"မင္းမလိုက္နဲ႔ေတာ့...ေနသိပ္မေကာင္းေသးဘဲနဲ႔"
ဒုတိယေျမာက္ရက္မွာပင္လယ္က
အဖ်ားေတာ့က်ေနေပမယ့္ေခါင္းကိုက္တာကေတာ့က်န္ေနဆဲမို႔..
ေဆးခန္းခဏသြားၿပီးေတာ့ေဆးယူရေသး၏။
ဒီေန႔သူအျပင္သြားဖို႔ျပင္ေနတုန္း
ပင္လယ္ကအဝတ္လဲၿပီးဖင္ေလးတႂကြႂကြ။
"ကြ်န္ေတာ္အိမ္မွာမွမက်န္ခဲ့ခ်င္တာ...တစ္ေယာက္ထဲႀကီး..."
စည္း'ကဒီေန႔ေဆာက္လုပ္ေရးပိုင္းတာဝန္ခံေတြနဲ႔ဒိုင္းမြန္းေဟာက္စ္ရဲ႕ျပဳျပင္ျပင္ဆင္မႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့အစည္းေဝးလုပ္ၿပီးတာနဲ႔ဒိုင္းမြန္းေဟာက္စ္ကိုသြားရမွာျဖစ္သည္။
ခရီးကေဝးလို႔...ေနာက္ၿပီးေတာ့ကားနဲ႔သြားရမွာမို႔လို႔...စိတ္ပူေနတာပါ။
ပတ္ဝန္းက်င္အေျခေနနဲ႔အေဆာက္ဦေျမကိုေလ့လာတာနဲ႔ဘာနဲ႔ဆိုညအိပ္ျဖစ္မလားမေျပာတတ္ေပ။
"အဲမွာညအိပ္ရင္အိပ္မွာ..."
"အဲဒါပဲ...လံုးဝမက်န္ခဲ့ႏိုင္ဘူး...ညဘက္တစ္ေယာက္ထဲမအိပ္ႏိုင္ဘူး..."
"အိပ္မယ္မအိပ္ဘူးကမေသခ်ာဘူးေလ...ေတာ္ၾကာလူပင္ပန္းရင္အဖ်ားကအရစ္ရွည္ေနမွာစိုးလို႔..."
"လိုက္မွာပဲ...အဖ်ားက်ေနၿပီ..."
မလိုက္ရမွာစိုးလို႔အတင္းကပ္တြယ္ေနတာ၊
ရစ္စိန္တို႔က....ခက္ျပန္ၿပီ။
ဆူပူေကာက္ခ်ိတ္ေနတာေလးကိုသနားလို႔ေခၚခဲ့လိုက္သည္။
စည္းက...ကားေမာင္းေနရင္းနဲ႔ပင္လယ့္ကိုခဏခဏၾကည့္ေနရသည္။
ကားတံခါးလည္းမဖြင့္ရဲ...သူ႔ကိုယ္ေလးမေအးေနဖို႔ဂ႐ုတစိုက္နဲ႔...လက္ကေလးခဏခဏေျပးစမ္းေနမိသည္။
စည္း'ကသာသူ႔ကိုအရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ျဖစ္ေနတာ...သူကတံခါးဖြင့္ၿပီးစီးကရက္ေတာင္ေသာက္လိုက္ေသး...
"ပင္လယ္...မင္း...ေလစိမ္းေတြတိုက္ခံရင္အဖ်ားျပန္တက္မွာေနာ္...ေနာက္ေတာ့မွေသာက္ပါလား..."
"ခဏပဲကို...ဒီေလာက္ေတာ့အေပ်ာ့ပဲ...ျပန္မဖ်ားဘူးစိတ္ခ်..."
ျပန္ေျပာတဲ့႐ုပ္ေလးကိုကထုထည့္ခ်င္စရာေလး...။
အေနာက္ခန္းထဲမွာေဆာက္လုပ္ေရးတာဝန္ခံနဲ႔လက္ေထာက္ႏွစ္ေယာက္ပါလာေသးတာမို႔...
သူ႔ကိုအရမ္းႀကီးစိုးရိမ္ၿပီးယုယေနလို႔လည္းမျဖစ္...။
သူတို႔ေတြကိုယ့္အေၾကာင္းကိုသိမွာမဟုတ္ေပမယ့္...
မလံုႏိုင္တဲ့သူကေတာ့မ်က္ႏွာပူရတာကပူရတာပါပဲ...။
ကားထဲမွာအဲယားကြန္းကိုအျမင့္ႀကီးတင္မထားတာမို႔...ပံုမွန္လူဆိုရင္ပူေနမွာပဲျဖစ္သည္။
စည္း'လည္းပူေလာင္သလိုခံစားရေပမယ့္...မတတ္ႏိုင္ပါ။
အေရးႀကီးပုဂိၢဳလ္ကအေရးႀကီးပုဂိၢဳလ္ပဲေလ...တျပားသားမွမေလ်ာ့န္ိုင္ေပါင္...။
😑😑😑
YOU ARE READING
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
FanfictionUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
