ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္

(45)

ေဆးေသာက္ၿပီးေတာ့အိပ္လိုက္ဖို႔ႀကိဳးစားေပမယ့္ အိပ္ေနက်အခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့ မ်က္လံုးေတြကမွိတ္လို႔မရ။
ပင္လယ့္ကိုစိတ္သိပ္မၾကည္လို႔သာ အခန္းတံခါးပိတ္ၿပီးေနမိတာ အိပ္ယာထဲေရာက္ကတည္းကေတာင္ေတြးေျမာက္ေတြးနဲ႔ လူကဂနာမၿငိမ္ပါ။
ဂစ္တာတီးေနတဲ့ပင္လယ့္ဆီကအသံတိတ္သြားၿပီးနဲနဲၾကာေတာ့မွ စည္းကအခန္းထဲမွတိတ္တဆိတ္ထြက္လာခဲ့သည္။
ဂစ္တာႀကီးနံေဘးခ်ၿပီးေတာ့ ရင္ဘတ္ေပၚလက္တစ္ဖက္တင္၍ပင္လယ္ကဆိုဖာေပၚမွာအိပ္ေပ်ာ္ေန၏။
လင္းခ်င္းေနတဲ့မီးေရာင္ေတြၾကားမွာ သူမို႔လို႔သာအိပ္ေပ်ာ္တာ၊ ဒီလိုမီးေတြလင္းထိန္ေနပံုနဲ႔ေတာ့ ဘယ္နည္းနဲ႔မွအိပ္လို႔ရမွာမဟုတ္။
အရင္ကတည္းကညညဆိုေၾကာက္လို႔ မီးေတြဖြင့္ၿပီးအိပ္တာအက်င့္ပါေနၿပီဆိုၿပီး အခုထိမီးဖြင့္အိပ္တဲ့ကေလးလဲမဟုတ္တဲ့ ဒီေကာင္ေလးက ကတ္သီးကတ္သန္႔နဲ႔ ဒီလိုေလးလဲခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည္။
ညဘက္ေတြဆိုအျပင္မွာတေယာက္ထဲအိပ္လို႔ရရဲ႕လားစိတ္ပူမိေပမယ့္...ပင္လယ့္ကိုေတာ့ တခါမွမေမးျဖစ္ခဲ့ပါ။
ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း တစ္ေယာက္ထဲေသခ်ာအိပ္ႏိုင္ေနတာမို႔ စိတ္ခ်သြား၏။

ေျခသံဖြဖြနင္းၿပီးအခန္းထဲကေနထြက္လာကာ သူအိပ္ေနတဲ့ဆိုဖာနားသြားၾကည့္ေတာ့ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္ေနခဲ့ၿပီ။
ပံုမွန္ထက္ေစာတဲ့အခ်ိန္ဆိုေပမယ့္ ဒီေကာင္ေလးေသခ်ာအိပ္ေပ်ာ္သားပဲ။
တညေနလံုး ေရႊ႐ုပ္နဲ႔အတူတူဟီလာတိုက္ခဲ့ရေတာ့ ေမာပန္းသြားတာျဖစ္မယ္လို႔ ေတြးရင္း စည္းကမေက်မနပ္ထပ္ျဖစ္ေနခဲ့ေသး၏။
ညင္ညင္သာသာေလးပဲ သူအိပ္ေနတဲ့နံေဘးဆီမွာ ဆိုဖာကိုေက်ာမီခ်ၿပီးေအာက္ၾကမ္းျပင္မွာထိုင္ခ် ၿပီးမွ စီးကရက္တစ္လိပ္ကိုမီးၫွိ၍ရိႈက္ဖြာရင္း ပင္လယ့္မ်က္ႏွာကိုေငးေနမိသည္။

လူႀကီးတပိုင္း ကေလးတပိုင္းနဲ႔ ပင္လယ္ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးက အေပအေတေလး။
မိဘအရင္းရွိရဲ႕သားနဲ႔ တစ္ေယာက္ထဲစိတ္ႀကိဳက္ရြက္လြင့္ၿပီး အိမ္ယာမဲ့လို ၾကံဳရာအိပ္စားတတ္တဲ့ လြတ္လပ္လြန္းတဲ့ေကာင္ေလး။
ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့မွ သူေနထိုင္နဲ႔ဘဝပံုစံနဲ႔ ပင္လယ္ျဖတ္သန္းလာတဲ့ဘဝဆိုတာ မိုးနဲ႔ေျမလိုကြာေဝးလြန္းေနတာပဲ။
ဒါေတာင္မွ သေဘာတက်နဲ႔ၿငိတြယ္ျဖစ္သြားခဲ့တာအံ့ၾသစရာ။
ဒီေကာင္ေလးကို သူကသေဘာက်မိတယ္တဲ့လား...
အဟား...
ေနာက္ၿပီး ဒီေကာင္ေလးကလဲ သူ႔ကိုသေဘာက်တယ္တဲ့လား။
ရင္ခုန္တယ္တဲ့လား။