(9)

373 24 0
                                    

႐ိုးရွင္းတဲ့အရာေတြကအေကာင္းဆံုးေရြးခ်ယ္မႈျဖစ္တဲ့အခါ

ညဦးယံမို႔ပင္လယ္ေလကသိပ္ၿပီးအားမျပင္းေသးဘဲၿငိမ့္ေညာင္းစြာတိုက္ခတ္ေနသည္။
ဒိုင္းမြန္းေဟာက္စ္ေရွ႕ဘက္သဲျပင္မွာေတာ့ဘာဘီက်ဴးပြဲေလး။
စားပြဲထိပ္မွာဦးေနာင္ေနာင္၊ ၿပီးေတာ့စည္း'
ဒီညေတာ့ စာတိုက္ဝန္ထမ္းေကာင္ေလးေရာ၊ တက္စီဦးေလးေရာရွိေနသည္။
ပင္လယ္ကေတာ့မီးထိုးလိုက္ျပင္ဆင္လိုက္။
အားလံုးခုနစ္ေယာက္၊ ေရႊ႐ုပ္မွလြဲ၍အားလံုးအသက္ျပည့္ေနၿပီျဖစ္၍ဘီယာဗူးကိုယ္စီႏွင့္ခ်ီးယားစ္လုပ္ၿပီးပြဲကိုစတင္ၾကသည္။
ကေလးပဲရွိေသးတဲ့ေရႊ႐ုပ္တစ္ေယာက္ကေတာ့ကိုလာဗူးေလးနဲ႔ေပါ့။
ဒီေန႔'ယမံု'ရဲ႕ ဘားေလးလဲပိတ္သည္မို႔ယမံုရွိေနကာလူလဲစံုသည္။
သူမကဦးေနာင္ေနာင္ငယ္သူငယ္ခ်င္းရဲ႕သမီးေလးပါ။
မိဘမ်ားမရွိၾကေတာ့ဘဲအေဒၚႏွင့္အတူဒီျမိဳ႕ေလးမွာေနထိုင္တာငယ္ငယ္ေလးကတည္းက။
အေဒၚကစိုက္ပ်ိဳးေရးျခံေတြလုပ္ေနေပမယ့္...
စိုက္ပ်ိဳးေရးကိုသူမကဝါသနာမပါလို႔မကူညီျဖစ္ဘဲဒိုင္းမြန္းေဟာက္စ္ေဘးကသူမအတြက္အေမြရထားတဲ့ေျမေနရာေလးမွာပဲဘားေလးဖြင့္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။
သူမဘားေလးကလည္းဖြင့္ထားတာသိပ္မၾကာေသးေပ။

ဒိုင္းမြန္းေဟာက္စ္တည္းခိုရာကေတာ့ႏွစ္ေပါင္းေလးဆယ္နီးပါးရွိေနၿပီလို႔ေတာ့ေျပာၾကသည္။
ပိုင္ရွင္ျဖစ္တဲ့ဦးေနာင္ေနာင္ေတာင္ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ေတာ့မွာပဲကိုး။
အသားေတြကင္ေနရင္းနဲ႔ပင္လယ္ကစတင္ၿပီးစကားဝိုင္းကိုအသက္သြင္းလိုက္သည္။

'ဦးေနာင္ေနာင္ကငယ္တုန္းကရြက္တိုက္ေလွခ်န္ပီယံျဖစ္ခဲ့တာဆို..ဘယ္လိုလုပ္ဒီတည္းခိုရာဖြင့္ဖစ္တာလဲ'

ပင္လယ့္ေမးခြန္းကိုၾကားေတာ့မွဦးေနာင္ေနာင္ကၿငိမ္ေနရာကေနလွည့္ၾကည့္သည္။
ဒီေမးခြန္းမ်ိဳးကိုဒီတသက္မွာပထမဆံုးအေမးခံရျခင္းပဲ။
ဘာ့ေၾကာင့္တည္းခိုခန္းအလုပ္လုပ္ဖို႔သူေရြးခ်ယ္ခဲ့တာလဲေသခ်ာမသိေပမယ့္...
ပင္လယ္ျပင္ႀကီးကိုဘဝလို႔မွတ္ယူခဲ့မိတာေၾကာင့္လို႔ထင္ပါရဲ႕...။

'တကယ္က အထူးတလည္ရည္ရြယ္ခ်က္လဲမရွိခဲ့ပါဘူးေလ..
ဒီအတိုင္းပဲငါ့ဘဝတခုလံုးပင္လယ္နဲ႔အတူတူကုန္ဆံုးခ်င္တဲ့စိတ္တခုနဲ႔..ဒီတည္းခိုေဆာင္ကိုအိမ္ေထာင္က်ၿပီးကတည္းကဖြင့္ျဖစ္တာပါ..
ပင္လယ္ျပင္မွာရြက္တိုက္ၿပီးတသက္လံုးေနသြားဖို႔ရည္ရြယ္ခဲ့ေပမယ့္...
အိမ္ေထာင္က်ၿပီးသိပ္မၾကာဘူး...
ေသေလာက္တဲ့ဒဏ္ရာရၿပီးဘာမွလည္းမလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး...
တည္းခိုေဆာင္ကလည္းဘာရယ္မဟုတ္ခဲ့ဘူး...
႐ိုး႐ိုးေလးပဲေတြးခဲ့တယ္...လုပ္ခ်င္လို႔လုပ္ခဲ့တာပါပဲ...'

ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္ Where stories live. Discover now