Uyandığımda kapkaranlık bir yerdeydim. Hiç ışık yoktu. Elime gelen soğuk şeyi göz hizamda kaldırıp elime gelen düğmemsi şeye bastım.
Gelen ışıkla gözlerimi kısıp telefonum olduğunu anladığım şeyin ekran parlaklığını kıstım.
Daracık bir yerdeydim ve elimi nereye atsam soğuk mermer beni üşütüyordu. Telefonumun fenerini açıp etrağfa göz gezdiremedim.
MEZARDAYIM ABV
KİM KOYDU BENİ BURAYA ABW
ÖLMEDEN GÖMMÜŞLER ABW
EN AZINDAN TELEFONUM YANIMDA ABW
Tabutun kapağına doğru bir tekme savurduğumda dışardan çığlık sesleri geldi. Bir kere daha vurup üstümdeki kapağı dışarı attıp yattığım yerden doğruldum.
"HORTLADI." diye bağırdı Caty. Ona tip tip bakıp insanların çığlıklarına aldırmadan tabuttan çıktım. Ağlamaktan gözleri şişmiş Harry'e doğru koşup ona sarıldığımda sanki bir halisinasyonmuşumda yok olucakmışım gibi beni sıktı.
"Ölmüştün," dedi. "Sen ölüsün."
"Hay bin nutellaaaa," diye iç çektim. "Ben bir büyüyle ölücek insan mıyım? Anca silahla falan vurursanız ölürüm."
"Hayır." dedi Harry." Kalbin durmuştu."
Uzaklaşıp ciddi mi diye yüzüne baktıktan sonra omuz silktim.
"Ölüler dünyasına gittim tabiki kalbim durucak. Hem ben en fazla iki gündür yokum. Sizde hemen gömüyorsunuz."
Arkadan gelen Caty beni Heri'den ayırıp kendi sarıldı. Ay bi öldük ne çok sevenim varmış. Sık sık öliyim bari ben. Hem pigfarts ta güzeldi.
"Bir aydır hastane kanadında yatıyordun. "
"Oha" dedim."tek kelimeyle Oha."
Zırlayan Remus'ta bana sarıldığında etrafa şöyle bir baktım.
Kızlar çığlık atıyor profesörler ağzı açık bakıyordu. Arkada gördüğüm sarı kafa hiçbir şeyin farkında değil gibi yere çökmüş hüngür hüngür ağlıyordu. Çığlıkları veya hayret nidalarını duymamış gibiydi.
Bana doğru gelen Godric dikkatimi dağıttığında gözümü oradan çekip Godric'e odaklandım. Kuyruğunu sallayarak bana doğru geliyor kafasına taktığı minik Nutella kavanozuyla çok şirin gözüküyordu.
Ona doğru koşup kucağıma aldım. Bana sürtünüp kedi gibi sesler çıkardı. Ona sarılıp yanağını öptüm. Oy benim canım yılanımmış buuu. Oyy...
Tabuta doğru geri koşup içindeki tişörtü aldım. Evet. Bu sefer unutmıycam. Evet.
Hamam böceğine doğru gidip elimdeki tişörtü ona vardim.
"Svglr syglr. O tişört giyilecek." dedim ve hiçbir şey olmamış gibi oradan uzaklaştım. Bacaklarım tutulmuş tabutta kala kala. Ölmekte ne zor iş.
Ben hoplaya zıplaya şatoya doğru giderken. Çoğu kişi donup kalmıştı.
Ya siz büyücülerin olduğu bir Dünyada yaşıyorsunuz. Ama bir insanın ölülerin yanına misafirliğe gittiğine inanmıyorsunuz. Bu kesinlikle kazan doğurdu gibi.
Draco'nun yanına vardığımda onu elinden çekip bir ağacın arkasına sürükledim.
"Git şurdan Pansy." dedi. Ve tekrar yere çöktü. Göz devirip yanında bağdaş kurdum. Bu kadar üzülceğini bilsem kırk sene önce ölürdüm. Aslında teknik olarak ölmedim. Tek yaptığım büyük büyük büyük... Büyük ninemi ziyaret etmekti.
