44.Bölüm

1K 133 652
                                    

Oy vermeyi unutmayın

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.


Oy vermeyi unutmayın

Keyifli okumalar...

Çalan kapıya dönmüştü başlarımız. Kerem abimin ağzından çıkan gel kelimesiyle yavaşça açılmış olan kapıdan kafasını uzatan kişi küçük prensti. Dolgun yanakları kızarmış, havaya doğru kaldırdığı saçlarından birkaç uzun tel alnına düşmüştü. Mahzunca eğilen kaşları, mücrim bakışlarıyla bütünleşmişken çekinerek sordu.

"Girebilir miyim?"

"Hayır" demişti Kerem abim. Bir an bile düşünmeden direkt söylemişti. Yüzündeki küçük tebessümden geriye en ufak bir nişan bile kalmazken küçük diktatör yeniden konuşup "müsait değiliz" dedi. Ürkerek bize doğru üç beş adım yaklaşıp durmuştu Sarp abim. Aynı ifade yüzünü mesken tutmuş, abisinden kompliman bir söz duymadıkça da bırakmaya kararlı görünmüyordu. Şermende bakışları gözlerine yuva yapmışken Kerem abimin tepkisinden çekinsede bir cesaret "bende sizinle film izleyebilir miyim?" Diye sordu ve ekledi. "Bende kardeşinim senin."

Yattığı yerden doğrulup televizyonu kapatırken yüzüne bile bakmadan "film bitti" dedi. Bu sefer gerçekten çok kırıldığı hareketlerine yansıyan tavrından belliydi. Küçük prens pes etmiyordu ama. Ne yapıp edecek bugün kırdığı o kalbi düzeltecekti anlaşılan. Yatağın ucuna doğru yaklaşıp yavaşça oturdu. Başı öne eğilirken kendi suçunu kabul eder gibi bir hali vardı. Mücrim çıkan çocuksu sesinde, hüzünle homojenize ettiği pişmanlığı diline dökerek konuşmuştu.

"Kusura bakma abi, söylediklerimden dolayı kırdım seni."

Yüzüne döndürdü yüzünü. Bakışları kadar sertti sesi. "Kusura baktım be Sarp. Her defasında hem de" dedi. "Ama ne fark ediyor ki? Yine aynı. Bir kere gittim diye bin kere yüzüme vurdunuz. İyi ki döndün abi dediniz ama her defasında gittin diye suçladınız. Siz beni hep kör sandınız ama ben hep kusura baktım Sarp. Bir kere gittim, pişman olup döndüm diye aynı yaramı niye defalarca kanatıyorsunuz?"

"Bir anda çıktı ağzımdan. Yemin ederim... Ben öyle demek istememiştim. Özür dilerim abi."

"Her canı sıkılan bir şey söyleyip 'öyle demek istememiştim' diyor. Ama öyle demek istediğiniz için söylüyorsunuz." Yüzünü önüne çevirip sert sesini biraz daha yumuşatarak devam etti.
"Özür dileyince bazı şeyler bazen hafiflemiyor be Sarp."

Kımıldandı küçük diktatör. Cebinden çıkardığı paketten bir dal sigara alıp ateşledi. Yavaşça yataktan kalkıp tepesine dikildiği ponçiğe baktı. Küçük prensimin başı duyduğu sözler karşısında eğikken son darbesinide indirmişti Kerem abim.
"Döndüğümde seni odamda görmek istemiyorum." İçine çektiği dumanı üflerken devam etti. "Kimi kime tercih edeceğimi öğrettiğin için sağ ol kardeşim."

KIZILDonde viven las historias. Descúbrelo ahora