(106)

308 13 3
                                    


"ငါ့လက္မွာမိရင္....မင္းဒီေန႔မလြယ္ဘူးလို႔မွတ္ထား..."

အိမ္ေရွ႕ထြက္ေျပးတာဆိုရင္ေတာင္မွဖမ္းလို႔မိရင္မိဦးမွာ...
သူကစားပြဲဝိုင္းမွာပတ္ေျပးေနေတာ့...သူ႔ကိုမိဖို႔ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲ...
စည္း....စဥ္းစားရင္းခဏရပ္တန္႔သည္။
ေခါင္းထဲမွာလက္ကနဲအၾကံရၿပီေလ။
ဟုတ္ၿပီ...🤓🤓🤓

ေျပးလႊားေနရင္းစည္း'က႐ုတ္တရက္ေခြကနဲလဲက်သြားေတာ့...
ေျပးေနတဲ့ ပင္လယ့္ေျခလွမ္းေတြရပ္ၿပီးျပန္လွည့္လာသည္။

"ခင္ဗ်ား...ဘာျဖစ္တာလဲ"

လဲက်ေနတဲ့ေနရာမွာစည္းက...ဗိုက္ကိုဖိကာရံႈ႕မဲ့ေနေတာ့စိုးရိမ္တဲ့စိတ္ကပင္လယ့္ကိုအနားဆြဲေခၚလိုက္သလိုပါ။
"စည္း..."
သူလဲက်ေနတဲ့ေဘးနားကိုမုဆိုးဒူးေထာက္ထိုင္ခ်သည္။

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ...ဗိုက္ေအာင့္တာလား"

စည္းက...သူ႔ေခါင္းေလးကိုေအာက္ငံု႔ထားၿပီးညိတ္ကာျပကာ အသံေတာင္မထြက္...။
ဘယ္ထြက္မလဲ...ေခါင္းငံု႔ၿပီးခိုးရယ္ေနတာကိုးလို႔...
(အဟြန္႔...မာယာမ်ားတတ္ရတယ္)

😏😏😏

"ရရဲ႕လား...ဘယ္နားကနာတာလဲ..."

စည္းကဗိုက္ကိုဖိႏွိပ္ထားေတာ့...ဗိုက္ကိုပဲစိတ္ကေရာက္ေနကာ...ပင္လယ္ကပို၍အနားတိုးသည္။
ၿပီးမွဗိုက္ကေလးကိုလက္တိုးၿပီးစမ္းတဲ့အခါ...
အဲဒီလက္ေတြကိုစည္းကဆြဲခ်ဳပ္ၿပီးပင္လယ့္ကိုျကမ္းျပင္ေပၚပက္လက္ျဖစ္ေအာင္တြန္းခ်၏။
သြားၿပီ...
သူ...စည္းရဲ႕ေထာင္ေခ်ာက္မိသြားတာလို႔သေဘာေပါက္လိုက္သည္။

"လူညစ္ႀကီး...တမင္လုပ္တယ္ဟုတ္လား"

"ဟြန္႔....ဟုတ္တယ္...တမင္လုပ္တာ။
မိၿပီ...လာခဲ့...မင္းေတာ့ေသဖို႔ျပင္ထား...ခုနကငါ့ကိုဘာေျပာလိုက္တယ္..."

"ဟာ့...ဘာေျပာလို႔လဲ..."

ေပကပ္ကပ္ေလးနဲ႔ပင္လယ့္မ်က္ႏွာေလးကိုဆြဲေမာ့ယူၿပီး...ေသခ်ာေစ့စပ္စြာပိုက္စိပ္တိုက္ၾကည့္သည္။

"ဘာလဲ...အတိတ္ေမ့သြားသလို...ေရႊေပ်ာက္သြားသလိုမ်က္ႏွာေပးနဲ႔....ဟြန္႔...အဲဒီလိုလုပ္ျပလို႔ၿပီးမယ္ထင္လို႔လား...မရဘူး...ဘုန္းႀကီးေခါင္းေခါက္ၿပီးမွလာမကန္ေတာ့နဲ႔"

ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္ Where stories live. Discover now