Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Keyifli Okumalar.
Oy Vermeyi Unutmayın.
Telaşlı sesime çıkan annem olmuştu. Uyandın mı meleğim. Korkma buradayım ben diyerek endişeli adımlarla hızlı hızlı yanıma geldi. Ona ilk sorduğum kişi Kerem abim olmuştu. Durumu neydi, morali nasıldı merak ediyordum. Bana cevap vermemişti. Anne dedim nazlı sesimle. Yaşına rağmen hâlâ pırıl pırıl parlayan güzel yüzündeki ışık solmuştu. Benim göz bebeklerime benzeyen renklerini gözlerime dikip gülümsedi.
"İyi kızım. Merak etme çıkacak oradan."
"Çıkacak değil mi anne? Bana üç yıl falan dedi. Onsuz üç yıl daha geçirmek istemiyorum." El kol hareketlerimle başımı sağa sola oynatarak gözlerine bakmaya imtina ediyordum. "Her şey aynı hafta içinde oldu. Bu ay her şey üst üste geldi. Ona bir şey olur diye korkuyorum. Daha Buse'nin şokunu üzerinden atlatamadı bile. Yanında biz de yokuz. Yeniden terk edildi, yine yapayalnız. Ben ona yanında olacağıma dair söz verdim. Anne babam onu kurtarsın, ne olur. Gerçekten çok korkuyorum."
Ellerimi tutup beni sakinleştirmişti. Yüzüne baktım. "Kızım." dedi. "Böyle derin derin düşüncelere kapılırsan sen de hasta olursun, yapma anneciğim. Abin niye yalnız olsun, onu daha nezarete atmadan baban yetişti. Abine iyi bakıyorlar merak etme. Düzelecek her şey. İnan bana. Baban elinden geleni yapıyor, kolay mı öyle hemen suçlu gibi hapse tıkmak? Abin Ayaz'ın seni tehdit ettiğini gördüğü için saldırdı. Kardeşini korudu, durup dururken birini dövmedi ki."
Sözleri beni yatıştırmıştı. Bana gülümseyip 'acıktın mı?' diye sormuştu. Sessizdim. Başımı olumsuzca salladım. Sol elini şakaklarıma uzatıp saçlarımı sevdi. "Böyle yapacağını bildiği için abin sana bir mesaj gönderdi."
Şaşkınca 'mesaj mı?' diye tekrarlarken telefonunu bana uzattı. Gözlerimin ucuna tomurcuk bir damla üşüştü ama dudaklarım yavaşça gülümsemişti. Videoda görünen Kerem abimdi. Ortadaki oynat işaretine basıp videoyu izlemeye başlamıştım. Solgun yüzünde yine sert ifadesi vardı ama yumuşatmak istercesine hafifçe gülümsüyordu. Onun o kısa sakallarında şu an ellerimi dolaştırmak isteyip telefonun ekranından yüzünü okşamıştım. Bana tebessüm ederek konuşuyor, sanki görüyormuş gibi bir şeyler tembihliyordu. Cadı diye başlamıştı sözlerine. İstemsiz kıkırdıyordum ama içim yine de acıyordu.
"Biliyorum ki şimdi ben olmayınca hiçbir şey yemeyeceğim aç değilim diye anneme nazlanıp onu üzeceksin. Senin aç olmaman mümkün değil Kızıl." diyerek sırıtmıştı. Bende istemsiz gülmüştüm o an. Elimi yan çevirip serçe parmağımın dış kısmından aşağı doğru gözümün kenarında sürüyüp usulca inen yaşları sildim. Dudaklarımın şekli tebessüm eder gibiydi ama ağlıyordum aslında.
