienden te praten over "spannende dingen". Niall praat er sowieso ook met Harry over en dat voelt gek.

★~★~★~★

"Haha!" De lach van een bitch klinkt door het lokaal en ik kijk beschaamd naar de grond. "Misschien kunnen hun beter van geslacht wisselen! Heb je gezien hoe lang zijn haar is en zijn kleding! Ha! Zij draagt toch al mannen onderbroeken, alleen het paspoort veranderen en klaar!"

Mijn ogen stromen vol met tranen. Nu is het genoeg geweest. Nu gaat ze eraan.

Woest sta ik op van mijn stoel, voordat ik op haar afloop en alle bitches om haar heen opzij duw. "Hou je vieze kut bek dicht!" roep ik hard en ik geef haar een bitchclap. "Vieze vuile ku-"

"Destiny! Ga je melden!" roept mijn docent en ik kijk een paar seconden om, voordat ik een ruk aan mijn haar voel en me snel weer terug keer.

"Kut hoer!" maak ik mijn zin af en ik duw tegen haar schouders aan, waardoor ze zich met moeite vast houdt aan haar "vriendinnen". Ze staat ook op en meteen trek ik aan haar haar en sla ik tegen haar hoofd, met alle kracht die ik in me heb.

Voordat ze mij aan kan vallen, trekt iemand me weg en draait me om. Een paar jongens kijken me aan en ik kijk ze boos aan. Mijn woede is zó erg. Het moet stoppen, want het voelt niet fijn, totdat ik iemand nog een keer heb geslagen.

"Nu, melden!" roept mijn docent kwaad door het lokaal, al is ze niet zo kwaad als ik ben. Ik pak mijn tas en prop mijn boeken erin. "Wacht daar, ik loop met je mee. Dit is onacceptabel!"

Zodra ik buiten ben, beginnen allerlei verschillende emoties door elkaar te gaan. Ik moet denken aan Harry, maar ik kan niet huilen. Door alles wat ik nu heb mee gemaakt, kan ik niet huilen. Mijn woede wordt alleen maar erger en erger, en ik ben er echt niet blij mee.

Love Lessons H.S.Where stories live. Discover now