Love Lessons H.S.

Part 35

Destiny Point Of View ★

Harry en ik hebben onze spullen opgehaald bij het vakantiehuis en nu rijden we in een andere bus naar het station toe. Hij houdt mijn hand stevig vast, omdat hij ook wel door heeft hoe erg gespannen ik ben. Het is klote om weg te gaan bij je ouders.

"Nu alleen nog de trein.." mompelt Harry zacht als we uit de bus stappen. Ik loop achter hem aan als hij naar het goede perron loopt.

"Ik was echt bang dat het fout zou gaan," zeg ik als ik op een bankje ga zitten, wachtend totdat de trein komt.

"Niet te vroeg juichen, we kunnen altijd nog in de trein naar Ierland stappen," grinnikt hij als hij naast me komt zitten. Ik kijk hem aan en knik. Mijn woede is bijna helemaal weg, nu ik zo naar Harry kijk en me besef dat hij mijn geluk is. Ik kan de rest van de week met hem doen wat ik wil.

Als de trein komt aangereden, staat Harry op en volg ik zijn voorbeeld. "Niet naar Ierland toch he?" grinnik ik en ik ga naast hem zitten.

Hij schudt zijn hoofd en wijst naar het bord, waar Londen op aangegeven staat. "Thuis."

Ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder en mijn hand om zijn bovenbeen. Hij legt zijn arm om mijn schouders en kijkt op me neer.

"Denk je dat ik er goed aan heb gedaan om weg te gaan?" vraag ik en hij haalt zijn schouders op.

"Aan de ene kant: ja, maar andere andere kant niet. Het is goed dat je een keer voor jezelf hebt gekozen en daar ben ik trots op dat je dat hebt gedaan. Maar tegelijk heb je ook je ouders er niet goed mee gedaan," zegt hij zacht en ik knik.

"Maar dat is meestal als je voor jezelf kiest, dan lijdt iemand anders eronder." Hij knikt en kust mijn lippen even.

"Je hebt het goede gedaan."

★~★~★~★

"Mam? Ik ben thuis," zegt Harry als hij de deur van zijn huis opent. We lopen samen naar binnen en zetten onze koffers weg. Zijn moeder komt aangesneld en kijkt ons allebei verbaast aan.

"Harry? Destiny? Waarom?" Harry grinnikt en geeft zijn moeder een stevige knuffel.

"We leggen het uit," zegt hij dan en zijn moeder knikt.

"Willen jullie wat te drinken? Thee?" We knikken allebei.

"Wil je niet liever gaan slapen, babe?" Hij kijkt op me neer en wrijft over mijn hoofd.

"Ik wil eerst bij jou blijven en ik ben niet bepaald moe." Hij knikt en pakt mijn hand.

"Ga maar lekker in de woonkamer zitten, de thee is bijna klaar!" zegt zijn moeder vrolijk en ik loop achter Harry aan. Het voelt goed om weer een keer thuis te komen en dan te horen dat er iemand is die voor je zorgt, in plaats van dat je voor je zusjes moet zorgen.

"Dus, leg uit," zegt zijn moeder als ze de kamer binnen komt met koffie. Gemma zit in de hoek van de bank en kijkt tv.

"Het verliep niet echt soepel allemaal," begint Harry voorzichtig en hij legt zijn hand op mijn knie. "We mochten niet bij elkaar op de kamer slapen en haar broers mochten dat ook niet, dus 1 van haar broers deed heel de tijd onaardig. Gister was ze ziek en vandaag was ze haar periode gestart dus vond ze het niet fijn om te zwemmen. Toen die broer haar in het water duwde, was dat de druppel en zijn we weg gegaan."

Ik knik en voel mijn wangen gloeien. Het is niet echt fijn om tegen mijn schoonmoeder te praten over ongesteldheid.

"Wat naar.." zegt ze zacht en ik knik.