(73)

291 19 3
                                    


"ရၿပီ...အၾကာႀကီးမရပ္နဲ႔...ေျခကေထာက္ထားရတာအရမ္းမနာဘူးမလား..."

"အင္း...တင္းေနတာတခုပဲ...ပတ္တီးေျဖလို႔မရေသးဘူးလားမသိဘူး...ေနာက္တစ္ရက္ေလာက္ေတာင္မေစာင့္ခ်င္ဘူး...အၿငိမ္မေနခ်င္ေတာ့ဘူး...ပ်င္းတယ္..."

"ေဟာဗ်ာ...အၿငိမ္မေနခ်င္ရင္ဘယ္လိုေနမွာတုန္း...လက္ကသိပ္မွမေကာင္းေသးတာ..."

ေနပင္လယ္ကပတ္တီးေတြကိုငံု႔ၾကည့္ၿပီးပြစိပြစိေလးနဲ႔ပါ။
ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေလွ်ာက္ၿပီးကုတင္ေပၚျပန္ထိုင္ေစသည္။

"ညာဘက္ဒူးမေကြးနဲ႔....ျဖည္းျဖည္း...လဲခ်မွာလား..."

"ဟင့္အင္း...ထိုင္ေနမွာ...အဲေလာက္ေညာင္းေနတာအခုမွပိုသိသာလာတယ္...ခါးကေနအေၾကာေတြအကုန္ဆြဲၿပီးလွည့္ပစ္လိုက္ခ်င္တာ..."

"အမယ္ေလး...ေနပင္လယ္.....အဲလိုေတာ့မလုပ္လိုက္ပါနဲ႔.....ႏွိပ္ေပးမယ္...အေၾကာေျပသြားေအာင္လို႔..."

ကုတင္ေျခရင္းကေနတစ္ဖက္ကိုပတ္ၿပီးေတာ့...ပင္လယ့္အေနာက္မွာတင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္သည္။
ၿပီးမွပုခံုးေၾကာေလးေတြကိုညင္ညင္သာသာေလးဖိေပးရသည္။

"တစ္လနီးပါးေတာင္မလႈပ္မယွက္ဘဲအိပ္ထားရတာေညာင္းမွာေပါ့.....နာလား.....သာသာေလးပဲဖိေနတာ...နဲနဲအားထည့္ရင္နာမွာစိုးလို႔..."

"အင္း...ရတယ္..."

ပုခံုးႂကြက္သားေတြအနည္းငယ္ရွိေနေပမယ့္...
အသားအေရေလးေတြႏူးညံ့ေနကာပန္းပြင့္ဖတ္ေလးေတြနဲ႔တူသည္။
စည္းက...တကယ္ကိုဖြဖြေလးဖိေနေတာ့...

"မင္းေတာ္ေတာ္အားနည္းေနပံုရတယ္...ဖိေနတာေၾကာင္ေလးလိုပဲ..."

"မဟုတ္ပါဘူး...မင္းနာေနမွာစိုးလို႔..."

ႏွိပ္သာႏွိပ္ေပးဖို႔ႀကိဳးစားေနခဲ့တာ အေၾကာေတြေျပေအာင္ဘယ္လိုလုပ္ေပးရလဲဆိုတာ စည္းက ေသခ်ာမသိပါ။
ခႏၶာကိုယ္ကိုတျခားလူလာထိျပီဆိုရင္ယားယံတတ္ၿပီး သူမ်ားလာႏွိပ္တာလည္းမခံခဲ့ဖူးပါ။
အၿမဲလိုမဟုတ္ေပမယ့္...စည္းကအခန္႔မသင့္တဲ့တခါတေလခါးလန္႔တတ္ၿပီး တကိုယ္လံုးဘယ္ေနရာမွအထိမခံႏိုင္ေတာ့။

အေညာင္းညာေျပေအာင္ႏွိပ္ေပးရတာလြယ္မွာပါဟုထင္ခဲ့ေပမယ့္...တကယ္ေတာ့ဘယ္လိုလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ေပ။
ဒါေၾကာင့္ဒီအတိုင္းပဲသာသာေလးဖိေနခဲ့ျဖစ္တာ...
ပုခံုးကေနေက်ာျပင္အလယ္အထိေရာက္လာတဲ့အထိ။
ဒါကိုပင္လယ္ကလည္း ရိပ္မိေနကာ...

ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္ Where stories live. Discover now