(41)

286 14 1
                                    


မင္းလိုပဲ....

အိပ္ယာထက္မွာျငိမ္သက္လ်က္သာေနေနတာ....ပင္လယ္ကအိပ္လို႔မေပ်ာ္ေသးပါ။
စည္းရဲ႕ မ်က္လံုးေတြ၊ အျပံဳးေတြကိုပဲျပန္ျမင္ေယာင္ေနရင္း ရင္ခုန္သံေတြနဲ႔ညနက္လာၿပီ။
စည္းက သူ႔ရင္ခုန္သံေတြကိုသေဘာေပါက္သြားရဲ႕လားမသိေပမယ့္ တခုခုကိုေတာ့ ရိပ္မိသြားေလာက္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ ေက်နပ္လွၿပီပဲ။
အမွတ္တမဲ့နဲ႔စတင္ခဲ့တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြက ဒီအခ်ိန္ထိအမွတ္တရေတြျဖစ္သြားခဲ့တာ စည္းကမသိေပမယ့္ သူ႔ကေတာ့အေလးထားေနမိသည္။

႐ူးသြပ္တဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြျဖစ္မယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ...
ခမ္းနားခဲ့တဲ့မင္းအနမ္းေတြအေၾကာင္းတစ္ေန႔ေတာ့ျပန္ေျပာျပခြင့္ရခ်င္တယ္....စည္းရယ္။

-------

တစ္ႀကိမ္ကေနႏွစ္ႀကိမ္ျဖစ္လာတဲ့ ရင္ခုန္သံေတြဟာတိုက္ဆိုင္မႈမဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာခဲ့ၿပီပဲ။
ပင္လယ္ ငံု႔နမ္းလိုက္တဲ့ လက္ဖမိုးတစ္ဖက္ကိုပါးတစ္ဖက္မွာကပ္ထားရင္း ရင္ထဲမွာၾကည္ႏူးသလိုလို၊ ေႏြးေထြးသလိုလိုနဲ႔ ခံစားခ်က္တို႔ကဆန္းျပားသထက္ဆန္းျပားလာၿပီပဲ။
ဒီထက္ပိုၿပီးဆန္းျပားတာက ပင္လယ္က သူ႔လိုပဲ ရင္ခုန္ေနပါတယ္ဆိုတဲ့ကိစၥ။

သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚထိကပ္သြားတဲ့ ကိုယ့္လက္ဖဝါးေလးကိုပါးမွာကပ္လိုက္ ကိုယ့္ဘာသာျပန္ငံု႔နမ္းလိုက္နဲ႔ စည္း'ကေတာ့ ညသန္းေကာင္ယံထဲရြက္လြင့္ေနခဲ့၏။

အဲဒီေႏြလယ္ညခင္းတစ္ခုအေၾကာင္းကို ပင္လယ္က အခုထိေရေရရာရာမေျပာျပေပမယ့္ ရင္ခုန္သံေတြနဲ႔ပတ္သက္ေနတဲ့ခံစားခ်က္တစံုတခုျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္...
အဲဒါ...အခ်စ္'လို႔ေခၚႏိုင္မယ္ထင္ရဲ႕။

အမွတ္တမဲ့ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ဒါကိုခဏတာသာယာမႈပါလို႔ ေပါ့ေပါ့ေလးနဲ႔ေမ့မပစ္လိုက္ခ်င္ဘူး...ပင္လယ္...
ငါ...မင္းနဲ႔အတူ အခ်စ္အေၾကာင္းကိုအတူတူသင္ယူခ်င္ေသးတယ္ဆိုတာ...

-------

မနက္ခင္းကအၿမဲေတြ႕ေနက်ထက္ပို၍သာယာေနသလိုပါပဲ။
ေရကူးျခင္းကိုစြန္႔လႊတ္လိုက္ကတည္းက မနက္ခင္းေတြမွာ မေျပးတာၾကာၿပီျဖစ္လို႔ ခဏေလးပဲေျပးႏိုင္ေတာ့သည္။
နာရီကိုၾကည့္ေတာ့ ေျပးခ်ိန္က မိနစ္သံုးဆယ္မျပည့္တျပည့္။
သက္လံုေတာ္ေတာ္က်ေနတာပဲလို႔သိလိုက္ၿပီး ေခါင္းေလးကိုခါယမ္းမိသည္။
ဟိုအရင္လို သက္လံုျပန္တက္ဖို႔အတြက္ ပံုမွန္ျပန္ေျပးမွျဖစ္ေတာ့မည္။

ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္ Where stories live. Discover now