Chapter(166)
မကောင်းဆိုးဝါးတွေလာနေပြီ(1)
ဝူရုန်သည် ဝူချွင်ချင်ကို ဂေါင်တုန်နှင့်ဝူရှိကို ဝူရှိကို အင်ပါယာမြို့တော်တွင် လေ့လာသင်ယူစေရန်အတွက် သူတို့က အင်ပါယာမြို့တော်ကိုသွားကြမည်ဆိုပြီး အယုံသွင်းခိုင်းလိုက်သည်။နောက်ဆုံးမှာတော့ သူတို့က ချင်အိမ်တော်မှတန်ဖိုးကြီးတဲ့ပစ္စည်းတွေကို ထုတ်ပိုးပြီးရထားလုံးပေါ်တင်ကြတယ်။
နှစ်နာရီကြာပြီးသည့်နောက်မှာတော့ ချင်အိမ်တော်နှင့်ဟေးအိမ်တော်တို့သည် ဂိုလင်းမြို့မှထွက်လာကြတယ်။
သူတို့က မြို့နှင့် ဆယ်မိုင်အကွာလောက်ကိုရောက်တဲ့အချိန်မှာတော့ ရုတ်တရက်ကြီးကောင်းကင်သည်မည်းမှောင်လာသည်။
ဝူရှိက စိတ်ရှုပ်သွားပြီးပြောလိုက်တယ် "ရုတ်တရက်ကြီးကောင်းကင်က ဘာလို့မှောင်မဲလာတာလဲ?မိုးရွာတော့မှာမလို့လား?"
"ဒါကမိုးကြောင့်မဟုတ်ဘူး။တစ်စုံတစ်ခုဖြစ်ပျက်တာဖြစ်နိုင်တယ်။ဖြစ်နိုင်တာက တစ်စုံတစ်ယောက်ကမဲမှောင်လာအောင် လုပ်လိုက်တာဘဲ"ရထားလုံးမောင်းနေတဲ့အစောင့်တစ်ယောက်ကပြောလိုက်တယ်။
"နင်ပြောတာ ဒါကလူသားတွေက ကောင်းကင်ကြီးကိုမဲမှောင်သွားအောင် ထိန်းချုပ်ထားတယ်ပေါ့။မြို့ထဲမှာဘယ်သူကများ ဒီလိုကြောက်စရာကောင်းတာကိုလုပ်နိုင်မလဲ?"ဝူရှိကမေးလိုက်တယ်။
ဝူပုဖန်ကတောင် ဒီလိုမျိုးမလုပ်နိုင်ဘူး။
ဝူရုန်က လိုက်ကာစကိုဖွင့်ပြီးကောင်းကင်ကို စစ်ဆေးကြည့်လိုက်သည်။ဟေးရွမ်ရီ ဒါမှမဟုတ် သူ့ရန်သူ တစ်ယောက်ယောက်က ကောင်းကင်ကိုမဲမှောင်သွားအောင် ထိန်းချုပ်ထားတာဖြစ်နိုင်တယ်။
ဝူချွင်ချင်က တစ်ခုခုမှားနေတယ်လို့ခံစားရတာကြောင့် အစောင့်တွေကို အရှိန်မြင့်ဖို့အမိန့်ပေးလိုက်တယ်။
ကောင်းကင်ကြီးသည် မဲမှောင်သထက်မဲမှောင်လာတယ်။မကောင်းဆိုးဝါးတွေငိုကြွေးတဲ့ ဆွဲဆွဲငင်အော်သံတွေနှင့် တစ္ဆေတွေရဲ့ဆွဲငင်ငင်အော်သံတွေသည် သိသာထင်ရှားစွာဘဲ ထွက်ပေါ်လာသည်။ဒါက လူတိုင်းကိုကြောက်ရွံ့လာစေပြီးကြက်သီးထလာစေတယ်။
