ညွိဳ႕တတ္ေသာ
မနက္ေစာေစာစီးစီး
ဘယ္ေနရာကလာမွန္းမသိေသာ ဝုန္းဝုန္းဒိုင္းဒိုင္းနဲ႔ဒရမ္အသံေတြဆူညံေနတဲ့သီခ်င္းသံေၾကာင့္
စည္း'အိပ္ယာမွႏိုးလာခဲ့၏။
'ဟင္..နားညည္းလိုက္တာ...'
အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔အသံလာရာကိုမွန္းဆရင္းနဲ႔ ညည္းညဴမိသည္။
ဘယ္ကလဲ..ေစာေစာစီးစီးအိပ္လို႔ေကာင္းတုန္းကို...။
ေလးလံေနတဲ့မ်က္ခြံကိုအတင္းဖြင့္ၿပီး
ေဘးဘယ္ညာၾကည့္မိေတာ့...
အခန္းနံရံတဖက္ကေျခရင္းဆီကမေခါက္ထားဘဲျပန္႔က်ဲေနတဲ့အိပ္ယာခင္းကိုသာေတြ႕ရၿပီး ပင္လယ္ကေတာ့ရွိမေနပါ။
ဖ႐ိုဖရဲနဲ႔ဒီအတိုင္းျဖစ္ေနတဲ့ပင္လယ့္အိပ္ယာခင္းကိုတခ်က္ၾကည့္ၿပီးမွ...
စည္းက...
သူ႔အိပ္ယာခင္းကိုျပန္႔ျပဴးေအာင္ျပင္ေခါက္ကာအေၾကာဆန္႔ၿပီးေအာက္ထပ္ကိုဆင္းဖို႔ျပင္သည္။
ဒုတိယထပ္နဲ႔ေအာက္ဆံုးထပ္ရဲ႕ေလွကားတဝက္အေရာက္မွာသူ႔ေနာက္ကေနေျခသံၾကားရ၍လွည့္ၾကည့္ေတာ့ေရႊ႐ုပ္ေလးကိုေတြ႕ရ၏။
သူ႔ကိုေဝေတဝါးတားေလးျပံဳးၾကည့္ရင္းနဲ႔ေရႊ႐ုပ္ကနႈတ္ဆက္သည္။
'ေမာနင္း...ကိုစည္း'
အဲဒီလိုမ်ိဳးမနက္ႏိုးတာနဲ႔ဘယ္သူမွနႈတ္ဆက္မယ့္သူမရွိခဲ့တဲ့စည္း'ဟာေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္နဲ႔
ျပန္မနႈတ္ဆက္ျဖစ္ဘဲေခါင္းကိုသာညိတ္ျဖစ္၏။
"ထမင္းစားခန္းထဲကေနနားညည္းလိုက္တာေနာ္...ကိုႀကီး"
သူ႔ထက္အရင္ေလွကားမွဆင္းတဲ့ေရႊ႐ုပ္ရဲ႕ေနာက္ကေနေျဖးညင္းစြာလိုက္လာရင္း...ထမင္းစားခနခးတံခါးေလးနားေရာက္မွ
ေရဒီယိုသီခ်င္းသံကပို၍က်ယ္ေလာင္စြာထြက္လာသလိုထင္ရသည္။
အခန္းထဲကိုေရာက္ေတာ့မွတရားခံက ေနပင္လယ္။
တဒူဒူတဒုန္းဒုန္းနဲ႔ ဆူညံလိုက္တဲ့ေတးသံၾကားမွာ
ဟိုတြန္႔ဒီလိမ္နဲ႔ က,ေနရင္း ဘာေတြမ်ားခုတ္ထစ္ခ်က္ျပဳတ္ေနမွန္းမသိ။
သူ႔ထက္အရင္ေရာက္သြားတဲ့ေရႊ႐ုပ္ကေတာ့ ပင္လယ့္ကိုမ်က္ေစာင္းခဲ၏။
'ေစာေစာစီးစီးဗ်ာ...
သီခ်င္းသံကအက်ယ္ႀကီး'
ေရႊ႐ုပ္ကေျပာရင္းနဲ႔ေရဒီယိုခလုတ္ကိုပါပိတ္ပစ္သည္။
YOU ARE READING
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
FanfictionUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
