"ေနပင္လယ္...ဒီကားကဘာလုပ္တာလဲ"
"စီးဖို႔ဝယ္လိုက္တာ..."
"အဲဒီေတာ့...ငါနဲ႔ဘာဆိုင္လဲ..."
"ဘာဆိုင္တယ္ထင္လို႔လဲ..."
"မင္း...."
ေသာ့ေလးကိုင္ထားၿပီးစည္း'ကပင္လယ့္ကိုဘုၾကည့္ၾကည့္သည္။
"ေျပာေနရင္အာေညာင္းမယ္...ကြ်န္ေတာ္ကားေမာင္းလို႔မရဘူး...ဒီေတာ့ခင္ဗ်ားေမာင္းရမွာ"
"ျငင္းရင္ေရာ..."
"ျငင္းၾကည့္ပါလား..ကြ်န္ေတာ့္အေၾကာင္းသိမွာ"
ေရွ႕ရက္ေတြမွာလံုးဝအနားကပ္လို႔မရတာေရာ...
မေန႔ညကတစ္ေယာက္ထဲအိပ္လိုက္ရတာေရာ...
စည္းနဲ႔သူလံုးဝအေစးမကပ္ဘဲျဖစ္ေနတာေရာ...
စုေပါင္းၿပီးပင္လယ္ကစိတ္သိပ္မၾကည္ေတာ့ေပ။
"မေမာင္းႏိုင္ဘူးကြာ"
"ခင္ဗ်ားေနာ္...လူကိုေဒါသမထြက္ထြက္ေအာင္လာဆြေနတာ..."
"မင္းပဲစိတ္ရွိတာလား...ေျပာတဲ့ပံုကိုက...ျပန္ယူ...ကားမေမာင္းခ်င္လို႔ကိုမဝယ္တာ..."
"ကြ်န္ေတာ္ေပးတာကိုယူကိုယူရမယ္"
"ငါမွမယူခ်င္တာ"
ခဏေလးတိတ္ဆိတ္သြားကာပင္လယ္ကဘာမွျပန္မေျပာ...
မိုနာေတာင္မွကားပါကင္ကိုေနာက္တေခါက္ဆင္းလာခဲ့ၿပီ။
"ဟဲ့...နင္တို႔မၿပီးၾကေသးဘူးလား...လမ္းအလယ္မွာ...ကေလးေတြလဲမဟုတ္ဘဲနဲ႔"
ႏွစ္ေယာက္စလံုးဂ်စ္ကန္ကန္မ်က္ႏွာေလးေတြနဲ႔...
ကုမၸဏီကကားပါကင္မွာမို႔လို႔...အျပင္လူေတာ့မရွိပါ။
ေပကပ္ကပ္နဲ႔ သူေရာ စည္းပါ ေျခလွမ္းေတြမေရြ႕ဘဲေနရာမွာပဲ တုန္႔ဆိုင္းေနမိသည္။
"စည္း...လို႔...ခင္ဗ်ားေနာ္...
ခင္ဗ်ားမေမာင္းရင္ကြ်န္ေတာ္ေမာင္းမွာေနာ္...ေပး..ေသာ့..."
လက္ထဲမွလာယူသြားၿပီးကားတံခါးဖြင့္တဲ့အထိစည္းကရပ္ၾကည့္ေနဆဲ...
ပင္လယ္ကလည္းကားေပၚမတက္ေသးဘဲ သမင္လည္ျပန္ၾကည့္ၿပီးထပ္ေအာ္ေျပာသည္။
"ကြ်န္ေတာ့္ကို ရဲဖမ္းသြားရင္ခင္ဗ်ားေၾကာင့္ပဲ...မာမီကေမးရင္ခင္ဗ်ားေၾကာင့္လို႔ေျဖမွာ"
YOU ARE READING
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
FanfictionUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
