အိမ္ျပန္ခ်ိန္
ျပန္ဖို႔အတြက္သိမ္းဆည္းစရာမ်ားသိမ္းဆည္းကာခရီးေဆာင္အိတ္ကိုပုခံုးေပၚခ်ိတ္၍စည္း'ေအာက္ထပ္ဆင္းခဲ့သည္။
စည္းအိမ္ျပန္မယ့္အခ်ိန္မတိုင္ခင္ျပန္လည္ျပင္ဆင္လို႔ၿပီးသြားသည့္ကားအျဖဴေလးႏွင့္ပင္လယ္ကေရွ႕မွာေစာင့္ေနခဲ့သည္။
'ေရႊ႐ုပ္....တာ့တာေနာ္...ေနာက္ထပ္အားတဲ့အခါျပန္လာမယ္'
'တာ့တာ...ကိုႀကီးစည္း...အလုပ္ထဲေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနေနာ္..'
'ဦးေနာင္ေနာင္..က်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ပါ'
'ေအးကြာ...မင္းလဲအလုပ္ဖိစီးသိပ္မခံပါနဲ႔'
လူကုန္နႈတ္ဆက္ၿပီးတာနဲ႔ကားေနာက္ခန္းတံခါးကိုဖြင့္ၿပီးခရီးေဆာင္အိတ္ထည့္ကာလူကေတာ့ေရွ႕ခန္းဝင္ထိုင္သည္။
ပင္လယ္ကကားစက္ႏိုးၿပီးအဆင္သင့္ေစာင့္ေနသည့္အတြက္ သူတံခါးပိတ္တာနဲ႔ကားကစထြက္ေနၿပီ။
ေရႊ႐ုပ္တို႔ေျမးအဖိုးကလက္ျပကာက်န္ခဲ့သည္။
ေတာင္ကုန္းေလးကိုေက်ာ္ၿပီး လမ္းၾကားေလးကေနကားလမ္းမႀကီးေပၚေရာက္လာတဲ့အထိကားထဲႏွစ္ေယာက္စလံုးအတန္ၾကာတိတ္ဆိတ္ေနသည္။
'ပင္လယ္...မင္းေရျပန္ကူးဖို႔အားတင္းပါ..မင္းေတာက္ပေနတာထပ္ေတြ႕ခ်င္လို႔..'
'အင္း..မင္းလည္းေပ့ါေပါ့ပါးပါးေနတတ္ဖို႔ႀကိဳးစား...အလုပ္ေတြေၾကာင့္စိတ္ဖိစီးသိပ္မခံပါနဲ႔...'
ျပန္ေတာ့မယ္၊ ဘိုင့္ဘိုင္'ဆိုတဲ့နႈတ္ဆက္စကားလံုးေတြအစား သတိေပးစကား၊ အားေပးစကားေတြကိုပဲေျပာေနမိကာ...ေလထုႀကီးကေအးစက္စက္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထပ္ေတြ႕ရဖို႔မေသခ်ာေတာ့ၿပီေလ...။
ဆယ္ရက္ဆိုသည့္အခ်ိန္သည္သူတို႔ႏွစ္ဦးအတြက္တိုလြန္းခဲ့၏။
ခဏတာဆံုလာခဲ့ၾကတယ္ဆိုေပမယ့္ ဒါကိုအဆံုးမသတ္လိုက္ခ်င္တာ...ဘာ့ေၾကာင့္လဲ။
ေနာက္ဆံုးေရစက္ျဖစ္မေနဖို႔ ကိုယ္စီေတြးေနမိၾကေပမယ့္ နႈတ္ဖ်ားကေတာ့တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့ၾကပါသည္။
အထုပ္ကိုဆြဲလို႔ေက်ာခိုင္းၿပီးဘူတာရံုထဲဝင္သြားခဲ့တဲ့စည္းရဲ႕ေက်ာျပင္ကိုေငးက်န္ခဲ့တဲ့ပင္လယ့္ရင္ထဲမွာဒြိဟေတြမ်ားစြာနဲ႔။
လမ္းခြဲရျခင္းကိုမနာက်င္ေပမယ့္ထပ္မေတြ႕ႏိုင္မွာကိုေတာ့ပင္လယ္ခါးသီးစြာေတြးပူေနမိသည္။
သူေတြးေနသလို စည္း'သည္လည္းထပ္တူနာက်င္ေနမည္လား...?
ESTÁS LEYENDO
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
FanficUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
