ဘယ္ေလာက္မူးေအာင္ေသာက္ေသာက္...ေသြးသားထဲမွာရီေဝျခင္းကအၾကာႀကီးမခံတတ္ေသာပင္လယ္က...အခန္းထဲေရာက္လာၿပီးတစ္နာရီေလာက္အၾကာမွာပဲႏိုးသြားရ၏။
ရင္ထဲမွာမီးခဲတရဲရဲေတြေတာက္ေလာင္ေနသလိုမ်ိဳး...ေရဆာျခင္းကအငမ္းမရျဖစ္လာသည္။
ရီေဝေနသည့္ေခါင္းကမၾကည္လင္ေပမယ့္ကိုက္ခဲမူးေဝတာမ်ိဳးမျဖစ္ေတာ့ ေတာ္ပါေသးရဲ႕။
သူက...ဘီယာျဖစ္ျဖစ္...အရက္ခပ္ျပင္းျပင္းျဖစ္ျဖစ္...မူးၿပီးလဲသြားေအာင္ေသာက္ေပမယ့္...မူးတာကိုေတာ့အခ်ိန္အၾကာႀကီးေသခ်ာမခံစားရတတ္ပါ။
ေသြးသားထဲအရက္၏အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကေခတၱမွ်သာ...တစ္နာရီလားႏွစ္နာရီလား...အဲဒီထက္ပိုၿပီးမမူးေနတတ္ဘဲ...ရီေဝရံုသာ...
ေသာက္ထားတဲ့ညေတြဆိုရင္...အၿမဲလိုဆက္အိပ္လို႔အဆင္မေျပေတာ့ဘဲ...ေရဆာျခင္းေၾကာင့္ဒုကၡျဖစ္ရသည္။
ေရဆာလို႔ ႏိုးလာေတာ့ သူ႔ေဘးမွာစည္းက ေဟာက္လို႔ေတာင္ေနေသးသည္။
ေရကိုဗူးတစ္ဝက္နီးပါးေသာက္လိုက္ၿပီးမွအဖံုးမပိတ္ဘဲဒီတိုင္းစားပြဲေပၚတင္လိုက္သည္။
နာရီၾကည့္ေတာ့ႏွစ္နာရီခြဲေနၿပီ...
မီးေရာင္လဲ့လဲ့ေအာက္မွာေတာ့ ယုန္ကေလးတစ္ေကာင္က ျငိမ္သက္စြာအိပ္စက္ေန၏။
နာက်င္မႈကိုဖြင့္ဟမျပေပမယ့္...စည္း....နာက်င္ေနတဲ့အေၾကာင္းသူ႔ႏွလံုးသားကအလိုလိုသိပါသည္။
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ခ်စ္မိၾကတာမွားတယ္မထင္ခဲ့မိေပမယ့္...
ေရွ႕တိုးခဲ့မိတာကမွားေနခဲ့ေၾကာင္းနားလည္လိုက္၏။
ကိုယ္နာက်င္ရမွာကိုမတုန္လႈပ္မိေပမယ့္...
သူနာက်င္ရမွာကိုေတာ့တကယ္မလိုလားခဲ့မိေပ။
အခုေတာ့မွ...ေနာင္တေတြကေနာက္က်စြာ...
အေတြးေပါင္းစံုကျပန္အိပ္လို႔မရေအာင္ေႏွာင့္ယွက္ေတာ့ အိပ္လို႔မေပ်ာ္ဘဲ ပင္လယ္က စည္းရဲ႕ေဘးမွာပဲထိုင္ေနခဲ့ရင္း...စီးကရက္ေတြပဲတလိပ္ၿပီးတလိပ္ေသာက္ေနခဲ့ျဖစ္သည္။
ေလာင္ကြ်မ္းျပာက်ေနသည့္စီးကရက္ေနရာမွာ...ႏွလံုးသားေတြကိုေလာင္မီးက်ေစခ်င္သည္။
ေဆးလိပ္ျပာခြက္ကိုေငးၾကည့္ေနရင္း...
တကယ္လို႔မ်ား....
ႏွလံုးသားကိုမီးရိႈ႕လို႔ရမယ္ဆိုရင္....
ျပာအျဖစ္နဲ႔ေတာင္မက်န္ရွိေစခ်င္ဘဲ...မီးခိုးေငြ႕အျဖစ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားဖို႔ပိုလိုလားပါ၏။
YOU ARE READING
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
FanfictionUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
