သူ႔အခန္းေလး
'ေသာက္...လဒမေလး...ပါးလိုက္တာလွစ္ေနတာပဲ'
ပင္လယ္ကထမင္းစားခန္းထဲျပန္လွည့္ၾကည့္ရင္းထြက္ေျပးလာေတာ့...စည္း'ကိုမျမင္မိဘဲတိုက္မိသည္။
'ငါသြားတိုက္ၿပီးၿပီ...ေမးလို႔ရၿပီလား'
'ဆုေတာင္း...မေျပာဘူး'
ဂ်စ္တစ္တစ္နဲ႔ပင္လယ္ကေျဖကာစည္းရဲ႕ပုခံုးကိုခါရမ္းတြန္းတိုက္သြားေလ၏။
ထိုအခ်ိန္မွာပဲ ဧည့္ခန္းထဲမွဖုန္းသံက႐ုတ္တရက္ထြက္ေပၚလာေတာ့...နီးေနသည့္ပင္လယ္ကယူနားေထာင္လိုက္သည္။
ခဏၾကာေတာ့မွ စည္းက္ိုလွမ္းေအာ္ေခၚသည္။
'မင္းရဲ႕ဖုန္း...တဲ့...'
တစ္ဖက္ကေတာ့မိန္းကေလးအသံကိုၾကားရေတာ့စိတ္သိပ္မၾကည္ခ်င္ေပမယ့္...ပုဂိၢဳလ္ေရးအရေတာ့ဖုန္းေျပာင္းေပးရမွာမို႔ ဖုန္းခြက္ကိုေဆာင့္ေဆာင့္ေအာင့္ေအာင့္နဲ႔ပဲစည္းဆီကိုကမ္းေပးသည္။
'ဟဲလို...'
'.....'
'အင္း....မိုနာလား...'
'----'
'ဘယ္လိုျဖစ္...မေန႔ညကတည္းကဖုန္းမဆက္ဘဲနဲ႔..'
'----'
'အိုေက...ခဏေစာင့္ထားေပးအံုး...ေက်းဇူး'
ဖုန္းခ်သြားတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းလွည့္ထြက္ခဲ့ၿပီးမွ စည္းကပင္လယ့္ကိုသတိရလာသည္။
'မိုနာဖုန္းဆက္တာ...ငါကုမၸဏီခဏျပန္ရမယ္...ဦးႏိုင္မေန႔ညကေခ်ာ္လဲလို႔တဲ့...ေဆးရံုမွာ...အဲဒါညနက္ေနေတာ့ငါ့ဆီခ်က္ခ်င္းမဆက္သြယ္တာတဲ့....ဒီေန႔ျပန္မွရမွာ...ငါ့ကိုဘူတာအထိလိုက္ပို႔ေပး...ယူစရာရွိတာသြားယူအံုးမယ္..'
'အင္း...ေရႊ႐ုပ္...ကိုေျပာခဲ့အံုး'
က်န္းမာေရးျပႆနာကအေရးေပၚထ,ျဖစ္တာမို႔ မီရာရထားနဲ႔ပဲျပန္ဖို႔ျပင္ရသည္။
စည္းကိုဘူတာသြားပို႔ခဲ့ၿပီးျပန္ခဲ့ေတာ့မွ
မနက္စာေတာင္စားမသြားခဲ့တာကိုသတိရလာ၏။
မနက္ခင္းမွာလူကမစံုေတာ့လို႔ ထမင္းခူးေနရင္းယမံုကေမးေလသည္။
'စည္းကေရာ...'
'စည္းရဲ႕ဦးေလးေဆးရံုတင္ထားလို႔တဲ့...ၿမိဳ႕ကိုခဏျပန္သြားတယ္...ရထားမမီမွာစိုးလို႔အျမန္ပို႔ေပးခဲ့ရတယ္'
'ဟယ္...ဘာျဖစ္တာလဲ...'
'ေခ်ာ္လဲလို႔တဲ့...ဆီးခ်ိဳျဖစ္ေနတာဆိုေတာ့...စိတ္ပူရတယ္ထင္တယ္'
CZYTASZ
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
FanfictionUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
