ဒါ...ငါ့အိမ္ေနာ္...သတိထားေနဆိုတဲ့အၾကည့္ေလးနဲ႔...ျပန္လာကတည္းကသူ႔မ်က္ႏွာကိုလိုက္ၾကည့္သည္။
စည္းကေတာ့ သူ႔မာမီနဲ႔အတူတူရွိေနပါေစဆိုၿပီးေတာ့...တမင္တကာေရွာင္ထြက္ကာအလုပ္ရွာထားရသည္။
စာအုပ္ေတြၾကားမွာခဏေလးနစ္ေမ်ာေနခဲ့ၿပီးမွ...သူငယ္ငယ္ကေနခဲ့တဲ့အခန္းေလးကို ဝင္ၾကည့္မိေတာ့...ဘာမွေတာ့အေထြအထူးမရွိေပမယ့္...ကေလးဘဝတုန္းကေနခဲ့သည့္အခန္းေလးမို႔...ေႏြးေထြးေနပါသည္။
အိပ္ေရးေတြပ်က္ထားေတာ့ စာအုပ္ေလးကိုင္လိုက္တာနဲ႔လူကအိပ္ခ်င္လာသည္။
သူ႔ကုတင္ေလးေပၚ ပစ္လဲၿပီး မ်က္လံုးေတြမွိတ္ၾကည့္လည္း အိပ္လို႔မရ။
အဲဒါနဲ႔ အိတ္ထဲမွာထည့္ထားမိတဲ့ဒိုင္ယာရီေလးကိုယူထုတ္ဖတ္မိျပန္သည္။
အလြတ္ရေနၿပီျဖစ္တဲ့ သူ႔ရင္ခုန္သံမွတ္တမ္းေလးက ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ဖတ္ဖတ္႐ိုးအီလို႔မသြား။
(အခ်စ္
အဲဒီညက...
သူ႔နႈတ္ခမ္းေလးေပၚမွာ
ရင္ခုန္သံေတြေခတၱခိုနား
အခ်စ္က
စကားလံုးေတြထက္
ပိုခမ္းနားခဲ့တယ္...)
အခ်စ္ကိုကိုယ္ကစမ္းတဝါးဝါးနဲ႔လိုက္ရွာေနတုန္း...
သူဆိုတာရင္ခြင္အျပည့္ခ်စ္တတ္ျခင္းေတြရွိခဲ့ပါလားဆိုတ့ဲအသိေလးက...
ႏွလံုးသားေထာင့္ကေနတကိုယ္လံုးေႏြးေထြးစြာျခံဳလႊမ္း၏။
မင္းခ်စ္တတ္ခဲ့တာထက္ ပိုခ်စ္ဖို႔ႀကိဳးစားေပးပါ့မယ္...ပင္လယ္ေရ...။
အိပ္မက္ေတြထဲေတြ႕ခဲ့တဲ့စိတ္ကူးယဥ္မႈမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲနဲ႔...
မင္းနဲ႔ငါ...အတူတူမက္ေၾကး...တို႔ႏွစ္ေယာက္တစ္အိပ္မက္ေလးကို.....
"စည္း...သားအိပ္ေနတာလား..."
ညဘက္ေတြအိပ္လို႔မရဘူးလို႔ဆိုကာ...ဇီးကြက္ေတြလိုေန႔ဘက္အိပ္အိပ္ေနတတ္သည္မို႔...
ညေနမေစာင္းခင္ေတာ့ႏိုးလိုက္ရသည္။
အိပ္ခ်ိန္ေရာစားခ်ိန္ပါမမွန္လွ်င္...လူအားနည္းၿပီးေနမေကာင္းျဖစ္တတ္သည္ေလ။
သားထက္နည္းနည္းေလးႀကီးေပမယ့္...သားနဲ႔တန္းတူေလာက္ထင္ရသည့္စည္းကို...သားေလးလိုပဲခ်စ္ခင္မိပါသည္။
မိဘေတြမရွိခဲ့ၾကဘူးဆိုသည့္အသိကပို၍ၾကင္နာမႈေပးလိုျခင္းကိုအားေပးေနလ်က္...
စည္းကလည္းသားျဖစ္သူကိုေတာ္ေတာ္ခင္တြယ္ေနပံုရသည္ကိုသူမ,ၾကည္ႏူးစြာ....
YOU ARE READING
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
FanfictionUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
