(70)

275 15 4
                                    



"စည္း....က်န္းမာေရးကိုဂ႐ုစိုက္ပါ...ေမးလ္စစ္ဖို႔မပ်က္ေစနဲ႔...
နင့္အတြက္နဲ႔ညာထားတာေတြေပၚကုန္ရင္တကယ္မေကာင္းဘူး..."

"အင္း...နင့္အေပၚဝန္ထုပ္ေတြတင္မိတဲ့အတြက္ငါေတာင္းပန္ပါတယ္...ဂ႐ုစိုက္ပါ့မယ္...နင္လဲဂ႐ုစိုက္ပါ...နင္ျပန္ေတာ့..."

တစ္ပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္အခ်ိန္က တစ္ကမ႓ာစာေလာက္ၾကာတယ္ထင္၏။
သူ႔ဆီကိုျပန္ေရာက္ဖို႔ေန႔ရက္ေတြကိုသစ္ရြက္ေခၽြသလိုခပ္ျမန္ျမန္ေခြ်ခ်ခ်င္ေပမယ့္...
ကိုယ္ကစြမ္းအားရွင္မွမဟုတ္တာပဲ...
ေန႔တိုင္းဖုန္းေလးဆက္လိုက္...သတိမရေသးတာကိုစိတ္ပူေနလိုက္နဲ႔...
အခ်ိန္ေတြကုန္ခဲ့ေပမယ့္ ပင္လယ္က.ႏိုးမလာေသးပါ။
မင္း...အနားယူတဲ့အခ်ိန္ေတြသိပ္မ်ားေနၿပီ...ပင္လယ္...
ငါ့ကိုခ်စ္ရလြန္းလို႔ပင္ပန္းသြားတာလား...

ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးကိုေတာင္ဖတ္ၾကည့္လြန္းလို႔ေခါင္းထဲမွာသူ႔စာလံုးေလးေတြစြဲေနခဲ့ၿပီ။
ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့စာအုပ္ေလးမွာသူ႔အခ်စ္ေတြရွိခဲ့သည္။
စာလံုးေလးေတြတိုင္းကရင္ခုန္သံအျပည့္နဲ႔...
မင္းခ်စ္တတ္ခဲ့သလို...အဆေပါင္းမ်ားစြာငါပိုခ်စ္ပါ့မယ္...ပင္လယ္...

(နက္နက္ေစြးေစြးမွည့္ေသးေသးေလးနဲ႔
နီတ်ာရဲနႈတ္ခမ္းေလးေတြကေန႐ုန္းဖယ္ဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ရတာ...
ေႏြရာသီရဲ႕...
အဆိုးဝါးဆံုးအိပ္မက္ေတြပါပဲ

မလိုအပ္ေပမယ့္ လိုခ်င္ေနတဲ့စိတ္နဲ႔
မႏွစ္ၿမိဳ႕မွန္းသိေနတာေတာင္
သက္ျပင္းအခ်တစ္ခဏကအစ
မဲ့သြားတဲ့အျပံဳးေတြအဆံုး

ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီဒိုင္ယာရီေတြ
စာရြက္ေလးေတြထဲေခၚသိမ္းထားတယ္

စိတ္ကူးယဥ္ပိုင္ဆိုင္ၾကည့္တဲ့အခါ
တကယ့္သက္ရွိအရာျဖစ္ကုန္ၾကရင္
က္ိုယ့္ဆီမွာအၿမဲေနႏိုင္ပါ့မလား...)

မင္းထက္...အခ်စ္ကိုအသိေနာက္က်ေပမယ့္...
မင္းခ်စ္ႏိုင္သေလာက္မေလ်ာ့ေစရဘူး...
ငါ...တစ္သက္လံုးမင္းေဘးမွာ...ေန...ပါ့...မယ္...

-----------

သူ႔ကိုျငိမ္သက္စြာႀကိဳေနေပမယ့္...ဝမ္းမနည္းမိေတာ့ဘဲ...
စည္းက...တကယ္ကိုခြန္အားအျပည့္နဲ႔ျပန္လာႏိုင္ခဲ့ပါသည္။

ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္ Where stories live. Discover now