(93)

291 9 1
                                    


သူ႔ နံေဘးကေနတြန္းတိုက္ထြက္ေျပးသြားတဲ့ပင္လယ့္ကိုယ္ေပၚကေရသုတ္ပိုင္းေလးကလြင့္က်န္ခဲ့ကာ...
ေက်ာျပင္ေတြမွာခရမ္းေရာင္အကြက္ေတြအထင္းသား...။
ဟြန္႔...ေနပင္လယ္...အခုမင္းနဲ႔ငါျပန္ေတြ႕တဲ့တေကြ႕ေပါ့ကြာ.....

ထင္းေခြမၾကံဳေရခပ္ၾကံဳရတာပဲ...ငါ့ေကာင္ရ။

ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ခါနီးပင္လယ့္ကိုနမ္းသြားတဲ့စည္း'ကေတာ့သူ႔ကိုျမင္မွာမဟုတ္ေပ။
ေျပာသည့္စကားေတြကလည္း...ထင္ရက္စရာမရွိတာေတြ.....။

ထိတ္လန္႔ေနတဲ့မ်က္လံုးမ်ားနဲ႔ေနပင္လယ္ကသူ႔ကိုေတြ႕တာနဲ႔အူယားဖားယားေျပးထြက္သြားတာ...
လွမ္းဆြဲလိုက္ခ်ိန္ေတာင္မရ...။
ျပဳတ္က်သြားတဲ့တဘက္ပိုင္းကိုလည္းျပန္ေကာက္မသြားဘဲ...ဖေနာင့္နဲ႔တင္ပါးတသားထဲက်ေအာင္ေျပးထြက္သြားၿပီ။
ေဇယ်တို႔ ပင္လယ့္ကိုႏိုင္ကြက္ရသြားၿပီ။

ပင္လယ္...မင္းနဲ႔ငါ စာရင္းရွင္းရေတာ့မည္။
ပင္လယ္ကသူ႔ကိုငယ္ငယ္တုန္းကအပုန္းေလးလို႔ေခၚေခၚၿပီးစ,ခဲ့တာဘယ္ေမ့ပါ့မလဲ။
ေရကူးသင္ေပးတဲ့စီနီယာလိုျဖစ္၊ အစ္ကိုလိုျဖစ္ေနတဲ့ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကိုသေဘာက်လို႔ပါလို႔ရင္ဖြင့္တုန္းကခြက္ထိုးခြက္လန္ေအာ္ရယ္ကာေလွာင္ခဲ့တာ...မင္းေနာ္...ေနပင္လယ္.....။

ဟားဟား....ကဲ...အခုေတာ့ငါ့အလွည့္....။

ဒီလိုခဏေလးထြက္ေျပးလို႔လႊတ္ေၾကးလား...ေနပင္လယ္ရဲ႕.....
သူ႔ေနာက္ေျပးလိုက္ၿပီးေတာ့ေမးလိုက္ခ်င္ေပမယ့္....
ေနပါ...အိမ္မွာမို႔လို႔...ခဏေအာင့္ထားေသးတယ္......။
အျပင္ေရာက္ရင္ မင္းနဲ႔ငါ ဒဲ့ရွင္းမယ္။

-------

စည္းရဲ႕ကားနဲ႔ပဲအျပင္သြားၾကမယ္ဆံုးျဖတ္ၿပီး...
ေရွ႕ခန္းမွာပင္လယ္ကဝင္ထိုင္ေတာ့...
စည္းကေဇယ်ဆီလွမ္းၾကည့္သည္။

"ပင္လယ္...ေဇယ်တစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေနမွာ...ေနာက္ခန္းမွာပဲအတူတူထိုင္...သြား"

စည္းရဲ႕စကားမွာပင္လယ္တစ္ေယာက္ခရမ္းခ်ဥ္သီးမွည့္လိုမ်က္ႏွာေလးနဲ႔...ၿပဲတဲတဲ။
အမငီး...အဲေကာင္နဲ႔နီးရင္ျပႆနာတက္မွာ...စည္းရဲ႕...ငါ့ကိုအႏၲရာယ္ေကာင္နားပို႔ေနတာလား...။
ဟင့္.....သြားမထိုင္ခ်င္ေပမယ့္လည္း...
ေဇယ်ကဆြဲေခၚတာမို႔ ကားေနာက္ခန္းထဲေရာက္သြားသည္။
ကြိဳင္ေတာ့ပူးၿပီ။

ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္ Where stories live. Discover now