ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္

(20)

လြတ္လပ္ခ်င္မိလို႔

'ဦးႏိုင္....'

တည္းခိုေဆာင္အဝင္လမ္းမွာရပ္နားလာသည့္ကားတစ္စီးကိုျမင္ေတာ့ စည္း'ခ်က္ခ်င္းမွတ္မိခဲ့၏။
အဲဒီနက္ေစြးေနတဲ့ကားဟာ သူ႔ဦးေလးျဖစ္သူဦးႏိုင္ရဲ႕ကားပါ။
ဦးႏိုင္ကဒီကိုဘယ္လိုလုပ္ေရာက္လာသလဲ။
စဥ္းစားရင္းနဲ႔ စည္းရဲ႕ေျခလွမ္းေတြကအနည္းငယ္ျမန္လာၿပီး ကားရွိရာဆီေရာက္လာခဲ့၏။
သူဒီကိုေရာက္ေနတယ္ဆိုတာ မိုနာကလြဲၿပီးဘယ္သူမွမသိခဲ့ေတာ့
ဦးႏိုင့္ကို...မိုနာကလမ္းၫႊန္လိုက္တာပဲျဖစ္ရမည္။

ထိုအခ်ိန္မွာ ပင္လယ္ကေတာ့ ခပ္ေဝးေဝးထြက္ခြာေနခဲ့ၿပီး တခ်က္တခ်က္အဲဒီကားရွိရာဆီသို႔ျပန္လွည့္ၾကည့္ေနခဲ့၏။
စည္းရဲ႕အေရးႀကီးဧည့္သည္ျဖစ္မယ့္ပံုစံရေတာ့ သူအလိုက္သိရမည္မဟုတ္ပါလား။
အနီးနားေရာက္လာတဲ့စည္းကို အဲဒီဦးေလးႀကီးက နႈတ္ဆက္ေနေပမယ့္...မ်က္ႏွာကေတာ့ၾကည္လင္မေနခဲ့။
သို႔ေသာ္လည္း သူ႔ကိုၾကည့္သည့္အၾကည့္ထက္ေတာ့ စည္းကိုၾကည့္ေနသည့္အၾကည့္ေတြကေအးခ်မ္းေနေသး၏။

'စည္း...မင္းကို ဒီမွာနားနားေနေနအပန္းေျဖေနမယ္ထင္ထားတာ'

စတင္ၿပီးနႈတ္ဆက္ေျပာဆိုလာတဲ့ဦးႏိုင့္စကားေတြကရာသီဥတုမေကာင္းခ်င္ေပ။
ကားေရွ႕မွာရပ္ေနတဲ့တူေတာ္ေမာင္ကိုစိတ္မခ်မ္းေျမ႕စြာၾကည့္ရင္း...ဦးႏိုင္ကသက္ျပင္းခပ္ရွည္ရွည္ခ်သည္။

'ဘာေတြစဥ္းစားၿပီး..လုပ္ေနတာလဲ...စည္း..'

ေခြ်းသံတရဲရဲနဲ႔တူေတာ္ေမာင္ကိုျမင္ရေတာ့ရင္ထဲလဲမေကာင္းႏိုင္ဘဲ အံ့ၾသျခင္းမကအံ့ၾသမႈလဲျဖစ္ေနရသည္။
တခါမွေခြ်းသံရဲရဲျဖစ္သည္အထိမေနခဲ့ဖူးတဲ့စည္းဆိုသည့္ဒီကေလးကို အခုလိုျမင္ရတာကိုယ့္မ်က္စိကိုကိုယ္မယံုခ်င္ေပ။
ငယ္ငယ္ကတည္းကခ်ဴခ်ာတတ္ခဲ့သည့္ကေလးမို႔ ဒီအရြယ္ေရာက္သည့္အထိ သူတတ္ႏိုင္သေရြ႕ဂ႐ုတစိုက္နဲ႔ပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့ရတာမို႔...
ေစတနာေဒါသေတြနဲ႔ရင္ထဲမွာဗေလာင္ဆူခ်င္သည္။

တကယ္ဆို သူကပိုလွ်ံတဲ့အထိခ်မ္းသာကံုလံုတဲ့လူမဟုတ္လို႔...
သူ႔မိဘေတြဆံုးပါးသြားကတည္းက စည္း'ကိုေျခေမြးမီးမေလာင္လက္ေမြးမီးမေလာင္နဲ႔ထားႏိုင္ဖို႔ အသည္းအသန္ၾကိဳးစားခဲ့ရတာပါ။
မရွိမရွားတဲ့ဘဝကေန လိုတိုင္းရႏိုင္သမွ်ရေအာင္အစစအရာရာသူ႔ဘဝကိုဒီတူေလးအတြက္ပဲျမႇုပ္ႏွံခဲ့တာ။
သာမန္ဒီဇိုင္းစတူဒီယိုတခုသာပိုင္သည့္အေနအထားမွကုမၸဏီတခုျဖစ္ေအာင္သူရင္းႏွီးခဲ့သည္မွာ ဒီတူသားတစ္ေယာက္ထဲအတြက္သာျဖစ္သည္။
စည္း'...ငယ္စဥ္ကတည္းက
ေက်ာင္းေကာင္းေကာင္းကိုပို႔ႏိုင္ဖို႔၊
ပညာေရးထူးခြ်န္ဖို႔တစိုက္မတ္မတ္ဖိသြင္းပ်ိဳးေထာင္ႏိုင္ဖို႔ သူအေသအလဲႀကိဳးစားခဲ့ရတာျဖစ္သည္။
သူထားတဲ့ဘဝအတိုင္းတသက္လံုးေခါင္းညိတ္ေနခဲ့တဲ့စည္း'ဆိုတဲ့တူေတာ္ေမာင္ဟာတခ်က္မွညည္းညဴျငဴစူဖူးတာမရွိခဲ့။
ကန္႔လန္႔တိုက္ျငင္းဆန္ဖူးတာမရွိခဲ့ဘဲ
သူခ်တဲ့လမ္းေၾကာင္းအတိုင္းေပါ့ေပါ့ပါးပါးအဆင္ေျပေနခဲ့တာလို႔ပဲထင္ေနခဲ့တာ...။