(84)

313 13 3
                                    


ဒီညအဖို႔ေတာ့ပင္လယ္သည္မုန္တိုင္းတို႔ျဖင့္လိႈင္းတံပိုးထ၏။
စီးခါနီးမွေလွငယ္ေလးကလိႈင္းေၾကာင့္႐ိုက္ထားသည့္သပ္တို႔ျပဳတ္ကာ...ပ်က္စီးေလသည္။

😂😂😂

ၾကမ္းျပင္ေပၚပက္လက္ႀကီးနဲ႔...စည္း'က႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္မဟုတ္ေပမယ့္ အျဖစ္ကဆိုးသည္။
ခါး႐ိုးေတာ့က်ိဳးပါၿပီ။
အသံလဲ သိပ္မထြက္ရဲဘဲ...
ရယ္ခ်င္သလိုလို...ငိုခ်ရေတာ့မလိုလိုနဲ႔...ရံႈ႕မဲ့စြာကုန္း႐ုန္းထလာေတာ့ သနားစရာေလးပါ။

"ေတာ္ေတာ္နာသြားလား..."

ရံႈ႕မဲ့ေနတဲ့ စည္း'ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးေၾကာင့္ရယ္ခ်င္စိတ္ကိုထိန္းေပမယ့္...ရယ္သံကထြက္လာသည္။

"ခြိ...ဝဋ္ျပန္လည္တာလို႔ေခၚတယ္..."

"လဒေလး...နာေနတာကို..."

"နာမွာေပါ့...ျပဳတ္က်တဲ့အသံေတာင္ေတာ္ေတာ္က်ယ္တာကို...ဒီနားလာထိုင္...ငါ ျကည့္ေပးမယ္"

ကုတင္ေပၚမွာစည္းကေက်ာခိုင္းထိုင္ခ်ေတာ့...တီရွပ္ေလးကိုဆြဲတင္ၿပီးၾကည့္ရသည္။

"ဘာျဖစ္သြားလဲမသိဘူး...စမ္းႏွိပ္ၾကည့္မယ္...မင္းအရမ္းနာရင္ေျပာလိုက္"

ေက်ာအလယ္ပိုင္းကေနတင္ပဆံု႐ိုးအထိဖိၾကည့္ေတာ့ အနာကသိပ္မဟုတ္။

"သိပ္ေတာ့မနာဘူး...ဖိရင္ေတာ့နာေတာ့နာတယ္"

"ေဆးပူလိမ္းလိုက္ရင္ရမယ္ထင္တယ္...ခင္ဗ်ား...ေဆးဗူးသြားရွာခဲ့...လိမ္းေပးမယ္..."

"ဘယ္နားရွာရမွာလဲ..."

"အျပင္ကဆက္တီခံုနားေလးထားထားမယ္ထင္တယ္..."

ကုန္းကုန္းကြကြနဲ႔စည္းကထရပ္ကာအျပင္ထြက္ဖို႔ျပင္ေတာ့...ခါးကုန္းေနတာ လိပ္နင္ဂ်ာလိုမ်ိဳး။

"မင္း.....ေလွ်ာက္ႏိုင္ရဲ႕လား..."

"အင္း...ရတယ္...ေျခေထာက္ထိတာမွမဟုတ္တာ...ခါးဆန္႔ရင္နာလို႔ကုန္းထားတာ..."

တံခါးဖြင့္ၿပီးစည္း'ထြက္သြားတဲ့ေနာက္ကိုလိုက္ၾကည့္ၿပီး ပင္လယ္ကရယ္သည္။

"ေကာင္းတယ္...ကြ်န္ေတာ့္ကိုကိုယ္ခ်င္းမစာလို႔..."....ဆိုၿပီး...တိုးတိုးေလးလွမ္းေျပာေတာ့...
စည္းကတံခါးဝမွလည္လိမ္ၾကည့္ကာ...လက္တစ္ဖက္ကလက္သီးဆုပ္ၿပီးေျမာက္ျပ၏။
လက္ကိုအေပၚေျမႇာက္ေတာ့ခါး႐ိုးကိုဆြဲလိမ္သလိုျဖစ္ကာ...အနာကပိုဆိုးသြား၏။

ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္ Where stories live. Discover now