- PERA / SORARIM HAYATI ❤ - PERA / SEVDİĞİM KADIN 💙 - KAZIM KOYUNCU / ELLA ELLA (KUKULİ)❤💙
Merhaba değerli okuyucularım. Bildiğiniz gibi geçen hafta bölüm atamadım ve onu telafi etmek adına bu hafta bölümü biraz uzun yazdım. Umarım sıkılmazsınız. Keyifli okumalar...☺
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Geç kalmadan çıkmamız gerekti artık. Vakit bi' hayli azalmıştı. Abimin ilk derste sınavı olduğu için Kerem abime önce onu bırakmasını söylemişti. Kerem abim yüzü asık bir şekilde Sarp abimin inmesini bekliyordu.
Bana dönerek hazır olup olmadığımı sordu. Hazır olduğumu düşündüğüm sırada telefonumun cebimde olmadığını fark ettim. Köşe bucak telefonumu aramaya başlamıştım. Bu kıvranışlarım karşısında abim yeniden bana dönerek
"Ne dönüyorsun kızım kuyruğunu kovalayan kedi gibi?" diye sordu. Abimin sözlerine kızmamak için duymazdan gelerek devam ettim aramaya.
"Kızıl kime diyorum?"
"Bilmem. Ben kızına sesleniyorsun sandım abiciğim. Kızım diyip durunca. Ah ama senin bir kızın yoktu."
"Kızım sinirlendirme beni. Doğru düzgün bir cevap ver."
"Senin bir kızın yok. Beni çıldırtmak mı istiyorsun sen? Senin bir kızın yok."
"Kızıl" dedi bu sefer gülerek. Bende ona karşı tebessümde bulunup
"Abi telefonumu bulamıyorum." dedim.
"Odandadır."
"Hayır, az önce elimdeydi."
"Dur ben seni çaldırayım."
Abimin numaramı aramasıyla birlikte, geniş koltuğun oralardan zil sesim yükselmeye başlamıştı. Benden daha yakın olan abim, kolunu uzatıp aldı eline. Elinde çalmaya devam eden telefonu bana çevirip gösterdi.
Abime yapabileceğim bir açıklamam yoktu. Her şey kabak gibi ortadaydı. O, başımızda bir diktatör gibiydi. Bence bunu kendisi de biliyordu ve böyle olmak hoşuna gidiyordu. Sadece yazılı şeklini görünce canı sıkılmıştı.
