Ang Manliligaw Kong Bully (boyxboy)

You were there

Nothing compares.

Chriden PoV

"Den shot mo na!" Sabi ni Allen.

"Teka matanong ko lang nasaan na si Catalina?" Singit naman ni Brille habang may hawak ring mangga. Pareho yata namin trip ubusin ang manggang nasa lamesa.

Oo nga. Nasaan na kaya ang babaeng iyon? Dapat nga siya ang kasama ni Paul dito at hindi itong si Rachel.

"Guys huwag na natin pag-usapan si Catalina. Sigurado namang okay yun. Yun pa!" Biglang sagot ni Jerome.

Nahihiwagaan talaga ako sa babaeng iyon. Sa pakiramdam ko kasi kilala siya lahat ng magkakaibigan. Lalo na itong si Jerome.

Teka teka.. Hindi ko na dapat pang usisain pa ang tungkol sa babaeng yun. Ang importante masaya na ako at tama na itong ginagawa ko.

"Rachel pwede ba naming marinig ang boses mo? Sample ka naman." Seryosong tanong ni Allen.

Dahil sa tama na ng alak ay mabilis sumagot si Rachel.

"Bawal ang mainlove sakin kapag narinig niyo na ang boses ko ha.. Pwera lang dito kay Paul." Sagot niya sabay kindat. (wow! May landi rin pala itong babaeng ito) matapos nun ay nagtungo na siya sa harapan at kinuha ang mikropono.

I guess you heard, I guess you know
In time I'd have told you
But I guess I'm too slow
And it's overly romantic
But I know that it's real
I hope you don't mind, if I say what I feel
It's like I'm in somebody else's dream
This could be happening to me...

Wow! Maganda rin pala ang boses ng babaeng ito. Pinong-pino at walang sabit sa pagkanta. (feeling ko isa ako sa mga hurado sa The Voice)

"I want you! Dito ka sa team ko! Yoooooooh" sigaw ni Brille habang ginagaya si Bamboo sa pag-aayos ng damit niya.

"You're mine! Dito ka sa team ko!" Sigaw narin ni Allen habang inaalog alog ang tower na may lamang alak.

But you were there, you were everything I'd never seen.
You woke me up from this long
And endless sleep, I was alone
I opened my eyes and you were there.

Lalong naghiyawan ang mga magkakaibigan. Gandang ganda lahat kami sa boses ni Rachel. Promise. Walang halong kaplastikan. Nasipol pa nga si Allen habang nakanta si Rachel eh.

"Den oh" abot ni Rachel sakin ng isa pang mikropono.

"Go. Wag ka mahiya. Cheer kita" nakangiting sabi sakin ni Jerome at inalalayan pa ako sa pagtayo.

Don't be alarmed, no don't be concerned,
I don't want to change things
Leave them just as they were
I mean nothing really different
It's me who feels strange
I'm always lost for words when someone mentions your name
I know I'll get over this for sure
I' m not the type who dreams there could be more

Wala akong naririnig na kahit na anong ingay mula sa mga magkakaibigan. Yung sigaw ni Brille at pagsipol ni Allen ay nawala at nakita kong nakatingin lang samin ni Rachel dito sa harapan. Si Kerby naman ay ganoon din at napansin kong nakailang angat siya sa basong may lamang alak.

But you were there, you were everything I'd never seen.
You woke me up from this long
And endless sleep, I was alone
I opened my eyes and you were there.

Sabay naming kanta ni Rachel sa chorus.

Can I take your smile home with me? Or the magic in your hair.

Matapos ang kanta ay bumalik na uli kami ni Rachel sa pwesto namin.

"Galing mo talaga" puri sakin ni Jerome.

"Den ikaw ba talaga yung kumanta?" Mukhang tangang tanong sakin ni Allen.

"Den parang mahal na yata kita..." Seryosong sabi naman ni Kerby.

"Tumigil nga kayo! Mga abnormal!" Saway ko sa kanila. Hindi ko kasi alam kung papuri pa iyon o trip talaga. Kilala ko kasi ang mga abnormal na ito eh.

"Ang galing mo ah! Lalo tuloy akong naiinlove sayo" bulong sakin ni Jerome.

Naramdaman ko nalang na lalong nag-init ang pisngi ko dahil sa sinabi sakin

Narinig kong pinuri din nila si Rachel. Maganda rin naman kasi talaga ang boses niya.

Nagpatuloy ang inuman at kwentuhan namin. Dami ngang kwento nila Allen eh. PURO KALOKOHAN! Wala na yatang sinabi na mabuting ginawa ang mga ito. Tawa tuloy ako ng tawa.

Hanggang sa naramdaman ko narin na unti-unti na akong tinatablan ng alak. Nararamdaman ko na kasi na medyo nahihilo na ako. Nararamdaman ko narin na parang gusto ko ng sumuka.

"Oh Den? Okay ka lang?" Alalang tanong sakin ni Brille.

"Oh Rachel ikaw rin parang laseng ka na." Narinig ko namang sabi ni Allen.

"Haaaay... Tagay pa kasi ng tagay kahit halatang mga lasing na!" Sabi naman ni Kerby.

"Osya - Jerome dalahin mo na si Den sa kwarto niyong dalawa. Ikaw rin Paul dalahin mo narin si Rachel. Magkatapat lang ang kwarto niyo. Kami na bahalang umubos nito" mahabang dugtong ni Kerby sa kanyang sinabi.

Wala na akong ibang narinig dahil unti-unti na ako nilamon ng dilim. Laseng na talaga ako.

Author: sorry po tagal makapag-update. Try ko nalang po mag-update uli mamaya para makabawi po ako.
Salamat po! :)