17.Bölüm

1.6K 173 646
                                    

Bölüm Şarkısı
Mavi Gri/ Aklımı Kaçırdım.

Bu Bölümü, Bana fikirleriyle yardımcı olan arkadaşım DarkkQuuen 'e ithaf etmek istiyorum

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Bu Bölümü, Bana fikirleriyle yardımcı olan arkadaşım DarkkQuuen 'e ithaf etmek istiyorum.

Oy vermeyi unutmayın!

Keyifli Okumalar...

Çok şaşkındım. Uzun zamandır görmüyordum onu. Yurtdışına gittiğini söylemişlerdi. Neden buradaydı acaba? Okula geri dönmüş olamazdı. Bir şey söyleyip söylememekte tereddüt ederek kapıya doğru yürümeye devam ediyordum. Ona karşı minik, belli belirsiz bir gülümsede bulunup, geçip giderken kolumdan tutup "Kızıl " diyerek durdurdu beni. "Bir selam yok mu?"

Şaşkınlığımı gizlemeye çalışarak yüzüme kondurduğum zoraki tebessümle konuştum.

"Merhaba Ayaz" dedim. "Nasılsın?"

"İyiyim Kızıl. Sen nasılsın? "

"Bende iyiyim, sağ ol. Yurtdışında olduğunu duymuştum. "

"Evet" dedi. "İspanya'daydım. Birkaç gün önce döndüm."

"Temelli mi döndün? " dedim şaşkınca.

"Evet Kızıl. Hem ülkemi çok özledim hemde..." diyerek ve başını yere eğdi. Lisenin ilk haftası tanışmıştım onunla. Çok yakın arkadaştık. Zamanla birbirimize sırlarımızı verecek kadar yakınlaşmıştık hatta ama onun hislerinin farklı olduğuna dair dedikodular gelmeye başlamıştı kulağıma. Fakat o benim yakın bir dostumdu ve ben bu söylentilere ihtimal vermiyordum. Ta ki kendisi bir gün itiraf edene kadar. Okulun son haftalarıydı. Dersler bitmiş ve öğretmenler öğrencilerini serbest bırakıp bahçeye çıkmalarına izin vermişti. Bizim sınıfta onlardan biriydi. Neredeyse okulun hepsi bahçedeydi o gün. Ayaz eline aldığı bir gül ile karşıma dikildi. Diğer elinde ise kablosuz bir mikrofon vardı. Bütün okulun gözü üstümüzdeyken çıkma teklifi etmişti. Ben ve arkadaşlarım o an şaşkınca ona bakıyorduk. Ve bütün okulun gözü önünde onu reddetmiştim. Gururuna dokunmuştu sanırım. O günden sonra bir daha Ayaz'ı hiç görmemiştim. Daha sonra yurtdışına çıktığını duymuştum. Demek ki söylenenler doğruydu. Peki ama şimdi neden dönmüştü?

"Ayaz" dedim başını kaldırıp tepkisizce baktı.

"Hemde arkadaşlarımı çok özledim"

Başımı sağa çevirmem ile beni izleyen Yusuf'la göz göze geldim. Yanına biriken kız topluluğu ile birlikte yukarı çıktı. Ayaz'ın sesiyle yeniden ona dönmüştüm.

"Biraz konuşabilir miyiz Kızıl?"

"Ayaz derse geç kalıyorum. "

"Henüz zil çalmadı. Çok kısa, lütfen."

KIZILWhere stories live. Discover now