အတူတူရွိေနရတာကို ေပ်ာ္လို႔ဆိုၿပီး အခ်စ္ကို႐ိုးသားစြာဝန္ခံခဲ့မိေပမယ့္...အခ်စ္ကတျဖည္းျဖည္းဆန္းျပားလာၿပီ။
ခ်စ္ျခင္းကိုခ်စ္သည့္အေနအထားမွာပဲထားႏိုင္ဖို႔ဘယ္လိုႀကိဳးစားရမလဲ...အေတြးတို႔ကခက္ေနၿပီ။
သူေရာကိုယ္ပါမေဂးဘူးလို႔ သိေနေပမယ့္...
တကယ္လို႔မ်ား...ေရွ႕ဆက္တိုးခ်င္လာခဲ့ရင္.....
ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးဖြင့္သံေၾကာင့္ၾကက္သြန္နီပါးပါးလွီးရင္းငဲ့ၾကည့္မိေတာ့...
ေရခ်ိဳးၿပီးထြက္လာတဲ့ စည္းကတဘက္ပိုင္းအျဖဴေလးတစ္ထည္နဲ႔ အေပၚပိုင္းတစ္ခုလံုးဗလာ။
အသားေရ၏ေကာင္းျခင္းေၾကာင့္ ဝင္းစိုေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ပိန္ပိန္ေလးက ၾကည့္ေကာင္းတာထက္ပိုေနသည္။
အေရာင္ဆင္းအနည္းငယ္ျပန္ေဖ်ာ့လာေပမယ့္ သူ႔ေၾကာင့္ရသြားတဲ့ နႈတ္ခမ္းဖ်ားကအညိဳကြက္ေလးကိုျမင္လိုက္တိုင္း ရယ္ခ်င္သည္။
ေရခ်ိဳးၿပီးထြက္လာတဲ့သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီးျပံဳးစစျဖစ္ေနတဲ့ပင္လယ့္မ်က္ႏွာကိုျမင္ေတာ့ အူေယာင္လာကာ...
အနားသြားၿပီးဇက္ပိုးကိုတခ်က္အုပ္ထည့္လိုက္သည္။
"အား....ဘာလုပ္တာလဲ"
ၾကက္သြန္နီေတြလွီးေနတာမို႔ ပင္လယ္ကေအာ္ရံုပဲေအာ္ႏိုင္ကာ...ခ်က္ခ်င္းဘာမွျပန္မလုပ္ႏိုင္။
"မင္းမ်က္ႏွာပိုးကလာ႐ိုက္သြားစမ္းလို႔ေအာ္ေျပာေနလို႔"
"ခင္ဗ်ားေနာ္...မညာမတာအားႀကီးနဲ႔...ၾကက္သြန္နီနဲ႔တြန္းလိုက္ရမလား..."
"မထိနဲ႔...ေရခ်ိဳးၿပီးၿပီေနာ္...မထိနဲ႔..."
တဝက္လွီးထားတဲ့ၾကက္သြန္ကိုင္ၿပီးအေနာက္မွလိုက္လာေတာ့...စည္းက ထြက္ေျပးမိေတာ့သည္။
"ဟာ...အဲဒါႀကီးကိုင္ၿပီးဘာလုပ္တာလဲ...သြား...စမ္း...'
"မင္းနႈတ္ခမ္းကိုၾကက္သြန္နီနဲ႔တြန္းရင္အဲဒီအကြက္ကပိုၿပီးေပ်ာက္ျမန္တယ္တဲ့"
"လာမထိနဲ႔ေနာ္...အနံ့နံသြားမယ္"
တအိမ္လံုးပတ္ေျပးေနရင္းနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ဆိုဖာခံုကိုအလယ္မွာထားၿပီး ဝိုင္းႀကီးပတ္ပတ္ဒူေဝေဝ။
"ေတာ္ေတာ့...သြား..."
"တကယ္ေကာင္းပါတယ္ဆို...နဲနဲေလးပဲတြန္းမွာေလ"
YOU ARE READING
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
FanfictionUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
