Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüm şarkısı/ Yeni Türkü - Sezenler Olmuş
Keyifli okumalar(uzun zaman sonra yeniden sizlerleyim. Umarım bu süreçte sizi Kızılsız bıraktığım için bana çok kızmadınız. Neyse hadi bölüme güzellerim, sizi seviyorum lütfen oy verin😘)
Oy veriniz ve yorum yapınız ki yazmak için şevklenelim değil mi 😂😘😘😘
Odada her şey susmuş, Ertunç amca ne duyduğunu anlamaya çalışıyordu. O an sadece Ayaz'ın derin solukları cılız sesinde duvarlarda yankılanarak kulaklarıma doluyordu. Babası kekeledi. "Ne diyorsun oğlum sen?"
Ayaz'ın hasta sesi yine duyuldu. "Ben Kızıl'ı istiyorum baba. Tüm servetin senin olsun, bana yalnızca onu ver."
"Tüm servetimi versem seni sevmeyen bir insanın kalbini satın alamam Ayaz."
Duyduğum bu cümle içinde küçük bir çiçek açtırdı. En azından babasının düşünceleri oğlu ve yeğeni gibi kirli değildi. Ayaz bir kez daha reddedilmişti. "Bunu yapamam." dedi. "Eğer yapabilseydim bundan çok önce anneninkini alırdım." Kısa bir sessizlikten sonra yeniden konuştu. "Aşk parayla satın alınan bir duygu değil oğlum. Çok üzgünüm." Aynı sessizlik bir süre daha devam etti.
"Sen beni sevmiyor musun baba?"
"Bana de ki baba canını bana ver. Bir an düşünmen. Ben seni canımdan çok seviyorum ama bu dediğinin sana olan sevgimle bir ilgisi yok, inan bana. Senin için hastanenin bu katını boşaltıp her odanın ücretini sem rahatsız olma diye ödedim. Koca hastanenin en büyük katını kapattım. Ama bir insanın kalbini başka bir insana kapatamam. Keşke yapabilseydim. Seni bu hâlde görmektense keşke... Ama imkansız bu dediğin oğlum."
"Düşününce..." Boğazına sözcükler düğümlendi. Sesi çatallıydı. Emindim ağladığına. Burnunu çekmişti. Cümlesi bir anda farklılaştı. "Yutkunuşlarım boğazıma diziliyor. Nefes alamıyorum. En çok gücüme giden de bunca hatırayı yok sayması. Bana hastasın diyor baba. Ben sadece onu çok seviyorum. Annemden sonra onu da kaybetmek istemiyorum. Sanki..."
"Tamam oğlum yapma, zorlama kendini. Dinlen biraz, ağlama. Hiç kimse gözyaşına değmez."
"Katlanamıyorum baba. Kimsenin anlamadığı şey bu."
"Neye katlanamıyorsun Ayaz?"
"Yusuf denen o çocuğa benden daha çok değer verip sevmesine. Ben ona hayatımı adadım. O solmak üzere olan bir çiçek gibiydi. Yaprakları kurumak üzereydi. Kökü toprağın yüzeyine çıkmıştı. Onu hayata döndürüp yeniden canlanmasını saglayan kişi benim. Bunu inkar edemez. Vallahi edemez."
