ၿငိဳးသူကလဲ့စား [ငြိုးသူကလဲ့စား]

နိဒါန်း

စစ္သူႀကီးမ်ိဳးရိုး၏ ပဏာမသမီးေတာ္၊ ျဖဴစင္၊ ရိုးသား၍ အလိမ္အညာခံရလြယ္ေသာ၊ မင္းသားသင္းအား ရူးရူးမိုက္မိုက္ခ်စ္ႀကိဳက္မိသူ သူမ သူ႔ဇနီးမယားအရာရေအာင္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည္။

သူ႔အား ေျခာက္ႏွစ္တိုင္ကူညီေပးခဲ့ၿပီးေနာက္ သူမ တစ္ေလာကလံုး၏ မိခင္ျဖစ္လာေတာ့သည္။

တိုင္းျပည္အတြက္ သူႏွင့္ ယွဥ္တြဲ၍ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ႔သည္။ တိုင္းျပည္၏ နယ္ေျမကို ေစာင့္ထိန္းေပးခဲ့သည္။ တိုင္းတစ္ပါး၌ ဓားစာခံအျဖစ္ေနေပးခဲ့သည္။ ၅ ႏွစ္အၾကာ သူမ ျပန္လာေတာ့၊ အေနာက္ေဆာင္၌ သူမအတြက္ ေနရာ မရွိေတာ့ေပ။

သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွ မိန္းမလွေလးက ျပံဳးကာေျပာသည္။ "မမ... တိုင္းျပည္ကလည္း ၿငိမ္သက္သြားၿပီဆိုေတာ့ မမလည္း အနားယူသင့္ပါၿပီ..."တဲ့။

သမီးျဖစ္သူက အေသဆိုးႏွင့္ ေသဆံုးသြားခဲ့ရသည္။ သားျဖစ္သူ အိမ္ေရွ႕မင္းက နန္းခ်ခံရသည္။ တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္စြန္႔ခံရေသာ ရွန္းမိသားစု၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မၽွ မလြတ္ေျမာက္ခဲ့ရ။ မင္းဆက္တစ္ဆက္အတြင္း အရာအားလံုး ကေမာက္ကမျဖစ္သြားခဲ့သည္။ သူမ မ်ိဳးႏြယ္စု ေပ်ာက္ကြယ္၍ သူမက သားသမီးမ်ားအတြက္ ပူေဆြးရခဲ့သည္။

ဇနီးေမာင္ႏွံ အျဖစ္ႏွင့္ ဘဝ၏အခက္အခဲ ေလာကဓံ အနိမ့္အျမင့္ အတူ ခါးစည္းခံခဲ့သည္မ်ား၊ တစ္ဦးကို တစ္ဦးေဖးမကူညီခဲ့သည္မ်ားမွာ သူ႔အတြက္ေတာ့ ရယ္စရာတစ္ခုသာ ျဖစ္ေနခဲ့သည္ဟု ရွန္းေျမာင္ မထင္မိခဲ့။

သူ ေျပာခဲ့သည္။ "က်န္းကို မင္း ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ပါရမီျဖည့္ေပးခဲ့တာဆိုေတာ့... က်န္း မင္း ရုပ္ႂကြင္းကို မဖ်က္စီးဘဲ အေကာင္းတိုင္း ထားေပးမယ္... ဒီေလာက္ညာတာေပးတာကိုပဲ ေက်းဇူးတင္သင့္တယ္..." တဲ့ေလ။

သံုးခ်ီေသာ ပိုးစျဖဴ (တစ္ခ်ီ = ၃ မီတာ) ႏွင့္၊ ရွမ္းေျမာင္ အၿငိဳးႀကီးစြာ က်ိန္ဆိုခဲ့သည္။ အခြင့္အခါ ရပါလ်င္... ငါသည္ သူတို႔အားလံုး၏ ေသျခင္းကို ေဆာင္က်ဥ္းလာသူ ျဖစ္ေစသတည္း။

သူမ တဖန္ျပန္လည္ ရွင္သန္ခဲ့သည္။ သူမ အသက္တစ္ဆယ့္ေလးႏွစ္အရြယ္သို႔ ျပန္ေရာက္ခဲ့သည္။ သူမ ဘဝ၏ ကံဆိုးမႈမ်ား မက်ေရာက္မီ အခ်ိန္ကေလး။ သူမ မိသားစုဝင္တို႔ အသက္ရွိစဥ္ အခ်ိန္ကေလး။ ၿပီးေတာ့ သူမကလည္း အလိမ္အညာခံရလြယ္ေသာ ျဖဴစင္ရိုးသားေသာ စစ္သူႀကီးသမီး ျဖစ္ေနဆဲ။