Benim ismim Gül,
ya da Rose.
Geçmiş ve gelecek arasında sıkışıp kalmıştım.
O iki adam hayatıma girdiğinde her şey tepetaklak oldu. Birisi bana aşık olduğunu yüzyıllar boyu beni beklediğini söylüyordu diğeri evli olduğumuzu ve birbirimize bir söz ve...
Baştan aşağıya siyahlara bürünmüş, beyaz tenini ortaya çıkartmıştı. Bütün gecenin güzelliğine inat parlayan ay gibiydi. Gözleri gözlerimden bir saniye bile ayrılmazken dudağının kenarı hafifçe yukarı doğru kıvrıldı. Tam önümde durduğunda reverans yapıp, hafifçe eğildi. Kolunu bana uzattığında titrek bir nefes alıp, koluna girdim. Yanıma geçerken herkes önümüzden çekilmiş, bize yolu açmıştı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Birlikye sarayın merdivenlerinden inerken nefesimi tuttum. İçeride kimse yoktu ama dışarıdan gelen müzik sesi net bir şekilde duyuluyordu. Ellerim titrerken Ares'in koluna biraz daha tutundum. Gerginliğimi anlayınca, elini elimin üstüne koyup hafifçe okşadı. Serin bahar havası ferahlatıcı çiçek konularını taşırken derin bir nefes aldım. Mutluydum, sevdiğim adam yanımdaydı. Bebeğimiz olacaktı. Her şey güzel olacaktı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bahçede adımlarımızı atarken, görüş açıma giren tören yeriyle yüzümde büyük bir gülümseme oluştu. Her şey o kadar güzel ve kusursuz görünüyordu ki bayılmıştım. Rose nedimem olarak yerini almıştı. Şaşkın bakışlar olacağını düşünsemde kimse şaşırmış bir şekilde bakmıyordu. Ares'e doğru döndüğünde bana göz kırptı. Rose ile benzerliğimizi anlamamak için kör olmak gerekiyordu.
"Onlara Rose için ne söyledin? Sonuçta onunla evlenmek istediğini biliyorlardı." Merakıma yenik düşüp, sessizce fısıldadığımda Ares hafifçe bana doğru eğildi.
"Sen mükemmel bir çözüm sunmuştun bana zaten kayıp Prenses. Rose'un ikizi olduğunu söyledim, gizli kalmak istediğin içinde Rose dışında kimsenin senden haberi yok. Buraya bir Prenses olarak geldin" diyerek açıkladı. Bunu sevmiştim. Mihraba doğru yaklaştığımızda bütün davetliler ayağa kalktı.
"Ares sakın bana nikahı Peder kıyacak deme." Son anda aklıma gelenle sağda solda Peder aradı gözlerim.
"Benden sonra orduda ikinci Komutan olan Robert kıyacak nikahı. Merak etme gelecekteki resmi nikah gibi bir şey."
İçim rahatlarken gerçektende resmi üniforma giymiş birisi bekliyordu bizi mihrabın ucunda. Birkaç adımla yanında yer aldığımızda bizi selâmladı. İki yanındaki muhafızlar Kral ve Kraliçenin tacını tutuyordu. Ares ile birbirimize doğru döndük. Cebinden çıkarttığı kutuyu açtığında kendi yüzünü bana uzattı. Yüzüğü alınca, benim yüzdüğümü de kendini aldı. Kutuyu arkasındaki görevliye verdi.
