လွ်ိဳ႔ဝွက္ခ်က္ေလး
သူအိပ္ယာႏိုးလာေတာ့...စည္းကအလုပ္ေတာင္သြားေတာ့မည္။
'ေစာလိုက္တာ...ခုနစ္နာရီခြဲပဲရွိေသးတာ'
'ဒီေန႔ဧည့္သည္သြားေတြ႕စရာရွိလို႔...'
စာေရးစားပြဲေရွ႕မီရပ္ေနရင္း နက္ခ္တိုင္ခ်ည္ေနခဲ့တဲ့စည္းက မေန႔ကလိုပဲအေနာက္တိုင္းဝတ္စံုဝတ္မည္ထင္သည္။
အေပၚကုတ္အက်ႌေလးထဲလက္နိႈက္လိုက္ေတာ့ ေသာ့ေလးတစ္ေခ်ာင္းထြက္လာသည္။
'မင္းဒီေသာ့ကိုယူထား...မေပ်ာက္ေစနဲ႔ေနာ္...ေသာ့ထပ္လုပ္ရမွာအလုပ္ရႈပ္တယ္...'
'မင္းကေရာ....ေအာ္...ေအာ္တိုေလာ့ခ္ရွိတာပဲ'
အဆင့္ျမင့္တဲ့တိုက္ခန္းေတြမို႔ ေသာ့မပါဘဲ ေအာ္တိုစနစ္နဲ႔လဲဝင္လို႔ရလိမ့္မည္ပဲ။
အိပ္ယာခင္းေပၚမွာပဲငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရင္းဝါးခနဲသမ္းၿပီးမွ မနက္စာကိုသတိရလာၿပီးပင္လယ္က ေမးသည္။
ပံုမွန္ဆို စည္းက မနက္စာဘာစားတတ္သလဲ သူမသိ။
'မနက္စာဘာစားၿပီးၿပီလဲ...'
'ေကာ္ဖီ'
'ဒါပဲလား'
'အင္း...အလုပ္ရႈပ္တယ္...ေန႔လည္မွစားတာ'
ျပင္စရာရွိတာေတြျပင္ေနရင္းနဲ႔ စည္းကသူ႔ကိုမၾကည့္ဘဲျပန္ေျဖသည္။
စည္းကဒီလိုေတြေန႔တိုင္းအလုပ္ရႈပ္ေနၿပီးမနက္စာကိုလည္းဟုတ္တိပတ္တိစားတဲ့ပံုမရွိဘူးထင္ပါ့။
ပါကင္ရွာရမွာ အလုပ္ရႈပ္လို႔ဆိုၿပီး ကားတစီးေတာင္ဝယ္မစီးဘဲေနတဲ့စည္းက သြားလာေရးအဆင္မေျပမျဖစ္ဘူးလားမသိပါ။
'စည္း...မင္း...အလုပ္ကိုဘယ္လိုသြားေနတာလဲ..'
'တခါတေလ ဘတ္စ္ကားစီးတယ္၊
တခါတေလ ရထားစီးတယ္...
မ်ားေသာအားျဖင့္မိုနာလာေခၚတယ္...'
'ဒီေန႔ကေရာ...ငါလိုက္ပို႔ေပးရမလား...'
'ရတယ္...မိုနာလာလိမ့္မယ္'
'မင္း ကားေလးေတာ့ဝယ္စီးသင့္တာကို...လိုင္စင္မရွိဘူးလား...'
'ရွိပါတယ္...ကားမေမာင္းခ်င္လို႔...'
ယာဥ္ေမာင္းလိုင္စင္ရွိေပမယ့္...ကားမေမာင္းခ်င္တာ ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့မသိ...။
ယူစရာပစၥည္းေတြစံုလင္မွ စည္းကလက္ထဲကနာရီကိုၾကည့္သည္။
YOU ARE READING
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
FanfictionUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
