ႏွစ္ဦးသား ၾကည္ႏူးေနရင္းနဲ႔ နာရီကိုၾကည့္ေတာ့ ညသံုးနာရီေတာင္ထိုးေတာ့မည္။
'မင္း...မနက္ျဖန္အလုပ္မသြားနဲ႔ေတာ့...ကိုယ္ေငြ႕ကေႏြးေနတာ...ဖ်ားမွာပူရတယ္'
'မရဘူး...ဒီေန႔မလုပ္ျဖစ္လိုက္တာေတြရွိတယ္...သြားမွျဖစ္မယ္...'
'အေရးႀကီးလို႔လား...'
'အင္း'
'လူစားလြဲလို႔မရဘူးလား'
'မလြဲခ်င္လို႔'
'ဒါဆိုခဏျဖစ္ျဖစ္အိပ္လိုက္...အိပ္ေရးမဝရင္ မင္း ေနမေကာင္းျဖစ္လိမ့္မယ္...'
'အင္း'
ေခါင္းအံုးေပၚလွဲခ်ၿပီးစည္းရဲ႕မ်က္ေတာင္စိပ္စိပ္ေတြေမွးမွိတ္သြားတာကိုပင္လယ္ကၾကည့္ေနၿပီးမွ...အျပင္ထြက္သြားဖို႔ျပင္ေပမယ့္...
သူ႔လက္ေကာက္ဝတ္ကိုစည္းကျပန္၍ဖမ္းဆြဲခ်သည္။
'ဒီမွာပဲအိပ္...မသြားနဲ႔...ပင္လယ္...
မင္းရွိေနမွအိပ္ေပ်ာ္မယ္ထင္တယ္...အဲေၾကာင့္...ဒီမွာပဲေန'
ဒီမွာပဲအိပ္ဆိုေတာ့မွ တစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ေလးကျပဴးျပေနသလိုပဲ။
ေနာက္ၿပီး ေခါင္းအံုးလဲမရွိတာကိုး။
'ငါကဘယ္လိုအိပ္ရမွာလဲ...'
ဒီေတာ့မွစည္းကမ်က္လံုးပြင့္လာကာေခါင္းပါေထာင္ၾကည့္သည္။
'မင္း...ဘယ္လိုအိပ္ခ်င္လို႔လဲ'
(😅😅😅)
'ေခါင္းအံုးမွမရွိဘဲ...အိပ္ရခက္တာေပါ့'
'သြား...ယူ...ျပန္လာခဲ့'
—————
ဒီေန႔သင္တန္းစသြားရမွာဆိုေတာ့ ပင္လယ္က မနက္ပိုင္းမေျပးေတာ့ပါ။
'စည္း...ဒီေန႔အလုပ္မွာအေရးတႀကီးလုပ္စရာရွိတာလုပ္ၿပီးရင္ထားလို႔ရတာထားလိုက္...မင္းမ်က္လံုးေတြကစိတ္မခ်ရဘူး...'
အိပ္ယာႏိုးလာေတာ့ အိပ္ေရးမဝဘဲနဲ႔ မ်က္ဆံေသေနသလိုျဖစ္ကာထိုင္းမိႈင္းေနပံုရသည္။
'မင္းကိုပို႔ၿပီးရင္ငါလဲသင္တန္းသြားမွာ...တခါထဲလိုက္မယ္...ၿပီးေတာ့ဒီမနက္ေကာ္ဖီမေသာက္နဲ႔...႔အသားနဲ႔ဆန္နဲနဲကိုအရည္က်ဲေအာင္ျပဳတ္ထားတယ္...'
YOU ARE READING
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
FanfictionUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
