Benim ismim Gül,
ya da Rose.
Geçmiş ve gelecek arasında sıkışıp kalmıştım.
O iki adam hayatıma girdiğinde her şey tepetaklak oldu. Birisi bana aşık olduğunu yüzyıllar boyu beni beklediğini söylüyordu diğeri evli olduğumuzu ve birbirimize bir söz ve...
Kuş sesleri o kadar güzel geliyordu ki sanki suyun sesiyle birleşmiş ve doğayla orkestra oluşturmuştu. Şelaleninüstüne baktığım da bir köprü fark ettim. Etrafıma baktığım da şelaleninyanında merdivenler vardı. Orayagidip gitmeme konusundakararsızkalmıştım.
"Gel Rose."
Sesle birliktedüşüncelerimdensıyrılıp, merdivenlere adımlamayabaşladım. O kadaryüksekti ki sonu görünmüyor gibiydi merdivenlerin. Merdivenin basamağınailkadımımı attığım anda kendimi en tepede merdivenin sonunda buldum. Şaşkınlıklaaşağıya baktığımda başım döndüyüksekliktendolayı.
Arkamıdöndüm ve köprüyedoğruyürüdüm. Ayaklarıma baktığım da o zaman fark ettim üstümdekikıyafete. Uzun beyaz bir elbise vardı, pelerini başımda geriden tutturulmuştu. Bir gelinliğebenzetmiştim ama değişikbir modeli vardı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Elbisenin eteklerini tutup, köprüye geldiğim de bıraktım. Arkası bana dönük birisi vardıköprününkorkuluklarınayaslanmış. Benim gibi beyaz gitmişti o da. Uzakta olduğuiçin kim olduğunugöremiyordum ama bana seslenen kişi olabilirdi. Derin bir nefes alıp ona seslenmeye karar verdim.
"Rose" dedi daha ben ona seslenemeden arkasını dönüp. Gözlerişaşkınlıklabüyürken bende anlamsızca ona baktım.
"Arel sen misin?"
Bana doğruyaklaştığıiçinsarı saçlarını ve mavigözlerinidaha net seçebiliyordum şu anda. Şelaleninsesibüyük bir gümbürtüyleçağlarken, Arel'in ayak seslerini bastırıyordu. Bende ona doğruelbiseninkenarlarından tutarak ilerledim. Köprününortasında buluştuğumuz da gözleriinanılmaz bir şeyigörüyormuş gibi üstümdedolaştı.
"Sen buraya nasıl geldin?" dediğinde bende ona dikkatli bir şekildebaktım.
