Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oy vermeyi unutmayın!
Keyifli Okumalar 🤗
Yüzümü gıdıklayan güneşe beni uyandırdığı için kızsam da bunun güneşin umurunda olmayacağını düşünüp yavaşça doğrulmuştum. Avuç içimle sol gözümü ovuştururken içeri küçük prens gelmişti. Ayaklı okul alarmım girdi diye düşünüp iç sesimle gülmüştüm. O gelmeden uyandığım için şaşkındı.
"Oo güzeller güzeli. Bakıyorum da uyanmışsın.Erkencisin bugün."
"Ne yapayım be ponçik? Öğrenciliğe mahkumuz."
"Sana ponçiği göstereceğim ama bir gün."
"Ne yapayım kardeşim! Anam ponçik doğurmuş seni" dedim. Sesimde hanım ağa tonu vardı. Şaşkınca bakıp bu şaşkınlığın arasından gülümsedi. Yataktan fırlayıp yanaklarını sıkıştırdım. "Ya da çok şeker yemiş" dedim sesimi inceltip çocuksu bir tınıyla. "Başka mümkünatı yok bu kadar tatlı olamazsın."
Yanağını sıkarken gözlerini acıyla kapatmış ardından suratında kalan ellerimi yüzünden çekip avuçlarının arasına alarak "hadi bende şeker yedi de ben tatlı oldum, sende ne yedi de bu kadar güzelsin?" Dedi. Gülümsüyordu. "Bunu da açıkla."
"Yaa" dedim sonda ki harfi abartacak derecede uzatarak. " Sarpişkom. Ama faul yapıyorsun. Düştüm."
Yüksek sesle olmasa da gülüşünü duyuyordum. "Bak sen" dedi. "Böyle her iltifat edene düşüyor musun?"
"Eğer bir ponçikse düşme ihtimalimi arttırıyor."
"Eğer ben hariç başka ponçiklere düşüyorsan sorarım hesabını" deyip burnuma dokundu. Çehremde hâlâ gülümseme asılıyken "senin içine birazcık Kerem abim kaçmış olabilir mi?" Diye sordum. Onun suratı düşmüştü. Akşamı hatırlamış olmalı. Benim mütebessim ifadem de silinirken kendimi toplayıp buna izin vermeden yanaklarımı tebessüme zorladım. "Merak etme abi" dedim. Elim koluyla buluştu. "Kızgınlığı geçince affedecektir. Zaman tanı biraz ona."
"Bu sefer çok kırıldı Kızıl. Haklı da" dedi. "Ama ben abimi kırmak istemedim. Canım o benim."
"Biliyorum ponçiğim. Sana inanıyorum. Bence Kerem abim de biliyor ama çok içerlemiş. Dediğim gibi biraz zaman tanı ona. Her şey üst üste geldi onun için. Babam konusunda hâlâ kendini suçlu hissediyor."
"Kendime kızıyorum. Bunları bile bile bunca yarasının arasında bir yara da ben açtım ona. O affetse bile ben kendimi nasıl affedeceğim?"
