Brother in Law's || TŁUMACZENIE PL

Rozdział 82: Lojalność - Część V

Następnego ranka panował mroczny nastrój, nawet niebo było pochmurne i szare. Wszyscy wciąż pamiętali wydarzenia z poprzedniego wieczora, zwłaszcza gdy siedzieli w pokoju gospody, spoglądając na wciąż śpiącego mężczyznę.

Jiang FengMian wszedł do pokoju, posyłając Wen Qing i Wen Ning'owi przyjazny uśmiech. — TengFei i BingWen wyruszyli z ocalałymi. Do jutrzejszego popołudnia będą w Przystani.

Dwoje rodzeństwa Wen wstało i ukłoniło się. Wen Qing powiedziała stanowczo: — Dziękuję, Przywódco Sekty Jiang. Nigdy nie zapomnimy o waszej dobroci.

Yu ZiYuan spojrzała na nią: — My o twojej też.

— Tak — zgodził się Nie MingJue, — Mój ojciec, uczniowie podczas indoktrynacji, a wy wielokrotnie pomogliście WuXianowi.

Jiang YanLi dodała do swojego zaprzysiężonego brata, uśmiechając się do nich: — Byliście tam dla mojego brata, kiedy my nie mogliśmy. Zawsze będziesz mieć mój dług.

— Młody Panicz Wei był miły — uśmiechnął się Wen Ning, spoglądając na Wei WuXiana. — Nadal jest. Bez niego nie wiem, co by się stało.

Lan WangJi i Jiang Cheng wymienili subtelny kontakt wzrokowy. Jin ZiXuan westchnął: — Matka zarządza Wieżą Koi, kiedy mnie nie ma. I wiem, że to może nie pochodzić ode mnie zbyt wiele, ale czuję się okropnie z powodu tego, co wczoraj powiedzieli mój ojciec i kuzyn.

Nie HuaiSang spojrzał na mężczyznę w złotej szacie: — Nie powinieneś za nich przepraszać, Jin-Xiong.

— A WuXian nie powinien był pić do tego stopnia, jak to zrobił, ale proszę. — zmarszczył brwi Jin ZiXuan.

Lan XiChen westchnął: — Panienko Wen, czy wiesz coś nowego?

— Zwłaszcza jeśli chodzi o jego energię duchową — mruknął Jiang Cheng.

Wen Qing potrząsnęła głową. — Na szczęście jego rdzeń nadal tam jest, doskonale uszczelniony i nadal pęknięty. I to jest pulsująca energia duchowa, ale ledwo ją czułam i musiałam wprowadzić moją własną energię duchową do jego meridianów, aby nawet wywołać małe poruszenie.

Jiang YanLi dodała: — I bez A-Xian mówiącego nam, co się stało zeszłej nocy, nie mówiąc już o tym, dlaczego był w tak strasznym stanie bez śladu duchowej energii, nie możemy zrozumieć, co się właściwie dzieje. A-Xian może odczuwać rzeczy, które mogą być okropne.

— Nie wspominając o tym, że wszyscy wiemy, że Wei Ying ukrywał coś przez cztery miesiące. — zmarszczył brwi Lan WangJi, — To było dokładnie po tym, jak prawie umarł z powodu odchylenia Qi i końca wojny.

— A-Ying powinien być-

— ...ngh...

Wszyscy odwrócili głowy w stronę łóżka, na którym leżał Wei WuXian, z otwartymi oczami. Jego brwi były zmarszczone z bólu, kac po takiej ilości alkoholu, którą spożył poprzedniej nocy musiał go dopaść. Wen Qing, Wen Ning i Jiang YanLi podeszli do niego, chłopiec nalał herbatę, a dwie dziewczyny spojrzały delikatnie na Wei WuXiana.

— A-Xian, nie śpisz — uśmiechnęła się Jiang YanLi.

Wei WuXian spojrzał na nią i zamrugał. Następnie zwrócił się do Wen Qing. Po chwili ciszy wymamrotał: — Głowa mnie boli.

— Nie jestem zaskoczona, po ilości wypitego przez ciebie alkoholu. — Wen Qing przewróciła oczami. — A-Ning robi herbatę.

Wei WuXian zmarszczył brwi: — Alkohol? Ja... — przerwał, oczy rozszerzyły się, gdy wszystko spadło mu na głowę.