Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
Hepiniz Yeni Bölüme Hoş Geldiniz.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.
Keyifli Okumalar...
Yaklaşık 1 saat önce arayıp ulaşamadığım Gamze kuşumdu arayan. Daha yumuşak bir ses tonuyla konuşmaya başladım onunla. İlk cümlesi "Kızıl beni aramışsın. Duymadım telefonu. Annemle akşam için plan yapıyorduk" oldu.
Sesi gayet keyifli geliyordu. Ailesiyle arasındaki soğuk savaşa son vermişti anlaşılan. Aldığım bu güzel habere sevinip "önemli değil canım. Sadece ne yaptığını merak etmiştim ama ses tonundan ve cümlelerinden anlaşılıyor" dedim.
Onun mutluluğu benimde azda olsa mutlu olmamı sağlamıştı. Yinede burukluk hâkimdi havaya karışan sesimde. Bunu ona belli etmemeye özen göstererek konuşuyordum onunla. Sohbetimiz, eve dönünce ailesine karşı sergilediği yeni tutumuydu. Her şeye kaldıkları yerden daha güzel şekilde devam etme kararı aldıklarını söyledi. Onun adına çok mutlu olmuştum. Sahip olduğum ve varlığı için iyi ki dediğim nadide insanlardan biriydi benim için Gamze. Onun tarafında her şey rayına oturmaya başlamış, yavaş yavaş normale dönmüştü. Ben ise üstümden yaşadığım karşılıksız aşkın kalp kırıklarını bir türlü atamıyordum. Fakat bir nebze rahatlamıştım öncekine göre. Cafede konuşamadığımız birkaç şeyi bir süre daha konuşmuştuk. Ne kadar belli etmemeye çalışsamda Gamze bir şeyler sezmişti sanırım. Konuyu bana dolandırıp "Ee hep benden konuştuk. Sen ne yapıyorsun? Gitmedi mi o çocuk daha?" diye sordu.
"Gitmedi. Yukarda abimle oturuyor. Ben hava almak için bahçeye çıktım."dedim.
"Kızıl sen iyi misin kuşum ya? Bi' tuhaflık var sende, yani çok belli."
Hâlâ merakla beni dinleyen Yusuf'a bakarak "iyiyim Gamze'cim." dedim gülümseyerek. "Ne olsun ki? Belâ komşuyla oturuyoruz"
Onunda yüzünde oluşan ve büyüyen tebessümü fark etmiştim. Kiminle konuştuğum konusunda merakı gitmişti kesin.
"Belâ komşu kim Kızıl? " diye sordu. Yeniden Yusuf'a sırt dönüp "cafedeyken bahsetmiştim hani, o çocuk işte. Yarın okulda görürsün kim olduğunu" dedim. Başımı böylesine belâya sokan bu çocuğu oda çok merak ediyordu.
"Tamam. Neyse bırak şu çocuğu ya. Ne oldu sana anlat hadi? Var sende bir şeyler. Berkcan'ı konuşurken daha bi' keyifli olurdun. Birlikte döndünüz ve ağzını bıçak açmıyor. Şaşılacak şey doğrusu. Hep hayalini kuruyordun, yolda bir şey mi söyledi seni kıracak yoksa? Neler oldu anlatsana? Çatlatma insanı Kızıl."
Yusuf'a baktım. Telefonunda bir şeylerle ilgileniyordu ama bizi duyabilecek yakınlıktaydı. Bu yüzden ondan birkaç adım ileri giderek cevapladım aklındaki tonla soruyu.
"Gamze onunla dönmek çok güzeldi. O dakikalarda o kadar mutluydum ki."
