သစ္ပင္ရိပ္မွာေယာက်ာ္းႏွစ္ေယာက္က ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္နဲ႔ စကားရပ္ေျပာေနတာလားဘာလားမသဲကြဲပါ။
ဝဠာက ဖုန္းေျပာၿပီးအိမ္သာထဲကထြက္လာကတည္းက ျမင္ေနရတာၾကာၿပီ။
ရန္ျဖစ္ေနၾကတာလို႔ထင္လို႔ ရပ္ၾကည့္ေနမိၿပီးမွ အရပ္ရွည္ရွည္နဲ႔ တစ္ေယာက္က ငံု႔နမ္းလိုက္တာမို႔ မ်က္လံုးကိုပြတ္ၿပီးႏွစ္ခါျပန္ၾကည့္လိုက္ရသည္။
အဲဒီႏွစ္ေယာက္စလံုး ေယာက်ာ္းေတြမဟုတ္ဘူးလား။
ခဏၾကာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ျပန္ထြက္သြားၾကသည္။
အဲဒီေတာ့မွ ထြက္သြားတဲ့ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ခြာၿပီးေတာ့ဝဠာပါထြက္လာခဲ့၏။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အေနာက္ကိုလိုက္လာတာမဟုတ္ေပမယ့္...သူတို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ဦးတည္ရာတူေနကာ...
စႀကၤာရွိေနတဲ့စားပြဲဆီမွာဝင္ထိုင္ၾကေတာ့...
အံ့ၾသသြားခဲ့သည္။
ဘယ္သူေတြပါလိမ့္။
စႀကၤာကသူငယ္ခ်င္းအသစ္ရေနတာလား...
သူ႔ကိုလဲဘာမွမေျပာပါလား...
ေတြးေနရင္းနဲ႔စားပြဲဆီေရာက္လာေတာ့ စၾကာၤကသူ႔ကိုလွမ္းေခၚသည္။
"ေဟး...ဝဠာ...ဒီကိုလာ..."
အဲဒါမွ...ခုနကအေမွာင္ရိပ္ထဲကလူႏွစ္ေယာက္ကိုျမင္သည္။
"ေအာင္မေလး..."
ပင္လယ့္မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့လန္႔ဖ်တ္စြာေအာ္တဲ့ဝဠာ့အသံေၾကာင့္...အားလံုးအထိတ္တလန္႔။
"ဟာ့...ဘာတုန္း...အလန္႔တၾကားနဲ႔...သရဲသဘက္ေတြ႕လို႔လား"
"မင္း...မင္း...ပင္လယ္...ေနပင္လယ္...ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္"
ဝဠာတစ္ေယာက္မ်က္လံုးေလးေတြျပဴးလို႔။
ခုနကနမ္းေနၾကတာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္မွသူတို႔ႏွစ္ေယာက္အစစ္ပါ။
"ေနပင္လယ့္ကိုေတြ႕တာအဲေလာက္ေတာင္လန္႔သြားတာလားကြာ...အခုထိေၾကာက္ေနတုန္းလား"
"မဟုတ္ပါဘူး..."
ခုနတုန္းကအေမွာင္ရိပ္ထဲကကိစၥေျပာသင့္မေျပာသင့္ဝဠာကေတြးေနရင္း...
ပင္လယ့္ေဘးမွာထိုင္ေနတဲ့စည္း'ကိုလက္ညိဳးထိုးၿပီးေမးသည္။
"ဘယ္သူလဲဟင္"
"ေအာ္...စည္းတဲ့...ကိုစည္းေပါ့...ငါတို႔ထက္ႀကီးတယ္"
စႀကၤာကသူ႔ညီကိုၾကားဝင္ေျဖေပးေတာ့ ပင္လယ္က ေခါင္းေလးကိုတဆတ္ဆတ္ညိတ္ျပသည္။
YOU ARE READING
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
FanfictionUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
