(111)Ending

1.4K 27 9
                                    


The End.

အခ်ိန္ေတြလည္းတျဖည္းျဖည္းနဲ႔ကုန္ဆံုးလာေပမယ့္...နာမည္ဆင္တူျဖစ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့အတူတူရွိေနဆဲပါပဲ။
မိုးေဆာင္းေႏြရာသီေတြပဲေျပာင္းလဲလာခဲ့ေပမယ့္...အခ်စ္ေတြကမေျပာင္းလဲခဲ့ပါဘူး။
ေနာက္တစ္ႏွစ္ရဲ႕ေႏြဦးမေရာက္တေရာက္မွာဒိုင္းမြန္းေဟာက္စ္ကျပင္ဆင္မႈၿပီးစီးခဲ့ပါတယ္။
ေဆးေရာင္ေလးေတြကအရင္လိုမမွိန္ေတာ့ဘဲနဲ႔လွပေနခဲ့ပါၿပီ။
ေဆးေရာင္စိတ္ႀကိဳက္လုၾကရင္းသူတို႔ရန္သတ္ၾကေသးတယ္။

"ကြ်န္ေတာ္အျပာေရာင္သံုးမွာ..."

"စဥ္းစားၾကည့္ပါဦး...ေကာင္းကင္ကလဲျပာတယ္...ပင္လယ္ကလဲအျပာပဲ...ဒီအေဆာက္အဦေတြပါျပာေနရင္သိပ္မမိုက္ဘူးလို႔ငါထင္တယ္...ပင္လယ္"

"ဟာ...အျပာႏုေရာင္ေလးကလွတာကို..."

"အဝါေရာင္ႏုႏုေလးသံုးရေအာင္...ေနာ္...ဒါမွမဟုတ္အျပာေရာင္ခပ္ရင့္ရင့္ကိုသံုးမလား"

"ရင့္တဲ့အေရာင္မလိုဘူး..."

စည္းကစာရြက္တစ္ခုေပၚမွာသူ႔ကိုအေရာင္စပ္ျပရင္းရွင္းျပရတာမနက္ပိုင္းတပိုင္းလံုးေတာင္ကုန္သြားေသး၏။
ေနာက္ဆံုးမွ...

"အဝါေရာင္သံုးမယ္"လို႔ေနပင္လယ္ကဆံုးျဖတ္ပါသည္။
အေဆာင္တခုလံုးစည္းကဒီဇိုင္းျပန္ျပင္ရေပမယ့္ေနပင္လယ့္စိတ္ႀကိဳက္ေတြခ်ည္း...
မင္းေပ်ာ္ေနဖို႔လိုတာ...ကေလးရဲ႕...
ဒိုင္းမြန္းေဟာက္စ္အိမ္မႀကီးရဲ႕ကားပါကင္ရွိတဲ့ဘက္ကနံရံမွာေတာ့ပန္းခ်ီကားအႀကီးႀကီးကိုစည္း'ကနံရံကပ္ေရေဆးဆြဲေပး၏။
ေကာင္းကင္ျပာရယ္...တိမ္ျဖဴျဖဴေတြရယ္...လိႈင္းလံုးေတြၾကားကရြက္ေလွကေလးရယ္...
အဲဒီအားလံုးရဲ႕အေပၚမွာအက်ႌအနီဝတ္ထားတဲ့ကေလးေလးကပ်ံဝဲေနတာ...သူ႔လက္တစ္ဖက္ကအစိမ္းေရာင္ပူေဖာင္းနဲ႔...
ေနာက္တစ္ဖက္မွာေတာ့ခ်စ္ရတဲ့အ႐ုပ္ကေလး...
(ဘယ္သူကဘယ္လိုထင္ထင္ပန္းခ်ီဆိုတာကိုယ့္စိတ္ႀကိဳက္ခံစားခြင့္ရွိတယ္ေလ)

"သေဘာက်ရဲ႕လား"

"အင္း..."

ေခါင္းညိတ္ေပမယ့္သိပ္ၿပီးေက်နပ္ပံုမရေသးဘဲနဲ႔ေနပင္လယ္ကအေဝးကေျပးၾကည့္...
အနီးကပ္ျပန္လာၾကည့္နဲ႔...
ခဏၾကာေတာ့အေရာင္အရင့္ဆံုးေဆးပံုးအျပာထဲကိုဘယ္ဘက္လက္တစ္ဖက္ဆြဲႏွစ္ၿပီးေတာ့ေဆးေတြစစ္က်သြားေအာင္ေစာင့္သည္။
ၿပီးေတာ့မွလြတ္ေနတဲ့ပန္းခ်ီကားရဲ႕ဘယ္ဘက္ေထာင့္ေလးမွာေဆးေပေနတဲ့လက္က္ိုကပ္၏။
သူ႔ဘာသာကပ္ေနရင္းနဲ႔စည္းဆီကိုလွည့္ကာ...

ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္ Where stories live. Discover now