Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Keyifli Okumalar 🤗
Oy vermeyi unutmayın ❗🌼
Akşam olmuş, ben salonda televizyon izlerken Kerem abim de Sarp abime bugün yaşananları, onun tabiri ile 'ne kadar beceriksiz' olduğumu anlatıp gülüyor, küçük prensim de ona uyarak kahkaha atıyordu. Kulağıma dolan gülme seslerini duymamaya çaba harcarken kendi içimde kendime kızıyordum. Bir daha ne gururuma ne de beynim de ki seslere uyacaktım. Artık sadece minnoş kalbimi dinleme kararı almıştım.
"Ama Kızıl senin kendi beceriksizliğin" dedi iç sesim. Abilerimin kahkahaları kulağımı doldurmaya devam edince "Sen de Sus!" dedim suçlayarak. "Sanki sen gaz vermedin."
Dönen anahtar sesiyle üçümüzde kafamızı kapıya çevirmiştik. Kapıda görünen heybetli kişi babamdı. Kafasını bizim olduğumuz koltuğa doğru çevirip sessizce baktı bir an.
"Hoş geldin babacığım."
"Hoş buldum güzel kızım."
Gözleri annemi arıyor gibiydi. Bulunduğu yerden kafasını uzatıp mutfağa da baktıktan sonra dayanamayıp sordu.
"Anneniz nerede?"
Koltuğun ortasına kalan Sarp abim babamın kendisini görmesi için kafasını biraz öne getirerek "yeni taşınan komşuya hoş geldiniz demek için gitti baba." dedi. "Gelir birazdan."
"Bir şey mi oldu baba?"
"Yok kızım, ne olsun?" Dedikten sonra başka hiç kelam kesmeden merdivenlerden yukarı doğru çıkmaya başladı. Üstünden çok geçmeden birkaç dakika sonra da annem gelmişti eve. Sanırım babamın arabasını görmüştü. Soğuk bir sesle "Babanız gelmiş" dedi. Onu onaylamak için üçümüz de aynı anda başlarımızı sallamıştık. Bu hareket bana araba önlerinde kafa sallayan köpek süsünü hatırlatmıştı. Bir an gülümsemiştim aklımdaki saçmalığa. Lakin bu tebessüm, süse değil kendimi ve abimleri benzettiğim şeye idi. Mesela diye iç sesimle konuşmaya başladım.
"Ben bir bişon çuha isem, Sarp abim de bir malta türü olabilirdi. Kerem abim de..." diye düşündüm. "Pitbull... Evet evet o kesinlikle köpek olarak dünyaya gelse kesin pitbull cinsi bir köpek olurdu."
Kahkaha atmıştım aklıma gelen saçma benzetmelerime. Kendi kendime pitbull diye söylenirken daha çok gülüyordum.
"Hayırdır fıstığım, sen neye gülüyorsun? "
"Beceriksizliğine gülüyordur Sarp abisi. Başka neye gülebilir? "
Ona göz devirirken "Yok abi" dedim. "Kıyafet giymiş pitbulların nasıl olabileceğini düşündüm de bir an, ona güldüm."
Tek kaşı kalkmış "Allah Allah" demişti. "Nasıl oluyormuş Kızıl hanım? "
