အေမွာင္ရဲ႕ဒုကၡ
ညနက္ၿပီမို႔...အားလံုးလူစုခြဲ၍အိပ္ဖို႔အခန္းျပန္ၾကၿပီ။
ပင္လယ္တစ္ေယာက္ဂနာမၿငိမ္ဘဲနဲ႔အေတြးေတြထဲလက္ပစ္ကူးေန၏။
ဒီတစ္ညေတာ့အေမွာင္ထဲမွာသူတစ္ေယာက္ထဲ၊
ဘယ္လိုေနရမလဲ။
စည္းဆီမွာကပ္ၿပီးေနဖို႔ၾကံေပမယ့္...
ဟိုကအိပ္ေပ်ာ္သြားရင္လည္း သူတစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေနမွာပဲ။
တညလံုးမီးထြန္းထားဖို႔ၾကံေပမယ့္...
ဖေယာင္းတိုင္မီးမၿငိမ္းေအာင္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ..စဥ္းစားလို႔မရ။
'တညလံုးမီးထြန္းထားဖို႔တကယ္မျဖစ္ႏိုင္တာ...'
ဖေယာင္းတိုင္ေတြလက္ထဲမွာဆုပ္ကိုင္ထားရင္းပင္လယ္ကခ်ီတံုခ်တံု။
ဖေယာင္းတိုင္အလတ္တေခ်ာင္းမီးၫွိထားလွ်င္မိနစ္ကိုးဆယ္ေလာက္ေတာ့အထြန္းခံေပမယ့္...
မိနစ္ကိုးဆယ္အတြင္းမွာသူအိပ္ေပ်ာ္သြားလွ်င္ေတာ့အဆင္ေျပမည္။
အဲလိုမဟုတ္ဘဲ အိပ္မေပ်ာ္လို႔ဖေယာင္းတိုင္မီးၿငိမ္းတာနဲ႔ျပန္ထၿပီးထြန္းေနရင္းနဲ႔ မအိပ္ရဘဲမနက္လင္းသြားႏိုင္သည္။
ဘယ္လိုပဲစဥ္းစားစဥ္းစားဘာနည္းလမ္းေကာင္းမွမရွိေတာ့အခက္ေတြ႕ၿပီ။
သူ ဒီည...ဘယ္လိုေနရမလဲ...အခန္းေထာင့္တစ္ဖက္မွာစည္းရဲ႕အိပ္ယာရွိသည္ကိုသိေပမယ့္...
ညဘက္တိတ္ဆိတ္ေနခ်ိန္ဆိုတခုခုေတြးရင္းလန္႔ေနတတ္တာအက်င့္ျဖစ္ေနၿပီ။
အေဖာ္ရွိေနတာကိုသိေတာင္မွ ေၾကာက္လန္႔တဲ့စိတ္ကိုေျဖလို႔မရ...။
ညသန္းေကာင္မေရာက္ေသးေပမယ့္...
အခုကတည္းကပင္လယ္ဂနာမၿငိမ္ႏိုင္ဘဲျဖစ္ေနၿပီ။
ေနာက္ဆံုးစဥ္းစားလို႔မတတ္ေတာ့တာနဲ႔...
သူ႔အိပ္ယာခင္းကိုစည္းရဲ႕နံေဘးဆီဆြဲပူးပစ္လိုက္သည္။
အဲဒါကို အဝတ္လဲျပီးအိပ္ဖို႔ေရာက္လာတဲ့စည္းကကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္။
"ဘာလုပ္ေနတာတုန္း..."
"ဟို...ဒီည... မင္းနဲ႔နီးနီးမွာအိပ္မလို႔..."
"က်စ္...ပင္လယ္...မင္း..အေျကာက္လြန္ေနၿပီ...
ဒါေတာင္မွတခန္းထဲအိပ္ေနတာကို...'
တကယ္လည္း သူအေၾကာက္လြန္ေနတာမို႔...
အေျပာဆိုခံရံုပါပဲ။
မ်က္လံုးေအးေအးနဲ႔ၾကည့္လာတဲ့စည္း'ရဲ႕အၾကည့္ေတြကိုမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဆက္လက္၍သူလိုခ်င္တာကိုပင္လယ္ကေတာင္းဆိုသည္။
YOU ARE READING
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
FanfictionUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
