သူေရာကိုယ္ပါပထမဆံုးမို႔လို႔အေနခက္ေပမယ့္...ခ်စ္ျခင္းကသူတို႔ကိုခရီးအဆံုးထိပို႔ကာ...
အခ်ိဳၿမိန္ဆံုးခဏကိုဖန္ဆင္းေပး၏။
အိပ္မက္ေတြထဲမွာထိေတြ႕ေနရသလိုမ်ိဳး...
အခိုးအေငြ႕ေတြလို ဖမ္းဆုပ္လို႔မရတဲ့ၾကည္ႏူးမႈေတြကဒီအခန္းငယ္ေလးထဲမွာလြင့္ပ်ံ႕ေနသည္။
သူထိေတြ႕နမ္းစုပ္လိုက္တဲ့ေနပင္လယ့္ခႏၶာကိုယ္ေပၚကခရမ္းေရာင္အမွတ္အသားေတြကေတာ္ၿပီလား'လို႔ေလွာင္ရီေနၾကသလိုပဲ.....
"စည္း...မင္းဖိထားတဲ့လက္နာလို႔..."
"ေအာ္...အင္း...ေဆာရီး..."
ပင္လယ့္ခႏၶာကိုယ္ေပၚေမွာက္လ်က္ဖက္ထားရင္း...ဆြဲခ်ဳပ္ထားတဲ့လက္ကိုသတိရကာလြတ္ရသည္။
သူအုပ္မိုးထားေတာ့ေနရခက္ေနမွာစိုးကာ...စည္း'ကခႏၶာကိုယ္ကိုနံေဘးေရြ႕ၿပီးပက္လက္လွဲခ်သည္။
"အာ့..."
ေနပင္လယ့္အသံေလးေၾကာင့္...သူ႔ေျခေတြလက္ေတြကို အခုမွသတိရလာသည္။
နာက်င္ကုန္ၿပီလားမသိ။
"မင္းေျခကေရာ...ေကြးထားတာ....အဆင္ေျပလား..."
"အင္း...နာတယ္..."
"အရမ္းနာလား..."
"ေကြးထားၿပီးအေပၚေျမႇာက္ထားေတာ့အရမ္းနာတာမဟုတ္ေပမယ့္...ေနရတာအဆင္မေျပဘူး"
😑😑😑
"မင္းခုနကမေျပာဘဲနဲ႔...ၿငိမ္ေနရလား"
(ေျပာစရာလား...အဲဒီအခ်ိန္မွာ...တခါမွအဲဒါမလုပ္ဖူးတာသိသာတာ 😅😅😅)
စည္းကအတံုးလိုက္အတစ္လိုက္ေျပာမွနားလည္မည့္ပံု.....
အဲ....ဒါေပမယ့္...ဖီးလ္လာေနလို႔ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္တာ'လို႔ေျပာထုတ္ဖို႔လည္း...ေနပင္လယ္ကခက္ေနကာ.....
"ခင္ဗ်ား...လည္မလိုလိုနဲ႔...ဘာမွနားမလည္ဘူးပဲ...ကေလးအထာနဲ႔"
"ဟာ့...ဘာလဲ"
"ဘာရမလဲ...ခင္ဗ်ား...တခါမွအဲလိုမလုပ္ဖူးတာသိသာတာ"
ဆရာႀကီးအထာနဲ႔ပင္လယ့္စကားေၾကာင့္...
စည္းကရယ္ခ်င္လာသည္။
"အြန္........ေျပာတဲ့ပံုက...မင္းကေရာၾကံဳဖူးတာမဟုတ္ဘဲနဲ႔....ခုနကေျပာတာဘာတဲ့လဲ....'ကြ်န္ေတာ္...ပထမဆံုးဆိုလား....ဟြန္း...ေျပာေတာ့ဆရာႀကီးပဲ...ဟားဟား"
ВЫ ЧИТАЕТЕ
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
ФанфикUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
