လွပေသာေတာင္းဆု...
သူတစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္ေတာ့သည့္အခန္းေလးကပို၍ေနခ်င္စဖြယ္ေကာင္းလာတာ စည္းရဲ႕ဘဝကေနေရာင္ျခည္အခုမွရတဲ့ ပန္းပင္ေလးပမာ။
မနက္ခင္းတိုင္းအၿမဲေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔ၿငီးေငြ႕ရေပမယ့္... အခုဆို ပင္လယ္ကသူ႔အတြက္ မနက္စာျပင္ေပးေနတတ္ၿပီ။
ေျခာက္ေသြ႕တိတ္ဆိတ္တဲ့အခန္းေလးမွာ ညေနတိုင္း သူျပန္ခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနမည့္သူရွိလာၿပီ။
ေန႔ရက္ေတြကအရင္ကထက္ပိုၿပီးေက်နပ္စရာေကာင္းလာသည္။
ဒါဟာ ၿပီးျပည့္စံုျခင္းမဟုတ္ေသးေပမယ့္ လက္ရွိမွာေတာ့ သိပ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့အခိုက္အတန္႔ေလးပါ။
"ေမာနင္း...ဂ်ာႀကီး..."
"ေမာနင္း...ကိုေပါက္..."
ခါတိုင္းလိုမႈန္ေတေတမဟုတ္ေတာ့ဘဲ အလုပ္တက္ခ်ိန္တိုင္းေပ်ာ္ရႊင္စြာနႈတ္ဆက္တတ္လာတဲ့ စည္းကအားလံုးအတြက္ေတာ့ထူးဆန္းေနၿပီ။
'ငါတို႔သူေဌး ပံုမွန္မဟုတ္ေတာ့ဘူး...'
ေန႔လည္ခင္းနားခ်ိန္ေတြဆိုလည္း တေယာက္ေယာက္နဲ႔ ဖုန္းေျပာေနရင္း...ၾကည္ႏူးစြာျပံဳးေနတတ္တာကို ပ်ာတာေကာင္ေလးအုပ္စိုးကေတာင္သတိထားမိေနၿပီ။
အလုပ္ျပန္ေတာ့မည္ဆိုတိုင္းလည္း တက္ႂကြေနတတ္ၿပီး တခါတရံ ေခါင္းဖီးလိုက္၊ ဂ်ယ္လ္လိမ္းလိုက္လုပ္တဲ့အက်င့္ေလးလည္းရွိလာသည္။
အဲဒါကို မိုနာကရိပ္မိေတာ့...
စကားစျမည္ေလးတီးေခါက္ၾကည့္ျဖစ္သည္။
'နင္ပံုမွန္ေရာ ဟုတ္ေသးရဲ႕လား...စည္းရယ္...
ဘာေတြထူးျခားေျပာင္းလဲေနလို႔ အူျမဴးေနရတာလဲ...'
'ငါ့မ်က္ႏွာကအဲလိုျဖစ္ေနလား...မိုနာ...'
'နင့္ျပာတာေကာင္ေလးကေတာင္ငါ့ကိုေမးေနတာ...ကိုစည္းအခုတေလာအိမ္ျပန္တာလဲေစာလို႔တဲ့...
ေနာက္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ရႊင္လန္းတက္ႂကြေနတယ္ဆိုလို႔...
နင္ရည္းစားမ်ားရေနတာလားဟယ္...'
'အဲလိုျဖစ္ေနလား...ကိုယ့္ဘာသာသတိေတာင္မထားမိဘူး'
စည္း'အိမ္ျပန္တိုင္း မိုနာကလိုက္ပို႔ေပးေနၾကျဖစ္ၿပီး အခုတေလာမွ ရံုးကိုေစာေစာဆင္းသြားတတ္တဲ့စည္းကိုမေတြ႕ျဖစ္တာလဲၾကာေနၿပီ။
အခုလဲ ေလကေလးတခြ်န္ခြ်န္နဲ႔ စာရြက္ေတြေကာက္သိမ္းေနကာ...
ဘယ္တုန္းက ဝယ္ၿပီးထားလိုက္သလဲမသိတဲ့ မွန္ေလးကိုေတာင္ ခဏခဏၾကည့္ရင္းဆံပင္သပ္လို႔။
YOU ARE READING
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
Fan FiktionUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
