(94)

260 11 3
                                    


စည္းရဲ႕ေရွ႕မွာ ဒါကိုမေျပာခ်င္လို႔...
ေဇယ်ကိုေခ်ာ့ၿပီးေျခာက္ၿပီးေတာ့ ေနာက္မွေျပာမွာလို႔ကတိေပးရသည္။
ငနဲကအခုမေျပာလို႔ဆိုၿပီးမေက်နပ္...။
ဒါေတာင္မွတခုေတာ့ေမးခ်င္လို႔...အခုေျဖေပးဆိုေတာ့...ေက်နပ္ေအာင္ေျဖရေသးသည္။

"ရႈပ္တာကြာ...ဘာလဲ..."

ေဇယ်ကလက္ညိဳးေလးမိုးေပၚေထာင္သည္။

"အေပၚနတ္လား..."

ဟာ့...ခ်ီးထုပ္...ေမးစရာလား...။

"ေျဖေလ..."

ေျခလွမ္းျမန္တဲ့စည္းကေရွ႕ကေနထြက္သြားတာေလးငါးလွမ္းေလာက္ကြာေနၿပီမို႔ ေတာ္ပါေသးရဲ႕။

"ေျဖဆို..."

"က်စ္..."

"ေခါင္းညိတ္ေခါင္းခါပဲလုပ္...တခြန္းပဲေတာ...က်န္တာအေႂကြးထား...အိုေက...
မင္းကအေပၚနတ္လား..."

ေနပင္လယ္မ်က္ႏွာေလးငယ္ကာ...
ဘယ္ညာယိမ္းေတာ့...
ေဇယ်တစ္ေယာက္ရယ္တာ....ရယ္တာဆိုတာ.....ခြက္ထိုးခြက္လန္...။
နံေဘးကလူေတာင္သူတို႔ဆီလွမ္းၾကည့္လာသည္။
ေဇယ်ကို ရွက္လြန္းလို႔မ်က္ႏွာကိုဘယ္ဝွက္ထားရမွန္းမသိဘဲ...
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ေနပင္လယ္ကရပ္က်န္ခဲ့သည္။

"အဟတ္...ဟား...ဟား...ဟား...."

"ရယ္ၿပီးအူတက္ေသလိုက္...
မသာေကာင္ေလး...
အဲဒီေရွ႕မွာခလုတ္တိုက္...ေမွာက္ရက္လဲ...ဒူးၿပဲ...သြားေတြအစီလိုက္ကြ်တ္...
အဲဒါကိုမွခ်ီးကားထပ္တိုက္..."

ေနပင္လယ္နႈတ္ခမ္းေလးမဲ့ၿပီးေတာ့က်ိန္ဆဲခ်က္ေၾကာင့္...
ေဇယ်အဖို႔ဒီေန႔ေတာ့...ဘုရားေရာတရားေရာသံဃာေရာ...တ,ရေတာ့မည္။
ဒါေတာင္မွ ျပန္ခါနီးထပ္ၿပီးက်ိန္ခဲ့ေသးသည္။

"တေနကုန္ေရေသာက္တိုင္းနင္ပါေစ"

ေဇယ်ကလည္းသူေျပာတာကိုျငိမ္မခံ။

"ညေနက်မွဘီယာမနင္ရင္ၿပီးေရာ..."

"ငတ္ႀကီးက်လိုက္ေသးတယ္...ညေနအထိမင္းအေကာင္းပကတိရွိေနပါေစကြာ..."

"ေပးတဲ့ဆုနဲ႔တလံုးတဝျပည့္မွာ...ဟြန္႔...ညေနအတန္းၿပီးရင္ဖုန္းဆက္မယ္..."

"ဖုန္းပိတ္ထားမွာ...သူေတာင္းစားေကာင္"

ေဇယ်နဲ႔နႈတ္ဆက္လမ္းခြဲၿပီးေတာ့အိမ္ျပန္ခဲ့ၾကေပမယ့္...
ညေနက်ရင္ထပ္ေတြ႕ရဦးမွာမို႔...ရင္ေလးသည္။

ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္ Where stories live. Discover now